De openingsscène van de heilige Indiase tekst, de Bhagavad Gita, luidt:"Op het veld van dharma, op het veld van Kuru, verzamelden ze zich om te vechten, Waren mijn legers en inderdaad die van de zonen van Pandu – hoe handelden ze, O Sanjaya?”
Zoals iedereen weet die de Gita heeft gelezen, vat de rest van de Gita een gesprek samen tussen Arjuna, de militaire leider van de Pandava's, en Krishna. De inhoud van het gesprek draait om het dilemma van Arjuna. Als hij vecht, vermoordt hij mensen die hij kent en liefheeft, en als hij niet vecht, verraadt hij zijn post in het leven als krijger en beschermer van zijn volk (en mensen zullen ook op die manier worden geschaad!). Metaforisch gezien begint de grote wijsheidstekst met hetzelfde dilemma waar we ons allemaal in ons hele leven in bevinden.
* Als ik een spiritueel pad bewandel, zal ik mogelijk mijn relatie met de wereld die ik liefheb "schaden". De mensen, activiteiten, verlangens die ik in deze wereld heb, zal ik ten strijde moeten trekken met, van binnen en van buiten, en dat kan me vervreemden van anderen of van mezelf. Het zal moeilijk zijn.
* Aan de andere kant zou niet vechten en in de wereld blijven, de spirituele roep die ik voel ontkennen, de spirituele roep die op de een of andere manier natuurlijk is voor wie ik ben en wat echt mijn waarde en lot. Dit zou mij ook schaden.
* Hoe moet ik handelen?!
De tegenstelling tussen Mars en Saturnus doet denken aan de moeilijke opening van de Gita en het 'slagveld' waarin we ons allemaal bevinden als spirituele wezens die in een materiële wereld leven, of omgekeerd. Mars/Saturnus brengt de beperkingen van materiële plichten, rekeningen, ambities, onvermijdelijke confrontaties en voortdurende strijd of obstakels naar de voorgrond van ons bewustzijn. Maar het brengt ook op de voorgrond van ons bewustzijn de noodzaak om onze benadering van hoe we deze uitdagingen aangaan fundamenteel te veranderen. Mars/Saturnus gaat over de noodzaak om de uitdagingen van het leven aan te gaan met verschillende vaardigheden, verschillende hulpmiddelen, verschillende overtuigingen en een dieper algemeen bewustzijn van hoe we moeten "handelen" om spiritueel geluk te vinden binnen de beperkingen en grenzen van de onvermijdelijke veldslagen van het leven.
In het hart van Krishna's instructies voor Arjuna is er één thema dat zich herhaalt (althans volgens de mening van deze student) en dat is het thema van de liefde van God en de manier waarop de liefde van God zet zich in ons en wordt een kracht die ons handelen 'in de wereld' voortdurend verfijnt, zuivert en leidt.
Het is mijn diepste overtuiging dat astrologie ons ook helpt het goddelijke te herkennen te midden van alle archetypische 'scenario's', de slagvelden van de menselijke ervaring. Op deze manier is astrologie voortdurend zegenend en heiligend, of zelfs verlossend van alle verschillende uitdagingen waarmee we in het leven worden geconfronteerd, terwijl het ons er ook aan herinnert om te handelen vanuit een plaats van liefde.
Dus met welke Mars/Saturnus "uitdagingen" we op dit moment ook worden geconfronteerd, kunnen we binnen de uitdaging ook de oproep zien om te verfijnen hoe en waarom we handelen zoals we doen? Staan we de oppositie van deze twee krachten toe om onze acties in de wereld te verfijnen en vorm te geven?
Gebed:leer ons handelen.