Terwijl de zon en Mars dichter bij een exact vierkant staan, en Venus en Pluto bij een conjunctie.
Een paar extra thema's om vandaag te overwegen voor de naderende Venus/Pluto-conjunctie.
Ik werd vanmorgen geïnspireerd om een passage uit het Hooglied in het Oude Testament opnieuw te bekijken, die behoorlijk dampend is, als je het nog nooit eerder hebt gelezen! In één passage werd ik getroffen door de Venus/Pluto-symboliek. Er is een roep en reactie tussen een man en een vrouw, minnaar en geliefde. Op een gegeven moment zegt de vrouw:"wek de liefde niet op of wek ze niet totdat ze dat wenst." Dan is er een impliciete periode van wachten ... dan zegt de geliefde:"Kijk, hier komt hij!" Ze beschrijft hem wachtend en kijkend buiten de ramen en muren in een diep erotische lijn. Dan roept hij haar en zij vergelijkt zijn roeping met de komst van de lente, de natuurlijke en seizoensgebonden tijd voor geliefden.
Later in dezelfde passage, nadat hij "tussen de lelies heeft gebladerd tot de dag aanbreekt en de schaduwen vluchten, trekt haar minnaar zich weer terug" als een gazelle..op de ruige heuvels.”
Vooral in het teken Steenbok is er iets dat misschien gekunsteld aanvoelt aan liefde. Liefde is een contract. Liefde is een overeenkomst. Liefde heeft voorwaarden en onderhandelingen. Liefde gaat over positionering en bescherming. In een ander bijbelboek, het boek Ruth, vindt de weduwe bijvoorbeeld Boaz, een verlosser van bloedverwanten, om haar in huis te nemen nadat haar en een andere weduwe, Naomi, hun echtgenoten hebben verloren. Het verhaal heeft die ring van Venus/Pluto in Steenbok voor zover er een krachtig liefdesarrangement is gemaakt ter wille van bescherming, en door deze versie van de band van liefde wordt uiteindelijk Davids grootvader geboren... en wordt David het hoofd van de lijn van Jezus. Dit is een liefdesverhaal over Venus/Pluto in Steenbok in de zin van liefde die afstammelingen vestigt, versterkingen en nobele opoffering in liefde. De slogan van dit soort liefdesverhaal zou echter kunnen luiden:"Hou een beetje van me, maar door deze liefde kan een grotere prestatie worden geleverd."
Op de een of andere manier gaat Venus/Pluto in Steenbok over beide verhalen. Het gaat over het geduld van de liefde ... "wek liefde niet op of wek ze niet totdat ze dat wenst." Steenbok is een koud en droog teken, en wanneer Venus door dit hemelse landschap reist, is ze niet anders dan de vrouw in Hooglied, wachtend op de explosie van de lente, of zoals Ruth, die een nuchtere deal sluit in naam van een hogere en meer verdienstelijk (droger) doel. Op een dag zal de lente komen... we denken nu misschien bij onszelf... maar tot dan....
Of, de droogte is misschien te veel om meer aan te kunnen...en dus roeren vuur en water onder het oppervlak van ons, houden weinig van me, maar houden van me lange contracten... ons tot een klapband plagen of een gevecht, het laten ontploffen van de brug of een veeleisende lente komen naar ons toe, en dat doen we met een ironische kou en ijzer eerst.
Gebed:ergens tussen het Hooglied en Ruth wachten en bidden we allemaal voor een hogere liefde.