De belangrijkste strijd van de maan wordt gepresenteerd door kwetsbaarheid en tederheid, en heel vaak zal het worden geïnterpreteerd als een zwakte in zijn punten van woede, angst of wrok. Het lijkt echter onmogelijk om uit negatieve emoties te groeien als er niet mee wordt omgegaan, open en gereinigd, zodat we echt de kracht kunnen zien die we hebben gekregen door gezegend te zijn met ons aardse bestaan en het leven dat we leven elke dag.
Onze stamboom
Onze familie is het best te zien door de geboortepositie van de maan, ons vierde huis, zijn heerser en planeten die we in het teken Kreeft dragen. Het teken Steenbok spreekt van zijn schaduwen en dingen die komen als gevolgen van emotionele veldslagen die in de duisternis van de emotionele wereld van onze voorouders zijn achtergelaten. Het is geen wonder dat Saturnus wordt gezien als de donkerste schaduw van de Ziel, die jaren van verdriet en droefheid brengt door traditionele verklaringen en ons gebroken achterlaat op ons pad naar persoonlijk geluk. Het lijkt onze grootste uitdaging om onszelf te zien als onderdeel van een veel groter geheel, een systeem van Saturnus en al degenen die voor ons stonden, zodat we de energie hebben om te slagen in onze persoonlijke inspanningen.
Uitdagende posities of the Moon zal taken laten zien die onze ziel in dit leven moet overwinnen, om pijnlijke problemen aan te pakken die al generaties lang in onze stamboom staan en die ons oproepen om opgelost te worden. We moeten onszelf echter niet met te veel verantwoordelijkheid belasten, aangezien we hier alleen zijn voor ons eerlijke deel ervan, en om terug te geven wat nodig is om waardigheid en liefde in ons systeem te brengen en aan degenen erin die nooit de recht om hun rechtmatige plaats in onze wateren in te nemen met hun “negatieve” emoties.
Emoties en hun schaduwen
Als iets niet goed wordt gemetaboliseerd in onze emotionele wereld, wordt het negatief en komt het op ons pad door omstandigheden waar we geen controle over hebben. Dit is het belang van verhalen die worden gedeeld door de zon en Saturnus, waarbij de een zich bewust is en klaar is om alles in het leven te gebruiken voor pure creatie, en de ander een verschoppeling, gehaat omdat hij gewoon is wat het is. Aan de andere kant is Saturnus ons gevoel van bescherming, onze verbinding met God en onze innerlijke (en uiterlijke) structuur waar alles op berust. Beide entiteiten hebben hun eigen relatie met de maan, Saturnus staat er tegenover door heerschappij van tegengestelde tekens, en de zon is het ondersteuningssysteem en verbindt ons hartchakra met ons fysieke bestaan en dit lichaam.
De manier waarop onze ouders van elkaar hielden, wordt gezien in de relatie van de zon en de maan, en dit is typisch iets dat we herkennen en iets dat we klaar zijn om te omarmen. Als er een spanning tussen de lichten is, zijn zelfs problemen tussen de lampen gemakkelijker te herkennen en dit geeft ons een duidelijk gevoel van dingen waaraan we moeten werken. Aan de andere kant vertegenwoordigt Saturnus in onze grafiek al die dingen die onuitgesproken zijn gebleven, emoties die terzijde werden geschoven, compromissen, onduidelijke bedoelingen en beperkingen veroorzaakt door hun relatie. Het zal laten zien waar we ons onder druk gezet of beperkt voelden in onze inspanningen in het leven door het systeem en het gezin waarin we werden geboren. Saturnus heeft een manier om elk van onze relaties te beïnvloeden, net zoals de maan dat doet, en zal in de loop van de tijd duidelijker worden gezien. Het is geen wonder dat Saturnus zelf staat voor de hoogste structuur van elke relatie:het huwelijk.
Romantiek
Wanneer een nieuwe romance begint, hebben mensen de neiging om het in eerste instantie als magisch en ongelooflijk verbindend te zien. Toch begint niet elke relatie op deze manier, en de meesten van ons zullen merken dat er altijd al signalen waren van mogelijke misverstanden en scheiding. Ongeacht de kracht van teleurstelling die we misschien hebben gevoeld in nauwe contacten, als we diep genoeg graven, zullen we zien dat elk van die negatieve ervaringen verband houdt met iets waar we last van hebben in onze oerrelaties thuis. Dit is niet gemakkelijk te zien wanneer iemands ouder weg is of geïdealiseerd is, maar als je goed genoeg kijkt, zul je zien dat het er toch is.
Er zijn benaderingen van psychotherapie die ons leren over onze patronen en dingen die we in ons leven leren accepteren door contacten met belangrijke anderen. Een van de opvattingen is dat het herkennen van patronen ons dichter bij onze partners brengt en ons gemakkelijk uit balans brengt in de tijd. Maar als we vertrouwen op het geloof en de overtuiging dat we hier zijn omdat we dingen KUNNEN repareren die in onze familielijn zijn verbroken, zullen we zien dat onze behoefte om patronen en schaduwen uit te spelen via partners in het leven kan worden hersteld als we onze relaties helen met ouders en degenen die voor hen stonden. De belangrijkste kern van het ideaal en de waarheid achter de schermen, is dat er geen ouder is zonder liefde voor hun kinderen. Zelfs de meest agressieve, onderdrukkende, de stijfste en meest afstandelijke ouders, of degenen die niet eens weten dat ze zelf kinderen hebben, hebben hun zware last te dragen en tonen zoveel mogelijk liefde op manieren die van nature binnenin komen hun eigen systeem.
We zijn geliefd
Heel vaak zal de vader van een meisje zichzelf als ongeschikt beschouwen om haar ouder te zijn, ofwel agressief wordend om haar in het systeem van "bescherming" te houden zoals hij het ziet, of ervoor kiezen om afstand te nemen, proberend haar niet te kwetsen door zijn incompetentie. De moeder van een jongen zal hem te ver duwen op zijn mannelijke reizen, hem scheiden van het vrouwelijke model dat hij van binnen zou moeten koesteren, of hem te dichtbij houden in een poging hem emotioneel te beschermen tegen de buitenwereld, alsof hij geen eigen model had. emotionele mechanismen te ontwikkelen. Dit creëert een onnatuurlijke relatie van pijn, in plaats van vreugde. Wat ons persoonlijke verhaal ook is, we zullen zeker problemen herkennen die ons tegenhouden, overbezorgd of te afstandelijk, opdringerig, agressief of aanhankelijk, waarbij ouders niet in staat zijn meer verantwoordelijkheid te nemen dan ze in hun leven werden gedwongen. Het belangrijkste hier is om te zien dat het gebrek aan verantwoordelijkheid die men neemt voor hun kind slechts het beeld is van te veel verantwoordelijkheid die wordt genomen van iemand anders, van ouders, de ouders van hun ouders, enz.
Wat we voor onszelf kunnen doen, is de liefde zien. Zie de kwaliteit in de moeilijkste situaties met degenen die ons hebben gemaakt. Ook als ze het zelf niet zien. Het is onze taak om het pad vrij te maken om onszelf zo geliefd te zien als we werkelijk zijn, door simpelweg te leven. Dit lijkt in bepaalde situaties misschien onmogelijk, maar er zijn veel perspectieven. Als we door onze emotionele toestanden graven, door het verdriet, de woede en de wrok gaan, en onszelf toestaan ze beetje bij beetje te voelen, zullen we zien dat achter al die voorouderlijke pijn en thema's die ons levend lijken te eten, mensen staan die nooit iets hebben gekend beter. Ze hadden gewoon hun instinct, initiatief en de levenskracht van liefde die in hun zeilen blies, waardoor ze het vermogen kregen om ons te creëren. Er is immers geen leven in zijn fysieke manifestatie (verheffing van de Maan op de 3e graad Stier) zonder liefde.