De exacte oorsprong van dit spreekwoord is onzeker, maar het is door de geschiedenis heen in verschillende vormen gebruikt. Een van de vroegst bekende verwijzingen naar een soortgelijk idee is te vinden in de geschriften van de Romeinse filosoof Seneca de Jonge (4 v.Chr. - 65 n.Chr.). In zijn werk "Epistulae Morales ad Lucilium" (Morele brieven aan Lucilius) schreef Seneca:"Fumum esse, ubi ignis non sit, non potest." Dit vertaalt zich naar "Er kan geen rook zijn waar geen vuur is."
Een andere potentiële bron van het spreekwoord is de Bijbel. In het boek Spreuken staat een vers dat luidt:"Er is geen rook zonder vuur en geen woorden zonder waarheid." (Spreuken 16:28)
Tegenwoordig wordt het spreekwoord "Waar rook is, is vuur" vaak in verschillende contexten gebruikt. Het wordt vaak gebruikt in gerechtelijke procedures, waarbij het suggereert dat de aanwezigheid van indirect bewijs kan wijzen op de schuld van een verdachte. Het wordt ook in het dagelijks taalgebruik gebruikt om uitdrukking te geven aan het idee dat er doorgaans een basis bestaat voor geruchten of vermoedens, zelfs als concreet bewijs ontbreekt.