Aangezien deze Volle Maan plaatsvindt in het teken Schorpioen, tegenover de Zon in het teken Stier, zullen we de komende paar jaar waarschijnlijk een versterking van Mars/Venus-thema's zien. dagen.
Hier moet je op letten:
* Vriendschappen, relaties, partnerschappen, romantiek of gezamenlijke inspanningen verscheurd door filosofische verschillen die diepere onverenigbaarheden weerspiegelen
* Nieuwe richtlijnen of initiatieven die tot stilstand zijn gekomen of op een zijspoor worden gebracht door iets spannends, onverwachts of mogelijk een uitdaging voor bepaalde basisveronderstellingen
* Tijdelijke tegenslagen binnen een proces...misschien zinvol, significant en op de lange termijn gunstig
* Het verlangen naar vrede, stabiliteit, eenvoud en ontspanning, gecompliceerd door een inmenging, verstoring of betekenisvol conflict
* Het individuatieproces binnen de context van verschillende relaties (Venus/Uranus)
Het is veilig om te zeggen dat wanneer Venus in haar conjunctie met Uranus in het teken Ram komt, we een versterking van de bovenstaande thema's kunnen zien. Uranus en Venus wijzen op de individualisering van onze relaties, onze persoonlijke verschijning, stijl of manier van presenteren aan anderen. Venus/Uranus spreekt ook tot ons seksleven, tot gender/seksuele kwesties in de grotere samenleving, evenals onze persoonlijke 'behoeften' in relaties, en de manier waarop belangrijke conflicten ons helpen onszelf te definiëren en te scheiden om duidelijkheid te krijgen. waar we thuishoren of met wie we daadwerkelijk resoneren of een diepere verbinding vinden.
In mijn nieuwsoverzicht van de afgelopen week heb ik een toenemende trend gezien van mensen die krachtige openbare proclamaties doen (ik heb er zelfs een gemaakt!). Veel van deze uitspraken, hoewel moedig en eerlijk, gaan over het opruimen van de lucht en het ontdoen van onderliggende verdeeldheid of woede binnen relaties, of om de chips te laten vallen waar ze kunnen over verschillende kwesties (niet alleen politieke kwesties, maar allerlei soorten kwesties). Het is alsof velen van ons zeggen:"Hier ben ik ... je bent met mij of tegen mij." Of we zeggen:"Hier ben ik... als je onze persoonlijke meningsverschillen niet kunt accepteren, laten we dan verder gaan."
Een paar keer heb ik het beeld gehad van een vechtpartij op de bank tussen oefenploegen van hetzelfde voetbalteam. Of een van die belangrijke ruzies in een romantische relatie... het begint met iets onbeduidends als:"Je hebt mijn laatste yoghurt gegeten", maar voor je het weet ben je bij de essentie:"Je bent een egoïstisch persoon" en " Nee. Ik ben niet egoïstisch. Je bent een behoeftig persoon.'
Soms leiden dit soort relationele meltdowns tot onherstelbare schade en ontstaan er bepaalde facties die gewoon niet genezen of samenkomen. Aan de andere kant leiden deze meltdowns soms tot een veel diepere en sterkere band... alsof we elkaar pas echt kennen als we onze tanden een beetje op elkaars schouders hebben geklemd.
De vraag van het moment lijkt te zijn:maken deze onverenigbaarheden of verschillen deel uit van een algemeen constructief proces, een proces van individuatie en groei, of gaan deze onverenigbaarheden een reeds bestaand proces verdiepen breuk of verdeeldheid? Wat zijn de voor- en nadelen van beide resultaten? Nogmaals, ik wil benadrukken dat deze thema's niet alleen politiek zijn, maar meer in de basis relationeel zijn.
Gebed:door onze verschillen, verder differentiëren, breng ons weer samen.