Descartes geloofde eigenlijk niet in zo'n demon, maar hij gebruikte het concept als een gedachte-experiment in zijn filosofische geschriften. Hij stelde het idee voor van een uiterst krachtige en kwaadaardige demon die zelfs de meest zorgvuldige denker zou kunnen misleiden en hen zou kunnen doen geloven dat de buitenwereld echt is, terwijl het in feite een ingewikkelde illusie is die door de demon is gecreëerd. Dit concept daagde het traditionele idee van zekerheid in kennis uit en benadrukte het belang van het zorgvuldig onderzoeken van onze overtuigingen en aannames.