De astrologie van de zomerzonnewende

Enkele reflecties over de zonnewende, de betekenis van de zon in Kreeft en onze naderende verduisteringen in Kreeft en Steenbok:

* Als de zon door de kosmische poort van de krab gaat, culmineert het stijgende deel van het jaar en beginnen we aan de lange, langzame reis naar beneden.

* Astrologen uit de oudheid associeerden het teken Kreeft met de afdaling van de geest of ziel in de materie. Het teken Kreeft werd ook in verband gebracht met de creatie van de kosmos in de beroemde "thema mundi"-kaart (de geboortekaart van de kosmos).

* Het tegenovergestelde teken van Kreeft, Steenbok, geregeerd door Saturnus, werd dus geassocieerd met de dood van het lichaam en het vertrek van de ziel terug naar het spirituele rijk aan de poort van de winter.

* Interessant is dat, net zoals krabben zijwaarts en achteruit bewegen om vooruit te gaan, de zon tijdens de zomerzonnewende voor het eerst in het zonnejaar achteruit begint te gaan, richting het zuiden na zijn ommekeer bij de poort van de krab.

* De etymologische wortels van het woord voor 'krab' in het Grieks hebben ook betrekking op het idee van 'krabben, tekenen en schrijven'. En natuurlijk vindt in veel oude tradities de afdaling van hemelse kennis, zoals de afdaling van de geest in een materiële vorm die ook met Kreeft wordt geassocieerd, zijn vorm in geopenbaarde leringen, mantra's, wiskunde, getallen, symbolen, grafieken, enz.

* Sommigen zeggen dat de klauwsporen van de krab, zoals te zien in het zand, lijken op het schrift van de goden en dat zijn klauwen de potloden of pennen van de natuur vertegenwoordigen.

* Het is niet verrassend dat de heersende planeet Kreeft, de Maan, verwant was aan Hermes/Thoth, die een heilige vertaler, schrijver en leraar van hemelse kennis was. De maan is een reflecterend licht dat de kennis van het origineel, kennis van goddelijkheid, kennis van de geest en de herinnering aan onze oorsprong draagt.

* Een van de belangrijkste archetypische roepingen van degenen die zijn geboren onder het teken van de krab, of met prominent geplaatste planeten in de krab, is dus om te onthouden. Herinneringen hebben vaak te maken met zaken als natie of staat, de vlag herinneren, de overledenen herinneren, degenen die dienen, of familie, onze voorouders herinneren, onze familiebanden herinneren, degenen dienen met wie we onze wortels delen. , of aan de een of andere gemeenschap, mijn vrienden, mijn stam, mijn volk. Voor zover onze herinnering echter alleen maar gebonden is aan tijdelijke materiële aanduidingen, zoals het lichaam, de staat, de natie, de familie, de politieke partijen waartoe we behoren, de hashtags waar we van houden, de Twitter-handvatten waar we beroemd door worden, de identiteitscategorieën waaraan we ons vastklampen met onze stalen witte tangen, dan zijn we wezens die ons van de wereld afscheren, ironisch genoeg gehard door de eindeloze eisen van de cultuur, saturnine en knapperig gemaakt, gehard als zeepokken door de greep van het lichaam op de ziel.

* Om onze bron te herinneren, de grote oceaan van liefde waaruit we komen, moeten we in contact blijven met het feit dat de afdaling in deze materiële wereld ook tot vergeetachtigheid leidt. We onthouden de verkeerde dingen en vergeten de belangrijkste. Door dit te doen worden we uiteindelijk teruggeleid door de patrijspoort van Saturnus en Steenbok, de winterzonnewende, waar we het lichaam verlaten en dezelfde tijdloze kans krijgen om terug te keren naar de spirituele wereld. Als we ons onze ware aard niet herinneren, zoals zoveel mystieke en zelfs sjamanistische tradities ons vertellen, dan komen we niet verder dan de sfeer van de maan, en dus keren we terug door de patrijspoort van de krab om een ​​ander lichaam te nemen, nog een kans om onze ware aard te herinneren.

* De Egyptenaren associeerden bijvoorbeeld Kreeft met de mestkever, die een bal van mest van gerecyclede stof bij zich heeft, om zijn huis mee te maken. Nieuw onderzoek heeft zelfs aangetoond dat bepaalde soorten mestkevers letterlijk bovenop een bol poep zullen staan ​​en naar de sterren kijken om hen te helpen hun mestbal in de juiste richting te rollen. Ze zullen de sterren en de melkweg gebruiken om zich te oriënteren, omdat het ook moeilijk is om een ​​bal in een rechte lijn te rollen.

* Op dezelfde manier worden we geboren in gerecycleerde materialiteit, geboren in een bol van recyclingspullen, en de beste kans die we hebben om onze weg terug naar huis te vinden, is door bovenop onze kakbal te gaan staan ​​om wat begeleiding van de sterren te krijgen voordat we proberen om rol onze stront naar huis!

* Een van de woorden voor scarabee in de Egyptische taal is 'Khprr', dat ook losjes verwant is aan het woord 'bewaarder' en kan duiden op het idee dat de scarabee een 'bewaarder' is van wat hij vastgrijpt. Evenzo wordt de krab al lang in verband gebracht met het verzamelen, hamsteren en bewaren van dingen.

* Het is ook fascinerend om te bedenken dat oude mystici geloofden dat we "bewaard" worden door de goden, die letterlijk ons ​​lichaam compromitteren (Zeus is de lever, Cronus de botten, enz.). In zekere zin, hoewel de geest/ziel een lichaam bezet, wordt de geest/ziel ook gegrepen, gegrepen, vastgehouden door een lichaam. Vandaar dat, net als de held Herakles, wiens genezing wordt vastgegrepen en geknepen door Karkinos, de krab (die het sterrenbeeld Kreeft wordt), ons wordt verteld dat egoïsche karakter dat zou proberen de troon van het hogere te veroveren, domineren, verpletteren of doden. zelf.

* Nadat Heracles de krab had gedood door hem met zijn voet te verpletteren, plaatste Hera de Karkinos in de sterren voor zijn dienst, en dit is het sterrenbeeld Kreeft.

* Per slot van rekening dienen onze ego's een doel. Ons lichaam heeft een doel. De materiële wereld dient een doel. En daarom is er niets dat ons in deze wereld probeert vast te houden, vast te klampen of vast te grijpen dat uiteindelijk niet, zo niet op mysterieuze wijze, in dienst van de ziel en in dienst van het goddelijke is.

* Kevers en krabben leven ook allebei bij de maan. Sommige kevers leven zes maanden onder de grond en zes maanden daarboven, in verhouding tot de donkere en lichte helften van het jaar. Bepaalde mestkevers baren ook in relatie tot de maan. Krabben leven op dezelfde manier in nauwe relatie met de maan en zijn controle over de getijden.

* Op dezelfde manier worden wij mensen geboren door moeders wiens lichamelijke cycli toenemen en afnemen zoals de maan, in het ritme van de maan.

* Dus als we door de poort van incarnatie gaan, is het een goed moment om onze bron te onthouden. Om het hemelse schrift te onthouden. Het is ook een goed moment om kennis te nemen van alles wat ons grijpt, van alles wat we hebben gehamsterd en verzameld in een bal van gerecyclede illusies. Kunnen we onze greep voldoende losmaken om de ziel te herinneren, en de ziel van onze ziel, onze bron?

* Met volgende maand verduisteringen in Kreeft en Steenbok, nadert een reeks krachtige lessen.

* Enerzijds wijst de zonsverduistering in Kreeft op 2 juli op een krachtig geboortemoment. Dit is een zonsverduistering die plaatsvindt in de kosmische en waterige poort van geboorte. Maar wat voor geboorte zal het zijn, en zal deze geboorte ons verder verstrikken, of zullen we een manier vinden om ons te heroriënteren door de sterren en door middel van de melkweg?

* Wat gebruiken we om het gevoel van 'thuiszijn' in de wereld te creëren? Is het echt, of is het iets waar we ons aan vastklampen uit angst? Is het echte melk, echte voeding, echte nectar, of is het gewoon een andere kunstmatige zoetstof?

* Dan, wanneer de maansverduistering van 16 juli doorkomt, zullen we worden bezocht door de schaduw van de maan, de donkere kant van de maan, de harde rots zonder de gereflecteerde lichte kant van de maan... Saturnus, planetaire heer van de dood, heerser van Steenbok, het teken van de winterzonnewende.

* Gebruiken we geweld als het nodig is? Proberen we scheiding kunstmatig of met te veel kracht te creëren? Hebben we ons opengesteld om "het zachte dier van ons lichaam te laten houden van waar ze van houden?"

* Als er eindes komen, en dat doen ze altijd, kunnen we dan gracieus loslaten, gevuld met het zachte en verre licht van andere werelden? Kan de verre mysticus, Saturnus, ons oproepen tot een dieper innerlijk, een eenzaamheid die gevuld is met subtiele, stille lichten?

* Geboorte en dood zijn constant in deze wereld, een draaideur ingebouwd in de sterren zelf, en toch zullen deze verduisteringen bijzonder krachtige geboorte- en doodservaringen teweegbrengen omdat ze ons de moeilijkste of meest stabiele structuren van ons leven doen denken, evenals de delicaat, roze leven binnenin gehouden.