Traditionele spookcommunicatie:
* gefluister: Een zachte, etherische stem, vaak nauwelijks hoorbaar, gebruikt om waarschuwingen, geheimen of een gevoel van onbehagen over te brengen.
* gekreun en gekreun: Pijn, verdriet of woede uiten, vaak geassocieerd met een tragisch verleden.
* schreeuwt: Terreur of woede uiten, wat een gewelddadige of traumatische gebeurtenis betekent.
* rappen of kloppen: Objecten gebruiken om te communiceren, vaak een patroon van geluiden met een specifieke betekenis.
* verschijningen: Verschijnen als een doorschijnende figuur, soms vergezeld van een vage gloed.
* Bewegende objecten: Objecten lijken op zichzelf te bewegen, zoals meubels verschuiven of deuren openen en sluiten.
* koude vlekken: Gebieden van plotselinge kou in een kamer of gebouw, soms geassocieerd met een spookachtige aanwezigheid.
Moderne spookcommunicatie (in fictieve werken):
* Elektronische stemverschijnselen (EVP): Het gebruik van opnameapparaten om vage stemmen of geluiden vast te leggen die kunnen worden geïnterpreteerd als spookachtige communicatie.
* Spirit Boxes: Apparaten die radiofrequenties scannen om geluidsfragmenten te produceren die kunnen worden geïnterpreteerd als berichten van geesten.
* Ouija -bord: Een bord dat werd gebruikt om met sterke drank te communiceren via een planchette, vaak afgeschilderd als onbetrouwbaar en potentieel gevaarlijk.
Het is belangrijk om te onthouden dat spookcommunicatie een fictief concept is en er is geen wetenschappelijk bewijs om het bestaan van geesten te ondersteunen.