Fijn Pasen!
Toen ik vanmorgen in de kleine United Methodist-kerk aan de overkant van mijn huis zat, moest ik denken aan de eenvoudigste astrologische associaties tussen mijn christelijke wortels en mijn huidige beroep.
lettertype>
* Pasen vindt plaats op de lente-equinox, het begin van de lichte helft van het jaar
* Zondag is de dag van de zon en we vieren het einde van de ene week en het begin van een andere, een thema dat aansluit bij het paasverhaal van de opstanding
* Jezus is de "Zon" van God, en als ik het lees, gaat het evangelieverhaal over ons leven leiden in overeenstemming met de eenvoudigste leringen van Jezus:liefde voor onze schepper en liefde voor elkaar
* Er is niets in deze eenvoudigste zonneboodschap, die warmte, vriendelijkheid en liefde uitstraalt, dat oorlog, competitie of overheersing in de naam van God of religie ondersteunt
* De verlossende boodschap van Pasen is die van wedergeboorte... de levende vibraties van goddelijkheid verlossen ons van de koude graven van het leven:angst, angst, lijden, haat en verdeeldheid
Soms vragen mensen me of ik nog steeds een christen ben. Ik moet denken aan een verhaal dat ik enkele jaren geleden van een goede vriend hoorde. Er was eens een westerse/christelijke man die zeer toegewijd was aan God, maar die ontevreden was over de kerk en alle hypocrisie. Hij schaamde zich om ermee geassocieerd te worden. Dus begon hij het boeddhisme te studeren en besloot uiteindelijk dat hij zen-priester wilde worden. Hij sprak er met een van zijn leraren over en zijn leraar vroeg hem naar zijn beweegredenen. Hij legde zijn geloofsreis uit de tijd van zijn jeugd in de christelijke kerk, zijn teleurstelling en zijn uiteindelijke vertrek uit. Tot grote verbazing van de man zei zijn leraar:“Je moet teruggaan naar je roots, en je moet de beste christelijke dienaar zijn die je kunt zijn. Dan ben je een zen-priester.” Of dit verhaal nu waar is of niet, het is me altijd bijgebleven. Het is waarschijnlijk het beste soort antwoord dat ik kan geven op waar ik sta met mijn christelijk geloof, dat nog steeds erg belangrijk voor me is, hoewel het iets heel anders is geworden, zowel theologisch als praktisch.
Toen ik vanmorgen de kerk verliet, met de vertrouwde zegen en orgelmuziek achter me, werd ik eraan herinnerd hoe diep en volledig de christelijke traditie in mijn hart leeft. Ik zou het nu anders willen samenvatten, als een astroloog die naar veel verschillende bewustzijnsgebieden is gereisd, zou ik zeggen:de dag van de zon staat nog steeds in het middelpunt van mijn leven, en Jezus Christus is zowel het hemelse archetype als de heilige leraar die het dichtst bij mij staat. hart.
Gebed:Moge de dag van de zon speciale genezing, vernieuwing en opwekking in ons leven brengen. Christus is opgestaan. Hij is inderdaad verrezen!