Plots stijgt er een monsterlijke golf uit de zee op, die over Percy heen breekt en hem in water overspoelt. Hij heeft moeite om te ademen en het gewicht van het water is verpletterend. Hij heeft het gevoel dat hij aan het verdrinken is, en net als hij denkt dat hij het niet langer vol kan houden, eindigt de droom.
Percy wordt wakker in het koude zweet en zijn hart klopt. Hij blijft daar even liggen en probeert op adem te komen en zijn zenuwen te kalmeren. Terwijl hij over de droom nadenkt, realiseert hij zich dat het een metafoor is voor zijn leven. De zee vertegenwoordigt de uitdagingen waarmee hij wordt geconfronteerd, en de klif vertegenwoordigt het punt waarop geen terugkeer meer mogelijk is. Hij weet dat hij niet voor zijn problemen kan blijven weglopen; hij moet ze frontaal onder ogen zien, anders riskeert hij erin te verdrinken.
De droom dient ook als een waarschuwing voor Percy. Als hij niet de controle over zijn leven overneemt en enkele veranderingen aanbrengt, zal hij op een slechte plek terechtkomen. Hij moet manieren vinden om met zijn woede en agressie om te gaan, en hij moet leren op zijn instincten te vertrouwen.
De droom is een krachtige herinnering aan Percy's kwetsbaarheid, maar onderstreept ook zijn veerkracht en kracht. Hij laat zich niet door zijn angsten beheersen. Hij zal zijn uitdagingen frontaal aangaan en als winnaar uit de bus komen.