De oorspronkelijke bron van het bijgeloof is onduidelijk, maar sommigen geloven dat het zijn oorsprong vindt in de oude Romeinse en Griekse mythologie. In deze culturen werden spiegels gezien als toegangspoorten tot de geestenwereld. Men dacht dat het breken van een spiegel kwade geesten vrijliet of de communicatie met de goden verstoorde. Anderen vinden hun oorsprong in de Middeleeuwen, toen spiegels zeldzaam en duur waren, en het breken ervan als een aanzienlijk verlies en een teken van ongeluk werd beschouwd.
In werkelijkheid is het breken van een spiegel slechts een toevallige gebeurtenis en beïnvloedt of voorspelt het toekomstige geluk of ongeluk van een persoon niet. Het is een onschuldig ongeval waar u zich geen zorgen over hoeft te maken.