In hoofdstuk 2, vers 20, vraagt Arjuna bijvoorbeeld aan Krishna:'Wat gebeurt er met de ziel als het lichaam sterft?' Krishna antwoordt:'Net zoals iemand nieuwe kledingstukken aantrekt en oude opgeeft, accepteert de ziel op dezelfde manier nieuwe materiële lichamen, waarbij hij de oude en nutteloze lichamen opgeeft.' Deze passage suggereert dat de ziel niet beperkt is tot één fysiek lichaam, maar dat ze in de loop van de tijd meerdere lichamen kan bewonen.
In hoofdstuk 4, vers 5, zegt Krishna:"Ik heb vele geboorten gehad, en jij ook. Ik herinner me ze allemaal, maar jij niet." Deze passage impliceert dat Krishna zich bewust is van zijn eigen vorige levens, wat suggereert dat hij in het concept van reïncarnatie gelooft.
Bovendien leert de Bhagavad Gita dat het uiteindelijke doel van het menselijk bestaan het bereiken van bevrijding uit de cyclus van reïncarnatie is. Dit proces van bevrijding staat bekend als moksha of nirvana. Moksha wordt bereikt door zelfrealisatie, of het besef dat iemands ware zelf de eeuwige ziel is, en niet het tijdelijke lichaam.
Samenvattend:hoewel de Bhagavad Gita niet expliciet stelt dat reïncarnatie plaatsvindt, suggereert deze wel de onsterfelijkheid van de ziel en de mogelijkheid van meerdere levens. Het uiteindelijke doel van de Gita is het bereiken van bevrijding uit de cyclus van reïncarnatie en het bereiken van vereniging met het goddelijke.