Zon en Saturnus spelen deze immens belangrijke rollen in ons leven en hun symboliek kan worden gezien door egoïsme, de last van verantwoordelijkheid, strikte houdingen ten opzichte van het Zelf (en anderen), oordeel, of gezonde grenzen en het besef dat we allemaal maar mensen zijn. De primaire oppositie van Leeuw en Waterman ligt hier en gezien het belang ervan in al onze relaties en de persoonlijke wereld van elk individu, is het geen wonder dat het teken Waterman staat voor zowel onze boeien (traditioneel geregeerd door Saturnus) als onze bevrijding en groei van bewustzijn (regel van Uranus).
(Heilige) Vader
Beide planeten vertegenwoordigen onze vader in een horoscoop en de dominantie van een van beide hangt af van het tijdstip van geboorte. Als de zon boven de lijn van onze ascendant wordt gevonden, is hij de dominante autoriteit, en bij geboorte tijdens de nacht (met de zon onder de horizon) wordt sterk de nadruk gelegd op Saturnus. Aan de andere kant vertegenwoordigen beide entiteiten onze verbinding met God en het Universum, Saturnus staat voor ons vermogen om de omstandigheden te omarmen als ze komen met onze eerlijke verantwoordelijkheid, en de Zon staat voor het vermogen van het Zelf om uitdagingen van de indirect.
Wat ons wordt gegeven door onze relatie met onze vader lijkt veel meer te zijn dan we vaak waarnemen, want hij is onze prioriteit, autoriteit en de God naar wie we opkijken. De relatie zelf daagt het Ego uit (in het mannelijke teken Weegschaal waar de zon valt), maar bouwt onze wereld van grenzen op (verheerlijkt Saturnus). In tegengestelde termen, het vermogen van onze vader om op eigen benen te staan en de controle over zijn leven te houden, wordt gezien in Ram (de verhoging van de zon) of zijn onvermogen om de omstandigheden te overwinnen en problemen op te lossen (de val van Saturnus). Als we onze geboortehoroscoop in deze termen observeren, vinden we misschien de wortel van ons geloof, of het gebrek daaraan, in deze twee sterrenbeelden en de positie van de zon en Saturnus met al hun uitdagingen, waardigheden, steun en herinneringen.
Bewustzijn
De belangrijkste taak van bewustzijn en onze zoektocht naar verlichting valt binnen het rijk van hun heerschappij, want deze symbolieken vertegenwoordigen de lijn van ons begrip van het universum en het zicht dat we hebben weten te ontwikkelen. We zullen respect en helderheid geven die door de zon opstijgt, maar vallen om schaduwen, duisternis en beperkingen te zien waar Saturnus ons niet toestaat de controle te hebben. Gelukkig is er geen innerlijk probleem dat niet kan worden overwonnen, en geen uiterlijke omstandigheid die niet kan worden geaccepteerd, wanneer we stabiel zijn in de positie van persoonlijke macht en gecentreerd in ons licht van begrip.
Terwijl mensen de neiging hebben om mensen met ernstige egoproblemen te veroordelen, zien we vaak niet in dat het oordeel zelf onze eigen relatie met de kwestie vertegenwoordigt. Het oordeel is het aanspreekpunt, waar emoties ontbreken en we zelf vallen. Het is ons eigen onvermogen om het Zelf te vergeven voor fouten die we maken (of denken te doen). Het probleem van het ego is het enige dat we allemaal delen totdat we volledig verlicht zijn. Met genoeg pijn die ons tijdens de kindertijd is overkomen, zullen we allemaal egomaniakken worden en er is geen jeugd zonder pijn in de collectieve opkomst van bewustzijn. Hoewel de vooruitgang meer licht in onze klaslokalen heeft toegelaten en meer mensen vandaag het recht hebben om te stemmen, besteden we nog steeds zoveel aandacht aan de "opvoeding" van kinderen om gehoorzaam te zijn en zich op bepaalde manieren te gedragen om in het collectief te passen. Individualiteit lijkt te worden verwond elke keer dat we ons kind vertellen om niet naakt in het openbaar te rennen of een keramische plaat te laten vallen. Aan de andere kant is het onze verantwoordelijkheid om onze kinderen te leren hoe ze een deel van het huidige collectief kunnen worden en dapper kunnen blijven, hoe ze zich moeten kleden en zijn wie ze zijn, hoe ze hun innerlijke wereld kunnen presenteren zonder zich afgewezen te voelen. Er is structuur nodig voor groei, maar ook uitdagingen om moed te ontwikkelen en individualiteit om grenzen te verleggen en vooruitgang te boeken.
Alleen mensen
Dit lijkt een ingewikkeld proces dat we nog niet echt kunnen bevatten. Toch kunnen we ons herinneren dat degenen met de grootste egoproblemen veel pijn hebben geleden, en dat degenen die lijden aan het complex van God ook de verantwoordelijkheid van God dragen als ze beslissingen nemen in onze naam.
Sommige mensen zullen dingen mystificeren, geloven in de magie van het Zelf, los van de realiteit, denkend dat ze een onbewuste controle hebben die pijnlijke omstandigheden en duisternis veroorzaakt. Doorgaans zullen ze geloven dat ze spontaan worden als ze weerstand bieden aan 'de duisternis', omdat ze zichzelf uit het beeld snijden dat hun angsten oproept. Ze zullen rennen en zich verstoppen voor hun eigen pijn. Anderen zullen zich missionarissen voelen die deze onrealistische mensen helpen hun basis te vinden terwijl ze op het Zelf vertrouwen, met niemand anders om op te vertrouwen. Ze leven in de valkuil om bepaald te worden door pijn. De tweede soort zal proberen de eerste soort te helpen verantwoordelijkheid voor het Zelf te nemen. De eerste soort zal proberen de tweede soort te helpen bij het ontwikkelen van flexibiliteit en het accepteren van omstandigheden die ze niet kunnen beheersen. Meestal zal niemand zien dat ze in de kern hetzelfde probleem delen:eenzaamheid en de afwezigheid van emotioneel contact met de vaderlijke figuur. Onze problemen brengen ons samen in intiem contact, verlangend om opgelost te worden, en de missie die ons oproept om een ander te helpen is het innerlijke verlangen om onszelf te helpen.
Misschien wordt het tijd dat we allemaal gaan inzien hoe groot deze hele symboliek is. We delen het allemaal tot op zekere hoogte. Terwijl een van ons zal helpen en ondersteunen, zal de ander geen verantwoordelijkheid nemen. Dan zullen we om de beurt wisselen, van rol veranderen en de verantwoordelijkheid nemen voor alle verkeerde dingen, waardoor we uiteindelijk de schuld afschuiven (de lagere manifestatie van Saturnus) in plaats van stevig op de lijn van gezonde grenzen te staan in een liefdevolle relatie, daadwerkelijk groei ondersteunen door elkaar naïeve liefde te geven over elke beperking en elk probleem. Is deze naïeve emotie niet de essentie van de werkelijke behoefte van onze authentieke persoonlijkheid?
Werkelijke vrijheid ontstaat wanneer we verantwoordelijkheid loslaten die niet de onze is en angsten die ons binden door mogelijke consequenties. We worden vrij als we verantwoordelijkheid nemen voor ons persoonlijke geluk en toegeven aan de roeping van ons hart. We hebben onze eigen Ziel om te helen, ons eigen hart om naar te luisteren, en daadwerkelijke daden en acties die jegens anderen worden ondernomen om verantwoordelijk voor te zijn. Contact tussen zielen geneest ons allemaal, daarom worden we allemaal opgeroepen in het leven van anderen in moeilijke tijden. Het is onze beslissing om de uitnodiging te accepteren en op elk moment liefde aan een ander te geven. Het is ook onze beslissing om als tegenprestatie in onze eigen behoeften te voorzien en afstand te nemen van relaties die ze niet vervullen. Er is een punt van persoonlijke waarheid waar wij in feite degenen zijn die de controle hebben over onze keuzes in het leven, want ja – er is een universum, een natuur, een God, een systeem van mensheid waartoe we behoren, veel groter dan onze menselijke autoriteiten ooit had kunnen zijn. En er is een punt van vergeving waar we echt begrijpen dat onze autoriteiten alleen maar menselijk zijn geweest, gebonden zijn en fouten mogen maken, net als wij.