Het eerste bekende incident vond plaats in mei 1995, toen een vrouw in Parijs meldde dat ze tijdens het lopen op straat was besproeid met een sterk ruikende substantie. Ze ervoer ernstige huidirritatie en misselijkheid. In de daaropvolgende maanden werden soortgelijke incidenten gemeld in andere steden in Frankrijk, waarbij honderden mensen beweerden getroffen te zijn.
De wijdverbreide aard van de incidenten en het ontbreken van duidelijke daders brachten velen ertoe te geloven dat de aanvallen gecoördineerd en opzettelijk waren. Sommigen speculeerden dat de aanslagen in verband zouden kunnen worden gebracht met religieus extremisme of terrorisme, terwijl anderen suggereerden dat het een vorm van psychologische oorlogsvoering zou kunnen zijn.
De Franse regering startte een onderzoek naar de incidenten, maar slaagde er uiteindelijk niet in om eventuele verdachten te identificeren of de exacte aard van de stof vast te stellen die bij de aanslagen werd gebruikt. Bij gebrek aan concreet bewijs trokken de incidenten zich geleidelijk terug uit de publieke aandacht en nam de berichtgeving in de media uiteindelijk af.
Ondanks het gebrek aan definitieve verklaringen blijft de parfum-hoax een intrigerend hoofdstuk in de Franse geschiedenis, dat tot de verbeelding van het publiek spreekt en speculaties over de ware bedoelingen achter de aanslagen aanwakkert.