Het concept van het verbranden van heksen op de brandstapel tijdens de Europese middeleeuwen is feitelijk eerder een product van populaire culturele percepties dan van historische feiten. Hoewel er vroegmiddeleeuwse geloofsovertuigingen in hekserij bestonden, wordt het fenomeen van heksenvervolgingen en daaropvolgende verbrandingen vaker geïdentificeerd met de vroegmoderne tijd, vooral van het einde van de 15e tot de 18e eeuw. Daarom doodden middeleeuwse mensen in de ware zin van het woord (meestal verwijzend naar een historisch tijdperk dat zich uitstrekte van de 5e tot het einde van de 15e eeuw) geen heksen door middel van verbrandingen.