* Vandaag staat Saturnus op 22 graden Boogschutter en wat verandering. Saturnus ging voor het eerst de 22e graad van Boogschutter binnen rond 7 juli, via retrograde. Saturnus draait altijd retrograde of direct wanneer de zon een driehoek nadert. Dus toen de zon Leo binnenging, begon Saturnus langzamer te gaan en uiteindelijk gestationeerd rond 25 augustus, net nadat de zon Maagd was binnengegaan. Het was toen op 21 graden Boogschutter. Dus van begin juli tot eind augustus was Saturnus van de 22e graad van Boogschutter naar de 21e graad gegaan. Dat is het!
* Sinds zijn station begint Saturnus langzaam weer snelheid op te nemen in zijn directe beweging. Het groeit sneller en sneller in zijn dagelijkse gemiddelde snelheid naarmate de zon steeds dichter bij zijn conjunctie met Saturnus komt. Het is vandaag 1 oktober en Saturnus beweegt zich nog net door die 22e graad van Boogschutter, waar hij begin juli voor het eerst binnenkwam.
* Saturnus maakt intussen een driehoek en sextiel naar Jupiter en Uranus terwijl ze tegenover elkaar staan en nu van elkaar gescheiden zijn.
* Misschien is Saturnus een van de stilste spelers van deze historische Jupiter/Uranus/Pluto-dynamiek. Terwijl deze revolutionaire krachten karnen, is Saturnus gefocust, nauwelijks in beweging, en in sommige opzichten conservatief als altijd, resistent of onbeweeglijk als altijd, zeggende:"nog niet" of "niet zo snel", tegen elke verandering die we proberen door te voeren.
* Saturnus heeft natuurlijk meer te zeggen dan alleen het woord 'nee'. De verloving van Saturnus door driehoek en sextiel met Uranus en Jupiter suggereert bijvoorbeeld dat het soort groei, expansie en revolutie dat nu plaatsvindt een lang en langzaam proces van structurele verandering, structurele desintegratie en re-integratie met zich meebrengt.
* Heb je ooit achterover leunen en toegekeken hoe een of ander karma, een bepaald gedrag, een patroon in je leven langzaam wordt ontmanteld, langzaam en pijnlijk stukje tegelijk? Je herkent de veranderingen die doorgevoerd moeten worden, maar je herkent ook dat deze veranderingen niet afgedwongen kunnen worden. De veranderingen komen als een gevolg na de andere mount totdat er geen andere keuze is. De verandering is noodzakelijk geworden.
* Saturnus is de noodzaak van verandering. De lange, langzame, harde noodzaak van verlies, of een beslissing, of een verandering van aanpak. Saturnus in de mix van wat er op dit moment gaande is, nodigt ons uit om uit te zoomen en te kijken hoe de patronen de een na de ander worden ontmanteld, of hoe de gezonde nieuwe jij een pijnlijke steen tegelijk wordt gebouwd.
* Is het niet verbazingwekkend dat we soms kunnen zien hoe iets in ons leven uit elkaar valt, dag voor dag, maand per keer, jaar per jaar, wetende dat we enigszins machteloos zijn om iets anders te doen dan het langzame, structurele verval te doorstaan? Maar andere keren is het alsof we aanmaakhout en een lucifer krijgen en worden uitgenodigd om het allemaal af te branden, snel en bijna moeiteloos, misschien zelfs glorieus?
* Een van de belangrijkste redenen waarom ik astrologie bestudeer, een van de redenen waarom het mij in eerste instantie riep, is dat astrologie niet alleen een studie is van het lot of het lot. Het is een studie van de taal van de tijd. Als we de manier bestuderen waarop veranderingen plaatsvinden, in verschillende seizoenen van tijd, dan erkennen we dat tijd veelzijdig is. Er zijn verschillende soorten tijd, verschillende seizoenen, verschillende esthetische kwaliteiten die in de rivieren van de tijd zijn gehuld. Saturnus als een van de planeten van de tijd nodigt ons uit om uit te zoomen en de traagheid te zien die de structuur heeft opgebouwd en de traagheid die hem uit elkaar haalt, een noodzakelijke steen na noodzakelijke steen.
* Het valt me op dat de tijd ook speelt met ons identiteitsgevoel. Soms zeggen we bijvoorbeeld tegen onszelf:"Ik zal niet mijn beste zelf zijn totdat dit of dat tijdperk van mijn leven voorbij is. Totdat ik mijn baan of deze relatie kwijt ben, of totdat ik oud ben, of totdat ik dit heb bereikt waar ik aan werk." We zijn ons constant bewust van onszelf als iets totaal anders dan waarmee we verwikkeld zijn, en toch zullen we onszelf niet toestaan om tot ons eigen anders-zijn te komen totdat het werk van de tijd ons het recht heeft verdiend om te zeggen dat we bij het anders-zijn zijn aangekomen . Het probleem hier is dat we denken dat tijd lineair is. We denken dat er een begin, een midden en een einde is. Maar wat gebeurt er als we bedenken dat de tijd zelf nooit eindigt? Wat gebeurt er als we bedenken dat alle gebeurtenissen in de tijd gewoon constructies zijn waarvan het natuurlijke lot is om uiteindelijk uit elkaar te vallen? Ons wachten wordt eeuwig…. of de eeuwigheid schijnt door het wachten....
Gebed:Schijn uw eeuwig licht, hoop, vrede, kennis en liefde door de valleien van de tijd. Mogen we tot ons anders-zijn komen, zelfs als we rijken zien opbouwen en rijken zien aftakelen.