Het geloof in reïncarnatie heeft het kastensysteem in het traditionele India versterkt omdat het de concepten van hiërarchie en sociale klassen versterkte. Volgens deze overtuiging bepaalde de manier waarop een individu zijn huidige leven leidde, inclusief zijn daden en sociale status, zijn status in het volgende leven. Het idee propageerde het idee dat mensen geboren in lagere kasten de hun toegewezen kasterol in dat leven moesten vervullen om hun kansen bij de daaropvolgende geboorte te vergroten. Individuen werden ontmoedigd om sociale mobiliteit te proberen buiten hun aangewezen kaste, omdat dit de kosmische orde zou verstoren en karma zou ondermijnen (het concept van spirituele gevolgen van huidige acties). Dit religieuze aspect versterkte de sociale immobiliteit in het kastensysteem en hielp de ongelijkheid en ongelijkheid binnen de samenleving rechtvaardigen. De maatschappelijke dynamiek in de Indiase samenleving die verband houdt met klasse, mobiliteit en moderne juridische praktijken is nu echter aan het verschuiven door veranderingen in de wetgeving (afschaffing van de onaanraakbaarheid) en evoluerende culturele en juridische concepten, wat mogelijkheden biedt voor grotere sociale hervormingen en mobiliteit tussen klassen en kasten.