In een klein dorp, gelegen te midden van glooiende heuvels, bestond een oude weg gehuld in mysterie en gefluisterde legendes. Deze weg stond bekend als Heksenweg en er werd gezegd dat dit het pad was dat heksen 's nachts aflegden om zich te verzamelen voor hun geheime rituelen.
Volgens de verhalen van de dorpelingen was Witch Road alleen te zien bij volle maan. Het zou verschijnen als een glinsterend, zilverachtig pad dat zich een weg baant door het bos en naar een onbekende bestemming leidt. Sommigen beweerden dat de heksen deze weg gebruikten om zichzelf naar een magisch rijk te verplaatsen waar ze konden communiceren met de geesten van de natuur.
De dorpelingen spraken op gedempte toon over de vreemde gebeurtenissen die hadden plaatsgevonden in de buurt van Witch Road. Ze fluisterden over mysterieuze verschijningen, angstaanjagende geluiden die uit het bos weergalmden en lichaamloze stemmen die uit de duisternis riepen. Sommigen beweerden zelfs spookachtige figuren tussen de bomen te hebben zien dansen, hun lach gedragen door de wind.
Naarmate de jaren verstreken, groeide de legende van Witch Road, wat zowel angst als fascinatie in de harten van de dorpelingen veroorzaakte. Bijgelovige zielen vermeden de weg volledig, terwijl anderen het waagden dichterbij te komen, in de hoop een glimp op te vangen van de mystieke bijeenkomsten van de heksen.
Op een avond besloot een jonge man genaamd Jack Witch Road te trotseren. Hij was altijd geïntrigeerd geweest door de legendes eromheen en wilde zijn moed aan zijn vrienden bewijzen. Terwijl hij zich het bos in waagde, wierp de maan een griezelige gloed, die het pad voor hem verlichtte.
Jack volgde de kronkelige weg, zijn hart klopte van verwachting. Plotseling hoorde hij het geluid van gelach en stemmen die in de verte fluisterden. Hij verstijfde en zijn lichaam tintelde van opwinding en angst. Hij wist dat hij de heksenbijeenkomst had gevonden.
Jacks nieuwsgierigheid dreef hem naar voren en hij waagde zich dieper het bos in. Hij kwam op een open plek waar de heksen hun rituelen uitvoerden, terwijl hun schimmige figuren dansten in het maanlicht. Jack keek vol ontzag toe terwijl ze spreuken uitspraken, oude bezweringen zongen en de geesten van de nacht aanriepen.
Maar net toen Jack op het punt stond naar voren te stappen en zijn aanwezigheid te onthullen, voelde hij een koude, klamme hand zijn schouder vastgrijpen. Hij draaide zich om en zag een oude vrouw achter hem staan, met een buitenaards licht in haar ogen.
'Je zou hier niet moeten zijn,' fluisterde de oude vrouw, met een waarschuwende toon in haar stem. "Deze plek is niet voor degenen die er niet bij horen."
Met een schok besefte Jack dat hij betrapt was. Hij draaide zich om en rende weg, terwijl zijn hart bonkte terwijl hij terug over Witch Road rende. Het gelach van de heksen volgde hem en galmde door het bos.
Jack sprak nooit meer over zijn ontmoeting, maar de legende van Witch Road leefde voort, een verhaal vol mysterie en magie dat de dorpelingen nog generaties lang bleef fascineren en intrigeren.