In het oude Egypte was het Oog van Horus een symbool van bescherming, genezing en herstel, en werd het vaak geassocieerd met de goden Horus en Ra. In het christendom wordt het alziende oog vaak afgebeeld in religieuze kunst, vooral in afbeeldingen van de Heilige Drie-eenheid of in de context van God de Vader. Het symboliseert Gods alwetendheid en waakzaamheid over de mensheid.
In de vrijmetselarij is het alziende oog een prominent symbool, dat het waakzame oog van God en de principes van moraliteit, kennis en waarheid vertegenwoordigt. Het wordt vaak afgebeeld in een driehoek, die de drie kanten van de goddelijke natuur vertegenwoordigt:kracht, wijsheid en schoonheid.
In de populaire cultuur wordt het alziende oog vaak geassocieerd met complottheorieën en geheime genootschappen, als symbool voor verborgen kennis of het toeziend oog van een machtige elite. Het wordt ook gebruikt in verschillende spirituele stromingen, zoals de theosofie en de New Age-spiritualiteit, om intuïtie, hoger bewustzijn en de goddelijke aanwezigheid te vertegenwoordigen.
Over het geheel genomen is het alziende oog een krachtig symbool dat in verschillende contexten verschillende betekenissen en interpretaties heeft aangenomen. Het vertegenwoordigt gewoonlijk goddelijke kennis, alwetendheid en het toeziend oog van een hogere macht, maar de betekenis ervan kan variëren afhankelijk van het culturele, religieuze of symbolische raamwerk waarin het wordt gebruikt.