Waar moet je op letten:
* Het Venus/Pluto-thema, vooral gezien de Kreeft/ Cap-as heeft veel te maken met natuur versus opvoeding, genegenheid en liefde versus achterhouden en hiërarchieën binnen groepen en families ... egoïstisch belang versus het belang van de groep of stam ... concurrentie binnen gezinnen versus emotionele cohesie. Pluto in Steenbok geeft ons diep gefixeerde redenen om onszelf als afgescheiden, superieur, hoger op de totempaal of 'boven' de rest van de roedel te zien. In het slechtste geval is het een versleten verhaal van een alfamannetje dat wordt uitgedaagd door de matriarchale of emotionele kijk op de kudde.
Een goed voorbeeld van de timing van deze dynamiek is te zien in de nieuwe film "Mad Max", waarin een groep ontsnappende vrouwelijke strijders tegen een bezitterige, dictatoriale tirankoning in de post-apocalyptische outback. Het verhaal gaat in wezen over de strijd tussen mannelijke en vrouwelijke waarden in een samenleving die hongert naar water en groene planten.
Hoe belichaamt de dynamiek van onze naaste relaties of familiegeschiedenissen deze strijd? Bijvoorbeeld de ouders die te veel werken of de zelfobsessie van banen en persoonlijke verhalen die ons weghalen van groepsbinding. De klassenstrijd of eenzijdigheid van inkomensgroepen en hogere graden of materiële bezittingen. Geld gebruiken om genegenheid te tonen in plaats van aanraking of quality time. Elkaars verschillen wantrouwen of erop aandringen dat een kind in dezelfde voetsporen treedt als zijn of haar ouders. Over bescherming. Clanish exclusivisme. Culturele of etnische vooroordelen. vriendjespolitiek. Subtiele hiërarchieën. Dubbele standaarden. Familie geheimen. Het uiterlijk van "de Amerikaanse droomfamilie" ten koste van alles behouden, ondanks wat er onder de oppervlakte gebeurt. Doen wat goed is voor jezelf, ondanks de gevolgen voor de grotere groep.
Alle complicaties van gezinsdynamiek, huwelijk, intimiteit, vertrouwen, clan en traditie hangen momenteel erg in de lucht. De eenvoudigste waarheid is dat de basis is gelegd voor een nieuwe visie op familie en stam, een die ons naar de toekomst zal dragen als we kunnen toestaan dat de wegen van het verleden langzaam vervagen en sterven, terwijl we weerstand bieden aan de drang om gevechten te bestrijden die waarvan we weten dat ze zinloos zijn.
* Met drie planeten in Tweelingen tegenover Saturnus in Boogschutter en allemaal vierkant met Neptunus in Vissen, is het een uniek moment van filosofische, intellectuele en spirituele transformatie, debat, dialoog en synthese . Veel dingen die voorheen apart waren gezet, komen nu samen, terwijl sommige dingen die bij elkaar waren gekomen uit elkaar zouden kunnen vallen.
Het is mogelijk een paradigma veranderend moment. De van nature verspreide en veranderlijke aard van de geest wordt uitgedaagd om zich in te zetten voor iets nieuws, een visie op iets groters dat meer consistentie, discipline en focus vereist.
Tegelijkertijd, ongeacht welke filosofische verplichtingen waar we nu naar toe zijn gekomen, omdat we onze eigen weerstand lang genoeg hebben gehonoreerd dat de acceptatie of overgave wordt gedaan vanuit een authentieke plaats van opoffering. We denken hier niet zo vaak aan als we zouden moeten als we het woord 'overgave' gebruiken. Wat valt er over te geven als we niet eerst de positie van degene die zich overgeeft hebben versterkt? Hoe kunnen we authentiek geven als we niets hebben opgebouwd waaruit we kunnen geven? Op dit moment zouden we ons beter moeten voelen over het opgeven van iets van onszelf dan op een bepaald moment in het verleden ... omdat we weten dat de keuze deze keer aan ons is. We doen het niet vanuit een plaats van "zou moeten" of "zou moeten", maar vanuit een plaats van weten ..."Ik ben degene die deze keer toegeeft. Ik ben degene die verandert. Ik ben degene die zich inlevert. Ik ben degene die klaar is om te leren.'
Hierdoor komen we vanzelf in een gesprek over Tweelingen.
Er wordt voortdurend over de geest gesproken als iets dat losstaat van het hart. Ga uit je hoofd. Ga uit je intellect. Ga weg uit het gepraat en de ideeën. Verdiep je in gevoelens en het hart. In de liefde.
Te vaak vergoelijken deze woorden 'liefde' en 'hart' onze geest en simplificeren onze ervaringen. Vanuit het oogpunt van Tweelingen is het de scherpte en helderheid van waarneming, van denken, van aandacht, van veranderlijkheid en de snelheid van herkenning, die ons aanwezig en staande houdt in de pre-cognitieve stroom van het leven:de vogel roept en klinkt en snelle spiertrekkingen langzame twitch-afwisselingen, de informatiesnelweg van het leven zelf, die voortdurend opduikt uit de diepten van het onbewuste. Het leven is een nooit eindigende/nooit beginnende beweging van te veel dingen om op te noemen of te tellen, en de beloning van onze interacties zijn de ervaringen zelf. Niet alleen liefde, of vrede, of sereniteit. Die dingen ook, maar niet alleen. Gemini's nadruk op de nerveuze stroom van informatie is de nadruk op een leven dat wordt geleefd in communicatie met wat taoïsten 'de toen duizend dingen' of 'de ontelbare wezens' noemden. ” De open geest is de geest in constante relatie met de namen, gezichten en vertoningen van de wereld eromheen. Hier is geloof nog maar één vogelgeluid. Hier is de waarheid slechts een geluid in de struiken. Hier zijn plannen, doelen en toezeggingen de paringsoproepen of territoriummarkeringen van grote dieren in het bos.
Als we deze geestesgesteldheid niet hebben vastgesteld, hebben we geen kans om ons aan zoiets als mindfulness toe te leggen. Als onze geest niet scherp is en ons begrip van de waarheid niet gebaseerd is op de nerveuze en mentale ambivalentie van de eeuwigheid, dan zijn we niet levend of alert genoeg om onze geest te richten op het een of ander pad, de ene leraar of de andere, een leidende ster of een andere.
Het dubbelzijdige karakter van Tweelingen gaat niet over dualiteit. Dat is een oversimplificatie. Het gaat eerder om mentale behendigheid, wat ook een beeld is van onze engelennatuur. Het engelachtige kwik van de geest. Elke keer weerstaan we een dogma ten gunste van onzekerheid. Elke keer dat we ons verzetten tegen een doctrine ten gunste van "weet niet, en het kan me niet schelen", versterken we onze kennis van de ziel, die fundamenteel en eeuwig is, en zoals Heraclitus zei, "onontdekt is, hoewel voor altijd tot een diepte verkend niet meer te melden.'
Het is ironisch genoeg alleen vanaf deze plek (althans vanuit het perspectief van Tweelingen) dat we ons geloof aan alles kunnen geven. Ambivalentie is de tijdelijke oorsprong van het geloof. Het is niet hetzelfde als twijfel. Onzekerheid en tot op zekere hoogte onverschilligheid is volgens Tweelingen de basis van het geloof. Want geloof gaat niet over zekerheid. Het gaat om vertrouwen zonder verwachting. Het deel zonder verwachting komt omdat we de diepere "open geest" van Gemini hebben kunnen vaststellen. Alsof, zelfs als dit niet lukt, het oké is, ik eeuwig ben, dus ik ga gewoon iets anders proberen. Ik zal nooit mijn nieuwsgierigheid verliezen, want nieuwsgierigheid en eeuwigheid zijn neven en nichten.
Meer. Gemini's twijfel, scepsis en fel rationalisme zijn tot op zekere hoogte verdedigingen tegen de schaduwkant van het geloof, dat is zekerheid en waarheid (waarheid met een hoofdletter en ultieme T).
Neem dit alles en pas toe het naar onze huidige t-kwadraat en daarom kijken we ernaar om onszelf aan iets te kunnen geven (een overtuiging, filosofie, onderwerp, benadering of visie) omdat we het werk hebben gedaan om 'open geest' bij onze wortels te vestigen .
Aan de andere kant moeten sommige mensen misschien zekerheden en ultieme waarheden loslaten om deze open geest op een dieper niveau te ontwikkelen. Het is dus een beetje duwen en trekken op dit moment.
Gebed:help me mijn geloof te gronden in de eindeloze ruimte van een open geest.