Het geven van een witte veer was een gangbare praktijk in het Verenigd Koninkrijk tijdens de Eerste Wereldoorlog, waar degenen die niet aan de oorlog deelnamen, als lafaards of verraders werden gezien. Het is een visuele vorm van sociale en culturele druk die wordt uitgeoefend op mannen in de strijdbare leeftijd om dienst te nemen in het leger. Het concept van de witte veer als symbool van lafheid komt oorspronkelijk uit het oude Griekenland, waar witte hanen werden vrijgelaten om de vrijlating van dappere zielen in het hiernamaals te symboliseren, terwijl zwarte hanen werden geassocieerd met lafheid.