De Basilisk verschijnt voor het eerst in de Griekse en Romeinse mythologie, waar hij wordt beschreven als een wezen met het lichaam van een slang en de kop van een leeuw. In de Middeleeuwen werd de Basilisk een populaire figuur in de Europese folklore en literatuur, en werd hij vaak afgebeeld in kunst en literatuur.
Er wordt gezegd dat de Basilisk met zijn blik kan doden en wordt daarom beschouwd als een van de gevaarlijkste wezens ter wereld. In sommige legendes wordt ook gezegd dat de Basilisk vuur kan spuwen, wat zelfs nog gevaarlijker is.
De Basilisk wordt vaak geassocieerd met het kwaad en er wordt vaak gezegd dat hij het nageslacht is van een haan en een slang. In sommige legendes wordt ook gezegd dat de Basilisk de bewaker van de schat is en daarom als een zeer krachtig wezen wordt beschouwd.
De Basilisk is een fascinerend wezen dat al eeuwenlang tot de verbeelding van mensen spreekt. Het is een symbool van kwaad en macht en dient als herinnering aan de gevaren die in de wereld kunnen bestaan.