1. Het oude Mesopotamië:
- In de oude Mesopotamische mythologie zijn er verwijzingen naar wezens die bekend staan als 'ekimmu' of 'lilitu'. Men geloofde dat deze entiteiten demonen of kwaadaardige geesten waren die zich voedden met menselijk bloed en schade toebrachten aan de levenden.
2. Slavische folklore:
- Oost-Europese en Slavische folklore hebben een rijke traditie van vampierlegendes. Aangenomen wordt dat de term 'vampier' zelf afkomstig is van het Slavische woord 'upir' of 'vampier'. Slavische vampiers werden vaak afgeschilderd als bloedzuigende wezens die uit de dood konden opstaan en een mensachtige intelligentie en sluwheid konden behouden.
3. Oude Griekse mythologie:
- Sommige elementen uit de vampiermythologie hebben mogelijk wortels in oude Griekse overtuigingen. De Grieks-mythologische figuur Lamia was een vrouwelijke demon die op kinderen jaagde en hun bloed dronk. Het verhaal van Empusa, een andere Griekse mythologische figuur, vertoont ook overeenkomsten met vampierlegendes.
4. Chinese mythologie:
- In de Chinese mythologie zijn er verhalen over wezens die 'jiangshi' of 'hoppende lijken' worden genoemd. Dit waren geanimeerde kadavers waarvan werd gezegd dat ze 's nachts rondspringen en zich voeden met het bloed van de levenden.
5. Zuid-Amerikaanse folklore:
- Bepaalde vampierachtige figuren komen voor in de Zuid-Amerikaanse folklore, zoals de "chupacabra" in Puerto Rico en de "piasa-vogel" in Indiaanse legendes.
6. Gotische literatuur:
- Het moderne concept van vampieren werd in belangrijke mate gevormd door de gotische literatuur. Bram Stoker's invloedrijke roman "Dracula" (1897) maakte het idee van een charismatische en verfijnde vampier populair en bevestigde veel van de stijlfiguren en kenmerken die tegenwoordig met vampiers worden geassocieerd.
Over het geheel genomen zijn de mythen en legenden van vampiers door de eeuwen heen gevormd door een combinatie van oude folklore, culturele overtuigingen, literaire invloeden en de fantasierijke creaties van verhalenvertellers.