Gnostici geloofden dat er een hoger, transcendent rijk van spiritueel bestaan bestaat dat enorm superieur is aan de materiële wereld. Ze zochten directe kennis (gnosis) van dit hogere rijk en zijn goddelijke bron, waarvan ze geloofden dat deze voor de meeste mensen verborgen was vanwege de beperkingen en corruptie van de materiële wereld.
Wat betreft uw vraag of het gnosticisme een sekte of sekte is:het hangt ervan af hoe u deze termen definieert. Sommige geleerden beschouwen het gnosticisme als een sekte binnen het vroege christendom, omdat het op verschillende punten afweek van de reguliere christelijke leringen. Anderen beschouwen het gnosticisme als een afzonderlijke religieuze beweging met zijn eigen unieke overtuigingen en praktijken.
In de antieke wereld vormden gnostische gemeenschappen vaak afzonderlijke groepen of denkrichtingen binnen het bredere religieuze landschap. Het is echter een uitdaging om alle gnostische groepen onder één overkoepelende term te categoriseren. Sommige vertoonden kenmerken die gewoonlijk met sekten worden geassocieerd, terwijl andere meer gedecentraliseerde en diverse structuren hadden.
In modern gebruik hebben de termen ‘sekte’ en ‘sekte’ een enigszins negatieve connotatie, die vaak een onorthodox of marginaal geloofssysteem impliceert. Het is echter essentieel om te erkennen dat deze termen vaak subjectief zijn en in verschillende contexten verschillende betekenissen kunnen hebben.
Daarom is het passender om het gnosticisme te zien als een diverse religieuze beweging, in plaats van het louter als een sekte of sekte te bestempelen. Het vertegenwoordigde een belangrijke intellectuele en spirituele trend in het laat-antieke religieuze denken en blijft vandaag de dag fascineren voor geleerden en spirituele zoekers.