Dit is waarom:
* Hersenontwikkeling: Dromen zijn complexe neurologische gebeurtenissen en de hersenen zijn niet volledig ontwikkeld om ze te ervaren tot na de geboorte.
* sensorische invoer: Dromen worden vaak gevoed door zintuiglijke ervaringen. In de baarmoeder is sensorische input zeer beperkt, voornamelijk aanraken, smaak en geluid, maar niet het soort dat nodig is om droombeelden te vormen.
* geheugenvorming: Geheugenvorming is ook een ontwikkelingsproces en de mogelijkheid om herinneringen op te slaan en terug te halen is niet volledig functioneel tot later in de kinderschoenen.
Hoewel het onmogelijk is om zeker te weten waar je vroege herinneringen echt van zijn, zijn ze waarschijnlijk:
* Herinneringen in de vroege kinderjaren: Onze vroegste herinneringen vormen vaak rond de leeftijd van 3-4 en kunnen behoorlijk levendig zijn. Deze kunnen worden verward met dromen, vooral als ze uniek of emotioneel geladen zijn.
* fantasieën en verbeelding: Jonge kinderen hebben zeer actieve verbeelding en kunnen gemakkelijk de grens tussen realiteit en fantasie vervagen. Het is mogelijk dat je geheugen een mix is van echte ervaringen en fantasierijk spel.
* Gedeelde verhalen: We horen vaak verhalen over onze eigen geboorte en vroege kinderjaren, die een gevoel van bekendheid en zelfs persoonlijke ervaring kunnen creëren, zelfs als ze niet echt onze eigen herinneringen zijn.
Het is volkomen normaal om een sterk gevoel van vroege herinneringen te hebben, zelfs als ze niet wetenschappelijk verifieerbaar zijn. Onze hersenen zijn krachtig en fantasierijk en kunnen levendige ervaringen creëren die echt aanvoelen, zelfs als ze dat niet zijn.
Als u dit verder wilt verkennen, kan praten met een therapeut of psycholoog nuttig zijn. Ze kunnen je helpen je herinneringen beter te begrijpen en onderscheid te maken tussen wat misschien echte ervaringen zijn en wat fantasierijke creaties kunnen zijn.