2. Verkeerde identificatie van waterdieren: Sommige waarnemingen van zeemeerminnen kunnen te wijten zijn aan verkeerde identificaties van waterdieren. Wezens als zeekoeien, zeehonden en dolfijnen hebben fysieke kenmerken en gedragingen die, van een afstand of onder bepaalde omstandigheden, voor zeemeerminnen kunnen worden aangezien.
3. Hoaxes en frauduleus bewijsmateriaal: Door de geschiedenis heen zijn er gevallen geweest van hoaxes en verzonnen bewijsmateriaal dat werd gepresenteerd als bewijs van zeemeerminnen. In de 19e eeuw werden bijvoorbeeld de vermeende overblijfselen van een zeemeermin genaamd de "Feejee-zeemeermin" tentoongesteld als onderdeel van een reizende tentoonstelling, maar later bleek dat het bedrog was.
4. Bovennatuurlijke overtuigingen en culturele tradities: Voor veel mensen is het geloof in zeemeerminnen verbonden met culturele tradities, mythologie en bovennatuurlijke overtuigingen. In bepaalde culturen worden zeemeerminnen gezien als symbolen van schoonheid, mysterie of wijsheid, wat bijdraagt aan hun blijvende aantrekkingskracht en het geloof in hun bestaan.
5. Gebrek aan wetenschappelijk bewijs: Hoewel de wetenschap geen sluitend bewijs heeft gevonden om het bestaan van zeemeerminnen te bewijzen, betekent het ontbreken van bewijs niet noodzakelijkerwijs dat ze niet bestaan. Voor sommige individuen laat de mogelijkheid van onontdekte waterdieren ruimte voor geloof in zeemeerminnen.
6. Persoonlijke ontmoetingen en ooggetuigenverslagen: Sommige mensen beweren persoonlijke ontmoetingen te hebben gehad of zeemeerminnen te hebben gezien. Hoewel deze anekdotische ervaringen niet wetenschappelijk kunnen worden geverifieerd, kunnen ze wel bijdragen aan het geloof in zeemeerminnen voor degenen die in de verhalen geloven.