Archeologisch bewijs suggereert dat mensen in oude beschavingen zoals de Egyptenaren, Grieken en Romeinen in het bestaan van geesten of geesten geloofden. In de oude Egyptische cultuur geloofde men bijvoorbeeld dat de ziel van een overleden persoon na de dood kon blijven voortbestaan en voorzien moest worden van voedsel en andere offers om zijn voortdurende welzijn te garanderen.
Op dezelfde manier bestond er in het oude Griekenland en Rome een wijdverbreid geloof in het bestaan van geesten, waaronder huisgoden, godheden en de geesten van overleden voorouders. Vaak werd gedacht dat deze geesten in staat waren om met de levenden te communiceren en zowel goedaardig als kwaadaardig konden zijn.
In veel traditionele samenlevingen, zoals die van inheemse Amerikaanse stammen of bepaalde Afrikaanse of Aziatische culturen, blijft het geloof in geesten en geesten een belangrijke rol spelen in religieuze praktijken en culturele tradities.
Als zodanig is het moeilijk om een exacte datum of tijd aan te wijzen waarop het geloof in geesten begon, aangezien het een diepgeworteld fenomeen is dat in de loop van de menselijke geschiedenis in verschillende vormen heeft bestaan.