YouTube Spoken Word-editie
* Neptunus wordt vaak geassocieerd met dromen, afbeeldingen, mythen, metaforen en verbeelding. Tegelijkertijd is Neptunus de planeet van overgave, toewijding en transcendentie. Natuurlijk is Neptunus ook de planeet van bedwelming, wanen, fantasieën en vergif. Dus waarom de grote tweedeling?
* Omdat we in deze wereld elke dag worden geconfronteerd met een "kies je gif"-dynamiek. Omdat aan ons bestaan van moment tot moment de angst voor het heden ligt, voor wat binnenin is, voor wie we zijn en voor onze goddelijke bron. Omdat we alle reden hebben om gegrepen te worden door afleiding, ons uitstrekkend als planetaire handen in een lopende band boven ons hoofd, om de oneindige liefde van het heden te vermijden.
* En dus is de keuze reëel. De keuze tussen liefde en toewijding, en bedwelming, fantasieën en waanideeën, is een altijd aanwezige vraag. Het is een vraag die op de voorgrond staat van onze vrijheid, die we 'van binnen' moeten lokaliseren.
* Interessant is dat de keuze voor liefde en toewijding, deze steeds weer gemaakte keuze, eerst leidt tot nuchterheid, maar uiteindelijk weer tot bedwelming. Het is gewoon zo dat de bedwelming van het spirituele leven die van liefde is, die echt is. Liefde is de aard van de echte wereld. Van het echte zelf. Van het ware zelf van het zelf. Het is meer dan bedwelmend. Het is bedwelmend EN echt. Omdat het liefde is.
* Echte nuchterheid ontstaat wanneer we de kracht van fantasieën erkennen. Wanneer we de realiteit van de verbeelding erkennen. Van gedachte. Van de goden. Wanneer we erkennen dat we zo regelmatig hulpeloos zijn voor hun machtige stromingen, dan begrijpen we wie we zijn en waar we zijn. We gaan van overmoed naar nederigheid. En vanuit die nederigheid beginnen we zelfs de kleinste glimp op te vangen van de werkelijke reikwijdte en diepte en omvang van het absolute. We komen tot een glimp dat we nooit zijn geboren en nooit zullen sterven. En we beginnen ons af te vragen, we vragen ons gewoon af wat de mogelijkheid is om "Halleluja!" te roepen.
* Dus deze overgave aan het goddelijke, dit gevoel geen controle te hebben, leidt ons uiteindelijk terug naar liefde. Om het juiste gebruik van onze vrije wil. Het leidt ons terug naar lofprijzing, verwondering, aanbidding, intimiteit, dienstbaarheid en liefde, zoet, liefde. De liefde van God die alles verzadigt, roept tot alles, alles vasthoudt, alles tegelijk zijn autonomie, waardigheid, verschillen en eenheid geeft.
* Er is geen manier om nuchter te worden zonder het levende onderscheid tussen het echte en het onwerkelijke. En toch is nuchterheid niet het doel. Soberheid is het middel waardoor het echte dan kan verschijnen en ons meeneemt in de meest reële fantasie van allemaal, namelijk die van persoonlijke en eindeloze liefde.
* Dus, terwijl de Volle Maan en Neptunus samenkomen, schrijf ik deze korte Psalm. Ter ere van de magie en mystiek van echte nuchterheid. Ik zou hier niet zijn als ik niet een keer nuchter was geworden op materieel vlak. Ironisch genoeg was het een geestverruimende plantleraar uit de Amazone die me daar bracht. Maar het is alleen door de devotionele praktijken te volgen die zijn geleerd van die helende ervaringen en ze in de loop van de tijd te cultiveren, dat heeft geleid van louter nuchterheid tot een innerlijke ervaring van liefde en toewijding, een echte wereld van liefde. Ik vermoed dat we uiteindelijk allemaal te allen tijde op zoek zijn naar deze wereld. We willen het echte werk omdat we weten dat het ongelooflijk geweldig is.
Gebed:help ons uw werkelijkheid te zien, help ons liefde te zien en help ons heilige nuchterheid te vinden.