Een meditatie over de transits van vandaag...
* Het 59e hexagram van de I Tjing wordt soms "dispersie" genoemd en het beeldt de wind af die over het wateroppervlak waait, het verspreidt en verdampt.
* Hexagram 59 kan wijzen op een tijd waarin mensen hun focus verliezen en mogelijk hun coördinatie of motivatie verliezen... hun vitale kracht wordt in alle richtingen verspreid.
* Het 59e hexagram vertelt ook het verhaal van een koning die het moment herkent waarop de energie van zijn volk wordt verstrooid en onmiddellijk het grote water oversteekt (een moeilijke reis maakt) naar zijn voorvader tempel om de godheid om hulp te vragen. Natuurlijk volgen de mensen hem en wordt de pelgrimstocht naar de tempel een samenkomstritueel dat iedereen weer bij elkaar brengt.
* Stel je voor dat er een situatie is waarin je bang bent dat iemands focus niet is wat het zou moeten zijn. We doen dit allemaal de hele tijd. We doen dit omdat het ons iets kan schelen en we merken wanneer iemand van het pad af begint te raken. Hexagram 59 vertelt ons dat de beste manier om die persoon terug te krijgen is door te erkennen dat onze eigen focus is afgedwaald door zoveel aandacht aan hem te schenken. Het is precies op dit moment dat we de opdracht krijgen om terug in onze eigen boten te stappen en weer fel te roeien naar de andere oever. Hexagram 59 vertelt ons dat het gebrek aan focus dat we bij anderen waarnemen ons mogelijk ook zal overweldigen, en dus kunnen we maar beter herkennen wat er gebeurt en terugkeren naar ons centrum.
Het 59e hexagram suggereert ook dat als onze focus is meegesleurd in de ernst van de situatie van iemand anders, het niet gewoon een kwestie is van "het loslaten", maar dat we een grote rivier, en breng een offer of offer. We moeten onszelf knijpen, onszelf aansporen en onze peddels wat dieper ingraven. We kunnen niet zomaar verdwalen in de "shit" van iemand anders, want het helpt hen niet en het helpt ons niet!
* Hexagram 59 zegt dat het dit exacte niveau van focus, deze opwekkende geest en her-toewijding van ons spirituele doel is die de verspreidende energieën zal oproepen om ons terug naar huis te volgen...naar de tempel van onze voorouders, naar de plaats van de kracht die alle macht geeft aan alle koningen en koninginnen. Terugkeren naar ons centrum is altijd een daad van leiderschap die tegelijkertijd elke wens mist om gevolgd te worden.
* De tweede regel van het 59e hexagram zegt:"Bij de ontbinding rent hij de trap op naar datgene wat hem ondersteunt."
* De 2e regel gaat over de noodzaak om verspreiding te zien aankomen voordat deze het overneemt. Wie is het in ons die afgeleid raakt door de fouten, de pijn en het gebrek aan focus bij anderen op te merken? Zodra we deze vraag oprecht aan onszelf stellen, zullen we de stem van de hogere macht horen die ons roept en zullen we de trap weer op rennen naar zijn heilige zetel.
* Met andere woorden, we hoeven niet elke keer dat we onze focus verliezen te roeien, spieren op te bouwen en naar de andere kant over te steken... als we kunnen leren om degene die verliest te herkennen de focus meteen alles wordt gemakkelijker.
* Wanneer de 2e regel van het 59e hexagram verandert, verandert deze in hexagram 20, genaamd "Contemplatie". Nu beweegt de wind over de aarde in plaats van over het water.
* In hexagram 20 kijken de mensen op naar de hogepriester of priesteres, naar de waarzegger, naar het hogere zelf, naar de engelenstemmen, naar God, en ze bieden de concentratie van een hogere orde. De priesteres staat bovenop een hoge toren en kijkt naar boven, en iedereen onder haar kijkt om de beurt naar boven. In dit wachten en kijken zal het hart zijn volgende instructies ontvangen.
* Hexagram 59 tot 20 toont onze terugkeer naar de contemplatie van het goddelijke als iets dat niet alleen problemen en oordelen verdrijft, maar ook focust en coördineert al onze acties.
* Vandaag weerspiegelt de Maan de scheiding van Mercurius en Saturnus en het samenkomen van Saturnus en Uranus. In de kiemen van de revolutie kunnen we ruimte vinden om snel over het verleden te oordelen. De sensatie van revolutie kan zo gemakkelijk de nieuwe stem van eigengerechtigheid worden. We beoordelen waar we een paar dagen geleden mee worstelden, en na vreugde, opgetogenheid en nieuwheid komt de verleiding om onze focus te verliezen op de fouten van anderen of de zorgen van de nieuwe wereld waarin we ons bevinden. We kunnen ofwel een patroon van elke andere zondag op onze knieën voor het altaar moeten vallen, of we kunnen het veel gezondere patroon vaststellen van het herkennen van degene die blijft omkijken:'Hé daar. Ik zie je weer terugkijken. Kom op. Laten we doorgaan!”
Gebed:Hier is mijn hart Heer, neem en verzegel het, verzegel het voor uw rechtbanken hierboven.