Sociale binding: Het delen en vertellen van enge verhalen kan een sociale activiteit zijn die mensen samenbrengt. Het creëert een gevoel van kameraadschap en gedeelde ervaringen onder individuen die het griezelige en macabere waarderen.
Catharsis: Het vertellen van enge verhalen kan voor individuen een manier zijn om hun angsten en zorgen over het onbekende los te laten. Door hun angsten te confronteren met fictieve gebeurtenissen, kunnen mensen een gevoel van emotionele catharsis en bevrijding ervaren.
Traditie en folklore: Enge verhalen worden van generatie op generatie doorgegeven als onderdeel van mondelinge tradities en folklore. Ze brengen culturele overtuigingen, geschiedenis en maatschappelijke angsten over van de ene generatie op de volgende.
Duistere emoties verkennen: Enge verhalen maken gebruik van de menselijke psychologie en onderzoeken thema's als angst, dood, verlies en het onbekende. Door zich met deze aspecten bezig te houden, kunnen individuen hun eigen onzekerheden en kwetsbaarheden onderkennen en onder ogen zien.
Intellectuele stimulatie: Het vertellen of luisteren naar enge verhalen kan creativiteit, verbeeldingskracht en probleemoplossende vaardigheden vereisen. Deze verhalen boeien de geest van luisteraars en dagen hen uit om verschillende perspectieven en scenario's te overwegen.
Culturele identiteit: Enge verhalen kunnen de angsten en zorgen van een bepaalde cultuur of samenleving op een bepaald moment weerspiegelen. Ze bieden inzicht in gedeelde overtuigingen, taboes en grenzen binnen een culturele context.
Morele lessen: Sommige enge verhalen bevatten morele lessen of waarschuwingen over menselijk gedrag. Ze kunnen boodschappen overbrengen over de gevolgen van iemands daden, ethische dilemma's en de strijd tussen goed en kwaad.
Artistieke expressie: Storytelling biedt auteurs, filmmakers en andere creatieve individuen de mogelijkheid om hun artistieke talenten te uiten en ideeën over te brengen via het medium horror.