Gisteravond had ik de kans om een film te zien genaamd "Free Solo". Het is een documentaire over een bergbeklimmer genaamd Alex Honnold, die bekend staat om het beklimmen van enkele van de moeilijkste bergwanden ter wereld zonder touw.
Tijdens de hele film verkenden de filmmakers het soort bijzondere focus en bijna buitenaardse kalmte die iemand als Alex nodig heeft om zonder touw rotswanden te beklimmen, zoals de beroemde El Capitan in Yosemite National Park.>
Een mede-wereldberoemde klimmer vergeleek de prestatie van Alex met een gouden medaille Olympische atleet die de druk had om niet alleen de gouden medaille te winnen op de Olympische Spelen, maar het ook te doen met de druk om dood te gaan als je het niet doet het.
Tijdens de hele film lijkt Alex op een monnik, die alleen in een busje woont en doet wat de meeste mensen ter wereld absoluut nooit zouden proberen. Naarmate de film zich ontwikkelde (maak je geen zorgen, geen spoilers), wordt zijn verhaal gecompliceerd door verliefd te worden.
Toen ik daarna bij de film wegliep, dacht ik aan hoe zeldzaam en ongewoon zijn verhaal is en toch hoe het op de een of andere manier precies het soort prestatie is dat velen van ons onbewust meten met alle tijd.
Het spirituele leven wordt ons vaak verkocht als een verhaal van grote verticale hoogten en een enkelvoudige focus, de gouden medaille in de hoogte. Als je God wilt bereiken, moet je in wezen de enkelvoudig gefocuste gouden medaillewinnaar worden, en de inzet is hoog, onwetendheid of verlichting, dood en illusie of ultieme realiteit, waarheid en nirvana of geboorte na geboorte leefde in illusie.
De meesten van ons kijken naar deze ideeën op dezelfde manier als naar een onoverkomelijke berg als El Capitan. Weinigen van ons proberen die berg te beklimmen, wat zeg je ervan zonder touw.
En omdat dit zozeer de onbewuste opvatting van verlichting is die in de populaire cultuur wordt bestendigd, "Beklim de grootste berg naar de grootste top", hebben we de neiging om het idee van een toegewijde, dagelijkse spirituele oefening te verwerpen. "Wat probeer ik te bewijzen?" vragen we ons af. Of:"Wat probeer ik hier te bereiken?"
Het is begrijpelijk. Niemand wil dat het doel van het spirituele leven een onmogelijke ambitie is. Het voelt gewoon niet goed op zoveel niveaus.
Maar wat als dat helemaal niet het paradigma is?
Hoe ziet 'verlichting' eruit als we het van de bergtop halen en terug naar de aarde brengen?
In de Bhagavad Gita legt Krishna aan Arjuna uit dat de traditionele vorm van yoga die je zittend in een grot beoefent, je weg naar de top van de berg mediteren, mogelijk is, maar erg moeilijk en zwaar. We kunnen ook gemakkelijk langs dat pad naar beneden vallen omdat de inzet zo hoog is. Krishna gaat echter verder met te zeggen dat het beste pad van yoga dat van liefde en toewijding is.
Het ding met liefde en toewijding is dat hoewel het een oefening is, er geen ander doel is dan de geliefde gelukkig te laten voelen. Hoewel het een doel is, is het geen egoïstisch doel, maar een doel dat geworteld is in het verlangen om onze goddelijke bron te dienen.
Als we opgaan in dit soort oefeningen, kan het ons niets schelen of we in een ander lichaam worden geboren, of we de materiële matrix blijven of verlaten, wat er gebeurt of waar we daarna heen gaan, het enige waar we echt om geven, is liefde.
Vanuit dit soort enkelvoudige focus wordt het heelal ook gezien als een berg, of een grote boom, waarvan de wortels naar boven gericht zijn en waarvan de takken naar beneden afdalen. Als we leven in de vallei, kunnen we de hoogste top bereiken en heel gemakkelijk aanraken, omdat de keuze en praktijk van liefde zowel de laagste als de hoogste is, tegelijk.
Ik ben natuurlijk nog steeds volledig onder de indruk van mensen als Alex Honnold. Hem zonder touw El Capitan zien beklimmen was ook een studie in aanwezigheid en kalmte. Ik raad de film ten zeerste aan!
Het viel me ook op dat terwijl de Maan in Steenbok stond en Saturnus verbond, ik naar het equivalent van een menselijke berggeit keek, die een enorme berg beklom met ijswater in zijn aderen!
Ik hoop dat jullie allemaal een mooie dag hebben vandaag!
Ik heb vandaag nog 10 donateurs nodig om me te helpen gelijke tred te houden. We zijn bijna bij de 200 backer mark!
Vergeet niet dat je verschillende beloningen kunt kiezen als je doneert!