De Maan staat vandaag in Kreeft en de Zon staat op het punt om Vissen binnen te gaan, waardoor we de laatste dertig dagen van de winter ingaan. Laten we het vandaag hebben over het teken Vissen.
Een ding dat mensen constant zeggen over Vissen, is dat Vissen de 'mysticus' van de dierenriem is of dat het teken Vissen op de een of andere manier spiritueler is dan andere tekens. Laten we proberen dit voor vandaag los te laten en Vissen vanuit een andere hoek te bekijken. Vissen is het vrouwelijke of nachtelijke huis van Jupiter en Vissen is een waterteken. In archetypische termen zouden we 'haar' nauwer kunnen associëren met de aarde, met de maan en met het bredere archetypische rijk van de vrouwelijke/maankwaliteiten die worden vastgehouden door het woord 'ziel' of 'anima'. De ziel is heel anders, maar onlosmakelijk verbonden met de geest in archetypische/mythische taal.
Hier zijn enkele fundamentele verschillen. De ziel is het geheugen, en het lichaam, en de geschiedenis, en het bewegende rijk van beelden, dromen en de op handen zijnde psychologische en fantasierijke reflectie. De ziel verstrikt ons in het onderscheidende labyrint van beelden en verwikkelt ons in haar cyclische fantasieën. De objectieve waarheid of de letterlijke waarheid is de grote waanvoorstelling en de actie van het zich verdiepen in, verduisteren, verbergen, suggereren en eindeloos associëren in een web van relatie met het 'echte' bewijs. Ziel is problemen en hun diepte en betekenis voor het leven, de romantiek en schoonheid en pijn, niet noodzakelijkerwijs hun definitieve oplossing.
Neem nu Vissen, het teken van de twee vissen, staarten aan elkaar gebonden, zwemmend in een eindeloze cirkel. Een vorm waar de ziel van houdt, de cirkel. Een beeld van de ziel, de diepe en glibberige ontwijking van de vis. De droom van wat onder en daarbuiten ligt, in de koele of warme waterige diepten, wat ook de lucht is.
We proberen zo snel iets over ons te zeggen, over ons gedrag, over onze psychologie, over 'kernbehoeften' of 'kernkenmerken'. We worden door astrologie doodgeslagen! Maar er is niets "kerns" aan de twee vissen en hun dromen, en we zullen meer van Vissen begrijpen door na te denken over het beeld, en de ziel te beschouwen, en te dromen, en door ons werkelijk in te beelden, dan zullen we het hebben over "mystici" of " kosmische droomactivatie' of 'slachtofferschap' of 'escapisme'. Al deze termen worden het spul van dode taal, en we vergeten dat tekens niet het exclusieve eigendom zijn van mensen, of Carl Jung, of archetypische studies aan de westkust, of evolutionair tasten. Het zijn de uitgestrekte kosmische huizen van de goden. Het zijn hemelse herenhuizen waar planeten zich bevinden als reizigers of gastheren, waardige gasten of verbannen non-conformisten. We zullen zoveel meer uit de tekens van de dierenriem halen als we niet haasten om ze over onszelf en 'mijn psyche' of 'mijn psychologie' te vertellen.
Het woord geest daarentegen impliceert iets anders, iets dat niet zo dicht bij Vissen staat als het woord ziel. Geest is richting en missie. Geest is het kompas, het doel en de transcendente oorzaak. Geest bezielt en verlicht. Spirit leidt uit de verwarring en geeft duidelijk ja en duidelijk nee. Geest verduidelijkt de objectieve waarheid, de universele orde, en het decoderen of vertalen van de heilige waarheid of schriftuurlijk absoluut. Geest verenigt en interpreteert het mysterie. Geest is zekerheid en overtuiging. Subjectiviteit is de grote begoocheling, en verdieping in wordt afleiding. Geest is het oplossen van de problemen en de bevrijding uit de gevangenis van het vlees, het lichaam of de verstrikkingen van de ziel.
Natuurlijk worden de ziel en de geest als een archetypisch paar overal in de astrologie weerspiegeld, in de afwisseling van tekens (mannelijk en vrouwelijk), in de twee hemellichten, in de dag- en nachthemel, in de het stijgen, culmineren, ondergaan en anti-culmineren van planeten, enzovoort. Ze zijn een kosmisch stel en hun mythologie keert over de hele planeet terug in verschillende mythische vermommingen en talen, verschillende mythen en tradities. Hun alchemistische vereniging is een van de grote metaforen van onze planeet. En het punt dat we vandaag moeten overwegen, is dat het teken Vissen misschien beter wordt geassocieerd met de ziel dan met de geest. Dus we kunnen proberen te zeggen dat Vissen een 'zielvol' teken is voordat we zeggen dat Vissen een 'spiritueel teken' is. Het verschil lijkt misschien gek, maar differentiatie is een van de belangrijkste taken en liefdes van de ziel... omdat diversiteit diepte toevoegt aan hoe we leven en hoe we reflecteren op onze ervaringen of hoe we ons actief voorstellen.
Om het Vissenseizoen echt te waarderen, moeten we bedenken dat de twee vissen er misschien hetzelfde uitzien, maar ze zijn verschillend. Ze kunnen in een eeuwige cirkel zwemmen, maar geen twee baantjes zijn hetzelfde. Hun staarten zijn misschien aan elkaar gebonden, maar het zorgt er ook voor dat ze elkaar nooit bereiken in het doolhof van hun cirkel. Hoe minder we uitstippelen wat Vissen "betekent" of wat het "voor mij" betekent en hoe meer tijd we met beelden doorbrengen, hoe dichter we bij de poorten van dit enorme hemelse herenhuis komen...nachtelijk huis van Jupiter, de trouwe...spiritualiteit belichaamd in de enorme ecologie van de aarde.
Voor het gebed van vandaag eindig ik met een gedicht van Mary Oliver, een dichter met gevoel geboren met Neptunus conjunct de zon. Let op de twee vissen die in haar woorden zwemmen, de beelden van de aarde en de vloeiende lyriek van het oog van de dichter voor individuele dingen, en let dan op het huwelijk van de ziel met de spirituele zon bij het aanbreken van een nieuwe dag, op de rand tussen de dag en nacht, slapen en dromen.
Gebed:
"Waarom ik vroeg wakker word"
Hallo, zon in mijn gezicht.
Hallo, jij die de ochtend maakt
en verspreid over de velden
en in de gezichten van de tulpen
en de knikkende ochtendglorie,
en in de ramen van, zelfs, de ellendige en de chagrijnige–
beste prediker die ooit was,
lieve ster, dat gebeurt gewoon
om te zijn waar je bent in het universum
om ons te behoeden voor de eeuwige duisternis,
om ons te troosten met een warme aanraking,
om ons in de grote handen van het licht te houden–
goedemorgen, goedemorgen, goedemorgen,
Kijk nu hoe ik de dag begin
gelukkig, vriendelijk.
(Mary Oliver)