Hier moet je op letten:
* Bedenk dat Uranus door moderne, archetypische astrologen heel toepasselijk is vergeleken met de figuur van Prometheus. Het is een passende vergelijking, maar meestal begrijpen we de schaduwkant van de vergelijking niet echt.
* Prometheus' diefstal van het vuur van de goden, hoewel we het vaak bewonderen, was ook een ernstige overtreding die leidde tot marteling en voortdurende bestraffing.
* In die zin vertoont Prometheus enige gelijkenis met de figuur van Satan of Lucifer, die uit de hemel wordt geworpen vanwege zijn verlangen om de hoogste zetel in de hemel te bekleden.
* Het is interessant om op te merken dat Venus ook "Lucifer" werd genoemd, misschien vanwege het feit dat ze naar boven zou streven, voor de zon in het oosten vlak voor zonsopgang, om uiteindelijk naar beneden te vallen nogmaals.
* In die zin is het vooral interessant om de overeenkomst tussen Prometheus en Lucifer op te merken, aangezien Uranus de komende zeven jaar de vrouwelijke verblijfplaats van Venus, Stier, binnengaat.
* Het is ook passend gezien het feit dat net op het moment dat Uranus de overgang naar Stier maakte, Venus een vierkant naar Uranus maakte en nu uit dat vierkant voortvloeit, net op het moment dat Uranus Stier binnengaat.
* Toen ik vorige week in Mayapur, India was, vond er een enorme ceremonie plaats in de tempel, Maha Abhishek genaamd, waar de Pancha Tattva-goden van Heer Caitanya Maha Prabhu, de gouden avatar van Krishna, werden gebaad. Let wel, dit zijn gigantische, hoge godenbeelden, allemaal van goud, badend in yoghurt, ghee, honing, melk, kokoswater, Ganges-water, enz. Het was helemaal mooi.
* Tijdens de hele ceremonie was het bijna onmogelijk om dichtbij te komen zonder door intense blokkades van menselijke lichamen te gaan, van wie de meesten naar de goden tastten met het intense verlangen om darshan te ontvangen.
* Ik merkte dat Venus Uranus perfect kwadratuurde terwijl dit allemaal gebeurde.
* Meerdere keren merkte ik dat ik werd meegesleurd in het intense verlangen om me naar het gouden licht van deze prachtige goden te haasten, en toch merkte ik dat ik verschillende keren werd teruggeworpen, verworpen, opzij geslingerd door golven van lichamen, slechts een bedelaar aan de poorten.
* Toen, terwijl ik naar buiten zat te kijken, herinnerde ik me ten slotte de woorden van een van de oudere toegewijden op de reis. Tijdens een parikrama-lezing had hij gezegd:"We vergeten dat darshan niet gaat over het zien van de Heer, het gaat erom onszelf voor de Heer te presenteren om gezien te worden. Om onszelf te presenteren als dienaren en om meer faciliteiten te vragen om te dienen.”
* Toen ik me dit herinnerde, kuierde ik langzaam weg van de menigte en stond ik langs een hek aan de rand van de tempel. Ik kon nog steeds een glimp opvangen van de gouden godheden door de menigte, maar op de een of andere manier wist ik dat het genoeg was, en ik probeerde mezelf innerlijk terug te brengen in de stemming van een dienaar te zijn. De passie en liefde en het verlangen om contact te maken met de goden waren bewonderenswaardig, het was eigenlijk prachtig om zo'n intens verlangen en vroomheid massaal te aanschouwen, maar in ieder geval in mezelf had het uitvallen en tasten naar het licht iets subtiels en kwaadaardigs vertegenwoordigd. Ik had het verlangen om de gloed van het goddelijke te consumeren, ermee te versmelten of ernaartoe te haasten, een Instagram-fotomoment in de wacht, verward met het verlangen mezelf als dienaar ervoor te presenteren.
* In de Bhagavad Gita wordt ons op dezelfde manier geleerd dat, hoewel het wenselijk is om ons leven en ons bewustzijn te verheffen tot de hoedanigheid goedheid, die ethisch, mooi, Venusiaans, netjes, vriendelijk, nobel, intelligent is , deugdzaam, enz., leidt het verlangen naar deze dingen alleen, net als de haast naar de gouden gloed van goddelijkheid, uiteindelijk tot een val. Het verlangen om goed te doen, het verlangen om het goede te consumeren, het verlangen naar de stralende, lichtgevende uitstraling van het goede, is goed, maar zoals Krishna ons vertelt, “bhaktya mam abhijanati/yavan yas casmi tattvatah/tato mam tattvato jnatva visate tad -anantaram', wat betekent 'Men kan Mij alleen begrijpen zoals Ik ben, als de Allerhoogste Persoonlijkheid Gods, door toegewijde dienst. En wanneer iemand zich volledig bewust is van Mij door zo'n toewijding, kan hij het Koninkrijk van God binnengaan.”
* Op dezelfde manier bestaat de verleiding voor ieder van ons, elke dag, de hele tijd, om ons naar het goede te haasten. We maken, plannen en stellen ons voor:"Wat is het hoogste goed dat ik kan bereiken?" We vragen:"Wat is het mooiste dat ik kan maken?" En wie kan het ons kwalijk nemen dat we goed willen zijn, schoonheid willen, of liefde en licht willen?
* En toch komt de trots van het 'goede' ook vóór de val van het goede. De Prometheïsche stormloop naar de gouden stier van Stier, hoe progressief, mooi, esthetisch aantrekkelijk, groen enz. ook, zal mettertijd de nieuwe tirannie worden, de massale beweging naar het Venusiaanse idool dat anderen verplettert, vertrapt en zelfs verplettert. de manier waarop, opdat we niet vergeten dat het de drievoudige Stier, kunststudent, Hitler, Hitler was die werd geboren terwijl Uranus in het door Venus geregeerde teken Weegschaal was, die ook van het hindoeïsme en de Gita hield, die naar het beeld van een prachtige Arische superrace en stortte zich toen op zijn gouden stier met verwoestende resultaten.
* Sterker nog, de laatste keer dat Uranus Taurus binnenging, kwam Hitler net aan de macht.
* Maar dit is geen bericht over Hitler. Het herinnert er eerder aan dat de visie van wat "goed en mooi" is in combinatie met het vaak gewelddadige idealisme van Uranus, "goede mensen" soms ertoe zal brengen vreselijke dingen te doen. Zelfs onze eigen democratie, die velen van ons als 'goed' beschouwen, werd gesticht rond de tijd dat Uranus werd ontdekt en vond plaats naast enorme genocide en bloedvergieten.
* Het goede, het mooie en het gouden kunnen zo de afgoden worden waar we de komende jaren naar toe rennen, met rampzalige gevolgen in de komende jaren, tenzij we kunnen pauzeren en onszelf tevreden stellen met louter bedelaars bij de poorten, dienaren die onszelf presenteren voor de bron van alle gouden goedheid, vragend om de mogelijkheid om te dienen in plaats van zelfzuchtige pelgrims te worden, op hol geslagen als dolle stieren naar de sattvische maar vluchtige gebieden van goedheid, rijkdom en schoonheid.
* We zijn lang niet voorzichtig genoeg over de ijdelheid en het geweld van onze 'goede bedoelingen'.
* Wanneer het goede slecht wordt en het slechte goed, wanneer bedelaars koningen worden en koningen bedelaars, herinneren we ons soms deze nobele waarheden. Meestal herhaalt de geschiedenis zich echter gewoon en worden we nog steeds geleefd volgens de geaardheden van de materiële natuur, die, zo blijkt, allesbehalve natuurlijk zijn voor eeuwige geest/zielen.
* Themalied voor Uranus in Stier? De politie zong ooit:"Er is geen politieke oplossing voor onze onrustige evolutie, heb geen vertrouwen in de grondwet, er is geen bloedige revolutie... Waar ligt het antwoord? Leven van dag tot dag, als het iets is dat we niet kunnen kopen, moet er een andere manier zijn. Wij zijn geesten in de materiële wereld. Wij zijn geesten in de materiële wereld.”
Gebed:Help ons u te begrijpen zoals u bent. Vervang onze nobelste hebzucht naar goud en goedheid door het simpele verlangen om u te dienen.