* Hoewel we soms naar een planeet in het teken tegenover het zijne verwijzen als zijn 'nadeel', werd er ook klassiek gezegd dat het in ballingschap was. De connotatie van het woord ballingschap is compleet anders dan het woord 'schade', dat in de oren van de meeste mensen technisch, droog en negatief klinkt.
* Mars is in ballingschap in het teken van Venus omdat Mars de buitenstaander wordt, de zwerver, de vreemdeling, de vreemdeling in een vreemd land, in de tempel van Venus. Mars is niet in zijn element in het teken van Venus, omdat Mars en Venus planetaire tegenstellingen zijn in de klassieke taal van astrologie.
* Mars in het teken van Venus is zowel de opmars van politieke vooruitgang als de 'pc'-woede van links. Het is de dunne lijn tussen de eigengerechtigheid of de nobele krijger. Vandaag besteden we meer tijd aan en gaan we dieper in op deze specifieke afbeeldingen van Mars in Weegschaal.
* In de Bhagavad Gita zegt Krishna tegen Arjuna dat er drie hoedanigheden van de materiële natuur zijn, vertaald als goedheid, hartstocht en onwetendheid. Om goedheid te laten heersen, moeten passie en onwetendheid in toom worden gehouden of onderdrukt. Evenzo, om een modus te laten heersen, moeten de andere modi in toom worden gehouden of onderdrukt. Ongeacht welke modus we verkiezen, of welke modus we denken dat we de beste zijn, Krishna vertelt ons dat voor zover we materiële wezens zijn, we in dienst staan van de constante wedijver en veranderingen van overheersing tussen de geaardheden van de materiële natuur. Dus als het gaat om vechten voor 'goedheid', onderdrukken we altijd andere fundamentele aspecten van de natuur.
* Denk bijvoorbeeld aan een mooie tuin. Om ervoor te zorgen dat de tuin een mooie en serene plek blijft, is constant onderhoud noodzakelijk. We moeten het onkruid terugdringen, ons beschermen tegen overmatige hitte en droogte, de beestjes buiten houden, enz. En toch, terwijl we in de tuin wandelen als het vredig is, hebben we de neiging om die vrede en sereniteit als volledig "natuurlijk" te beschouwen. We vergeten de andere krachten die we voortdurend moeten onderdrukken om dat gevoel van 'natuurlijke' schoonheid te behouden.
* In de wereld is het hetzelfde. De meesten van ons hebben de idealen van vrede en goedheid, maar het is taboe om de aandacht te vestigen op het feit dat om deze vrede en goedheid te handhaven, we letterlijk vele andere concurrerende en volledig 'natuurlijke' krachten moeten onderdrukken. We staan erop dat goedheid natuurlijk is en al het andere onnatuurlijk, maar Krishna vertelt ons dat elk van de materiële geaardheden aandringt op zijn dominantie, zelfs de geaardheid goedheid, ten koste van de andere geaardheden. Met andere woorden, elk van de modi, wanneer deze aan de macht is, beschouwt zichzelf als de MEEST natuurlijke. Krishna vertelt ons ook dat, omdat niets in de materiële wereld permanent is, uiteindelijk mensen die gehecht zijn aan goedheid het wiel van karma en toekomstige geboorten in stand kunnen houden, net zoals degenen die gehecht zijn aan onwetendheid of hartstocht.
* Op dit punt haken mensen vaak af omdat de directe implicatie van de Gita lijkt te zijn dat we op de een of andere manier geacht worden onze materiële natuur te ontkennen om spirituele vrede te vinden. Dit lijkt ons onmogelijk. Aristoteles zei dat we van nature politieke/sociale dieren zijn, en het lijkt er dus op dat het pad van yoga (en andere soortgelijke paden) ons vraagt om ons los te maken van of los te komen van onze fundamentele sociale aard. De meesten van ons zien het terugtrekken van sociale/politieke actie op zijn best als onverantwoordelijk en in het slechtste geval moreel of zelfs spiritueel verwerpelijk. En toch denk ik dat de meesten van ons ook erkennen dat wat Krishna Arjuna leert over de geaardheden van de materiële natuur absoluut waar is. We kunnen nooit ultieme of permanente goedheid in de materiële wereld creëren, omdat verandering constant is en omdat onze materiële natuur andere krachten dan goedheid omvat die altijd streven naar suprematie. Dus wat doen we?!
* Krishna vertelt Arjuna dat het pad van yoga zowel inhoudt dat we onze materiële plichten vervullen als ongebonden blijven aan de vruchten van onze daden. Dit wordt belichaamd in de Gita door Krishna die Arjuna aanmoedigt om te vechten in een strijd waar Arjuna terughoudend in is omdat hij zal strijden tegen zijn eigen familieleden (een burgeroorlog).
* We bevinden ons voortdurend in een vergelijkbare situatie; Voorspelbare uitersten volgen, en astrologie draait om het herkennen ervan. Als we vechten voor politieke vooruitgang, wat ons gevoel van rechtschapenheid, geluk, juistheid, moraliteit, integriteit, eer, enz. ondersteunt, zijn de resultaten die we zoeken in tegenstelling tot de mensen of waarden die zich daartegen verzetten. Iedereen die ons vraagt om compromissen te sluiten, is een vijand. Iedereen die ons vraagt om onze eigen schuld te beschouwen binnen de constante concurrentie van de materiële geaardheden van de natuur, is een slachtoffer-beschuldiger. Iedereen die ons probeert te laten nadenken over het feit dat dominantie van de ene modus precies is wat de uiteindelijke dominantie van de andere modus bestendigt, is een spirituele bi-passer, of erger nog, ze zijn "bevoorrecht" of eigenlijk een onbewust lid van de verkeerde team. En door middel van dit soort hyperreactionaire waakzaamheid, gevoerd in de naam van 'vrede op aarde', wordt dezelfde voorspelbare strijd voortdurend geleverd.
* Aan de andere kant vervallen mensen in het spirituele uiterste en proberen ze de materiële natuur helemaal te onderdrukken. Alle soorten politieke acties zijn neerbuigend, de onbewuste vooroordelen van onze materiële aard worden onwetend genegeerd terwijl we proberen boven hun duidelijke invloeden te zweven, en hoewel we absoluut niet kunnen vermijden materiële wezens te zijn, handelen we net zo dissociatief en arrogant als altijd , totaal onbewust van waar we op het slagveld staan.
* Kunnen we het idee koesteren dat de meest radicale politieke en spirituele positie altijd inhoudt dat we moeten leren hoe we de spanning tussen passie en nederigheid kunnen vasthouden? Kunnen we het ontnuchterende en enorm uitdagende idee overwegen dat welke arrogante ijver er ook mag zijn in onze visies van spirituele OF materiële of historische of sociale vooruitgang en evolutie, het een al te bekende, cyclische en terugkerende wapenwedloop in stand houdt?
* We leven momenteel in een cultuur die uit het oog is verloren hoe radicaal het is om de spanning van de tegenstellingen vast te houden. Het is gemakkelijk om een slachtoffer te zijn, en het is gemakkelijk om slachtoffers de schuld te geven. Het is gemakkelijk om onze politieke verantwoordelijkheden spiritueel te omzeilen, en het is gemakkelijk om te vergeten dat onze ziel verder gaat dan deze cyclische en meestal voorspelbare materiële en politieke drama's. Het is gemakkelijk om iets te zeggen en het is gemakkelijk om het zwijgen op te leggen. Het is moeilijk om te spreken en de stilte van oprechte nederigheid tegelijk te belichamen. Het is moeilijk om in deze wereld te zijn, maar er niet van. Het is moeilijk om de motivatie te vinden om water te lozen op een zinkend schip. Het is moeilijk om een goed schip te bouwen, waarvan je weet dat het niet eeuwig zal meegaan.
* Hoe we dingen doen, is soms belangrijker dan wat we doen. Hoe we onze overtuigingen en onze roeping vasthouden, is soms belangrijker dan welke roeping of vorm van actie de juiste is, of we de juiste oproep tot actie nu meer 'spiritueel' OF meer 'politiek' vinden.
Dit alles is een meditatie over de archetypische spanning tussen de tegenstellingen, een relatie die de positie van elke planeet bepaalt, zowel op haar plaats van macht als op haar plaats van ballingschap. Deze maand zijn het Mars en Venus, waarbij Mars in het teken van Venus in ballingschap wordt gedwongen. Bijna elke mystieke traditie heeft ons geleerd dat deze tegenstellingen fundamenteel zijn voor de materiële wereld, en bijna elke mystieke traditie heeft ook gesuggereerd om de spanning van deze tegenstellingen vast te houden als het pad van eeuwige vrijheid, vrede, gelukzaligheid, vreugde, co-creativiteit, en bevrijding.
Gebed:leer ons de radicale derde.