Nie sądzę, a postaram się jak najprościej wyjaśnić dlaczego.
Zanim to zrobię, czuję, że powinienem na głębszym poziomie uznać zaniepokojenie negatywnym językiem lub nastrojem podstawowych godności. Tak, mogą być używane nakazowo. W rzeczywistości mogą natknąć się na przekleństwa, jeśli są używane w niewłaściwy sposób. Mogą brzmieć jak fundamentalistyczny żargon i mogą naprawdę zranić ludzi, gdy są używane jako broń psychiczna, nieszczęsne wróżby lub cokolwiek innego.
Z drugiej strony, oto lista prostych powody, dla których osobiście zdecydowałem, że astrologia nadal ich potrzebuje (chociaż szanuję ludzi, którzy ich nie używają).
1. Tradycja
Chociaż to prawda, że astrologia zawsze ewoluuje, czasami lepiej trzymać się spostrzeżeń z kilkutysięcznej historii astrologii i nie próbować odkrywać koła na nowo. Kiedy patrzymy na osłabione planety w naszym wykresie urodzeń, zawsze uzyskujemy najgłębszy wgląd w nasze względne mocne i słabe strony. I chociaż zawsze wspaniale jest zamienić cytryny w lemoniadę, czasami prawdziwym darem wykresu jest zaakceptowanie, prawdziwe zaakceptowanie naszych ograniczeń, a nie próba przekształcenia każdego wyzwania w „błogosławieństwo” lub „prezent w przebraniu”. Czasami po prostu musimy trochę bardziej zaakceptować słowa takie jak negatywne, trudne, złe lub wymagające. Staliśmy się tak uczuleni na tego rodzaju słowa w astrologii, że czasami jedynym sposobem leczenia naszego alergicznego pacyfizmu są małe dawki tych samych rzeczy, którymi gardzimy… kilka starych dobrych malefików, upadłe planety i słabości.
James Hillman lubił mówić, że cała psychologia zaczyna się od patologii. Że pogłębienie duszy i przebudzenie psychiki dzieje się poprzez nasze problemy, a nie nasze bohaterskie siły. Lubił też mówić, że przyjaciele zazwyczaj siadają, aby dyskutować o sprawach życiowych, a intymność kształtuje się poprzez dzielenie się problemami, a nie cnotami.
W pewnym sensie musimy zrobić coś w rodzaju odzyskania duszy dla astrologii . Jeśli astrologia staje się uczulona na język problemów, tracimy punkt wejścia dla duszy.
Na przykład wydaje mi się, że ironią losu jest to, że wielu poznanych przeze mnie astrologów mówi o „toksycznym” języku o słabościach, a jednak mówią o południowym węźle, jakby był znakiem naszego grzechu pierworodnego, lub podróżą duszy, jak gdyby jej rdzeń mitu dotyczył „odpadnięcia z jedności z bogiem i jego ostatecznego odkupienia”. Metafizyka normatywna oparta na problemach, ale bez upodobania do starożytnego języka astrologicznego, którego spostrzeżenia na temat problemów są znacznie starsze i bardziej sprawdzone niż teorie ewolucyjne, których początki są stosunkowo nowe… jest to ironia, nad którą warto się zastanowić na głębszym poziomie.
Ponownie, nie chodzi o zdyskredytowanie lub zdyskredytowanie jakiejkolwiek szkoły myślenia, ale raczej o wyjaśnienie, dlaczego korzystanie z osłabień może nadal być niezwykle pomocne. Tradycję zbyt łatwo odrzuca się w imię taniej idei ewolucji. W astrologii jest miejsce na inteligentne i współczujące/mądre używanie wielu różnych języków.
2. Faszyzm pozytywności
Po dekadzie picia ayahuaski moje doświadczenie pozytywności jest takie, że jest to po prostu kolejny stan umysłu, do którego można się przywiązać… tak samo trudno jest od tego odpuścić i zająć się pomysłami, które są trudniejsze do przełknięcia, ponieważ trudno jest zrezygnować z chronicznego picia lub palenia. Wśród trudnych pomysłów, które często jesteśmy zmuszeni zaakceptować jako „część rzeczywistości”, znajduje się doświadczenie ograniczeń, rzeczy, których nie możemy zmienić, ból i cierpienie, tajemnica, rzeczy, które nie działają tak, jak mamy nadzieję lub czego sobie życzymy, śmierć , niesprawiedliwość i okrucieństwo, wielu bogów kontra tylko jeden bóg jednoczący, brak odkupienia lub rozwiązania problemów życia lub egzystencji, porzucenie, zdrada itp. Nie tylko język słabości pomaga nam wyraźniej dostrzec miejsca, które są podobne trudne do zaakceptowania, ale pomagają nam również dostrzec, gdzie jest pomoc, złagodzenie lub ulga w tych trudnościach poprzez planety lub miejsca na wykresie, których pozycje są względnie lub kontekstowo silniejsze i zdrowsze (że tak powiem). Ponownie, nie musimy rezygnować z języka osłabienia ani robić cytryn z lemoniady, kiedy zaczynamy od podstawowej akceptacji ciemniejszych twarzy psychiki. Nie musimy czuć się skazani i nieszczęśliwi, chyba że zaczniemy od zbytniego przywiązania do idei, że nasze życie POWINNO być różowe lub odkupieńcze. To tak, jakby duchowa ambicja okryła się współczuciem z niektórymi z tych skarg na słabości, a następnie przez swoje przebranie próbowała odgrywać rolę zbawczego bohatera. W rzeczywistości powinniśmy bardzo poważnie rozważyć ideę, że jest dokładnie odwrotnie i że astrologia przeszła coś w rodzaju utraty duszy z powodu niemożności korzystania z tradycyjnego języka astrologii z ostrożnością od samego początku.
Tylko dlatego, że ludzie oszukują w kartach, nie oznacza, że odpowiedź brzmi:wyrzucić grę w karty. Problemem jest okrutne lub przeklinające/potępiące i nakazowe użycie starożytnego języka astrologicznego, a nie teoria czy sam język. Jest to kluczowy punkt, który jest celowo ignorowany ze względu na rodzaj fałszywego astrologicznego heroizmu lub progresywności. Zbyt wielu astrologów zbudowało swoją karierę, próbując wyglądać jak „mili faceci” w przeciwieństwie do paskudnych astrologów „starej szkoły”, i jest to zarówno pozbawione wyobraźni, jak i zasysające naszą bardzo różnorodną tradycję.
3 . Ze wszystkiego można użyć świadomie.
Chcę wrócić do honorowania skargi, bo znowu uważam, że nasze problemy są punktem wyjścia dla duszy. To prześladowanie słabości wydaje mi się ironicznie irytujące. Wydaje się, że stary diabeł knuje swoje podstępne sposoby… używając jednego ze swoich ulubionych narzędzi, „kozła ofiarnego”, aby przekonać nas, że jest kimś, kim nie jest. Podstępny stary diabeł! Ale czy to nie niesamowite? Czy nie jest to zdumiewające, że najbardziej celowe odrzucenie słabości planety może pochodzić z osłabionego punktu widzenia? Czy nie jest możliwe, że sam stary mistrz zadań miał już dość ludzi, którzy zawsze obwiniali go za swoje problemy? Czy nie możemy sobie wyobrazić Saturna (wielkiego malefika) wpadającego na pomysł, że język słabości jest razem trujący i archaiczny? Czy nie jest to rodzaj ciężkiego „problemu” z Saturnem… tak naprawdę nigdy nie może przezwyciężyć swoich problemów ze swoimi problemami.
James Hillman również kiedyś napisał o Saturnie, że otrzymujemy najwięcej z Saturna, gdy Saturn pogodzi się ze swoimi problemami z problemami. Kiedy Saturn może wreszcie wziąć się do roboty, wtedy, jak powiedzieli alchemicy, „następuje czernienie czerni”. Trucizna staje się archetypową rzeczywistością, a nie dosłownym problemem wymagającym dosłownych rozwiązań.
Ponownie...to nie język, ale sposób, w jaki go używamy. Tak jak Jowisz spadający w Koziorożca… szybko ulegamy zepsuciu przez nasze nadmiernie ambitne postrzeganie cnoty i dobroci.
Więc z tych wszystkich powodów zacząłem akceptować poetycką głębię, której używa uważność wad i godności może dać wykres urodzenia. Podjąłem wyzwanie wykorzystania tych klasyfikacji tak kreatywnie, jak tylko potrafię. Może któregoś dnia będę się o nich czuł inaczej i na pewno szanuję wielką debatę, jaką nasza branża toczy na ten temat, ale na razie właśnie tu jestem.
Mam nadzieję, że jest to interesujące i przydatne dla wszystkich – czułem się zmuszony do pisania, ponieważ otrzymałem kilka e-maili z pytaniami naraz!