De studie van de sterren, hemellichamen en hun patronen werd gebruikt om voorspellingen te doen over gebeurtenissen op aarde, inclusief het lot van individuen, de uitkomsten van oorlogen en de opkomst en ondergang van beschavingen.
Astrologen observeerden de posities, bewegingen en relaties tussen hemellichamen om verborgen betekenissen te onderscheiden en toekomstige gebeurtenissen te voorspellen.
De Mesopotamische astrologie was nauw verweven met religieuze en culturele overtuigingen, waarbij de hemellichamen werden beschouwd als goddelijke entiteiten die menselijke aangelegenheden konden beïnvloeden.
De overtuiging was dat deze hemellichamen de sleutels bezaten om de goddelijke wil te begrijpen en de mysteries van het universum te ontsluiten, waardoor astrologen voorspellingen en interpretaties konden doen over verschillende aspecten van het leven en de kosmos.