Een mogelijke oorsprong van dit geloof is de oude Egyptische eerbied voor katten. In de Egyptische mythologie werden katten geassocieerd met de godin Bastet, die vaak werd afgebeeld als een vrouw met een kattenhoofd. Men geloofde dat Bastet de macht had om katten te beschermen en te genezen, en ze werd ook in verband gebracht met vruchtbaarheid en bevalling. Het is mogelijk dat de overtuiging dat katten negen levens hebben, voortkwam uit het geloof van de Egyptenaren in de kracht van Bastet om haar katachtige onderdanen te beschermen.
Een andere mogelijke oorsprong van dit geloof is het middeleeuwse Europese bijgeloof dat katten bekenden waren bij heksen. Men geloofde dat heksen zichzelf in katten konden veranderen, en men geloofde ook dat katten bezeten konden worden door boze geesten. Dit heeft mogelijk geleid tot de overtuiging dat katten meerdere levens hadden, omdat men dacht dat ze de dood konden bedriegen door zichzelf te transformeren of bezeten te worden door boze geesten.
Ten slotte kan de overtuiging dat katten negen levens hebben eenvoudigweg te wijten zijn aan het feit dat katten zeer veerkrachtige dieren zijn. Ze kunnen vallen van grote hoogte overleven en zijn ook erg goed in het genezen van zichzelf. Dit heeft mensen er misschien toe gebracht te geloven dat katten een soort bovennatuurlijke kracht hebben waarmee ze verwondingen kunnen overleven die fataal zouden zijn voor andere dieren.
Wat de oorsprong ook is van het geloof dat katten negen levens hebben, het is een wijdverbreid bijgeloof dat al eeuwenlang voortduurt. Het is een bewijs van de blijvende fascinatie die katten voor mensen hebben.