De Maan is zojuist Boogschutter binnengegaan en is tot vanavond van toepassing op Venus, Saturnus en Neptunus.
Nu Mercurius dieper de zon in duikt in Schorpioen, gaan we verder met het onderzoeken van de symboliek van Mercurius die de zon verbrandt.
In de afgelopen week heb ik de Psalmen opnieuw bekeken, of wat in het Hebreeuws de "Tehillim" werd genoemd. Het woord betekent zoiets als "lofliederen" of "lofzangen", en het boek Psalmen maakt deel uit van zowel de Hebreeuwse Bijbel als het christelijke "Oude" testament. De studie werd ingegeven door het zingen van traditionele hymnen tijdens de Quaker-bijeenkomsten die we hebben bijgewoond. Sommige teksten waren zo mooi, maar ik herkende ze ook van de Psalmen, en daardoor kreeg ik weer zin om me weer met het boek te verbinden.
Ergens in het proces herinnerde ik me iets wat ik deed toen ik een kind was... misschien de wortels van mijn studie in waarzeggerij. Ik sloot mijn ogen, zei een gebed tot God om me iets belangrijks te vertellen over wat ik ook doormaakte, en dan sloeg ik willekeurig een deel van de bijbel open en legde mijn vinger ergens op de pagina. Zonder mankeren zou iets tot mij spreken. Niet altijd rechttoe rechtaan, maar altijd op zijn minst poëtisch of symbolisch. Toen ik hier gisteren over nadacht, realiseerde ik me dat het niet zo anders was dan mijn liefde voor de Psalmen. Het ding over de Psalmen is dat ze vaak werden gezongen en hun beeldspraak is het spul van poëzie en kunst. Dit is altijd de taal van mijn hart geweest.
Dus in die geest besloot ik willekeurig een pagina open te slaan en te kijken wat er stond over de Mercurius/Zon-verbranding in Schorpioen. Hier is het vers waar ik op belandde...
“Daarom, mijn beste vrienden….Doe alles zonder te klagen of te argumenteren, zodat je onberispelijk en puur wordt…dan zul je schitteren als sterren aan de hemel.”
De zin die me echt raakte, was:"Doe alles zonder te klagen of ruzie te maken, zodat je onberispelijk en puur wordt... dan zul je schitteren als sterren aan de hemel."
Hoe gemakkelijk is het voor ons om ons gerechtvaardigd te voelen in onze klachten, vooral de meest legitieme klachten? Hoe moeilijk is het om ons over te geven aan onze teleurstelling over onszelf of anderen en gewoon te voelen wat we voelen zonder dingen naar onze smaak te verdraaien of op bedrieglijke en manipulatieve manieren te handelen?
Ze zeggen dat Schorpioen een wraakzuchtig teken kan zijn, maar de afbeeldingen die bij het woord wraakzuchtig in je opkomen, zijn meestal niet klein genoeg. Zoals die momenten waarop we ons onrecht aangedaan, van streek, teleurgesteld, gefrustreerd of bedreigd voelen, en vanuit die basis handelen we om 'het verkeerde dat we waarnemen goed te maken'. We verdraaien, manipuleren en handelen vanuit de plaats van onze slechte gevoelens. We zouden zelfs zo ver kunnen gaan dat we de slechte gevoelens verheerlijken en ze verdraaien in beelden van schoonheid en ze dan in andermans gezicht schuiven.
Gisteren onder Nieuwe Maan kreeg ik precies waar ik gisteren over schreef... moeilijk nieuws en een verrassende maar verhelderende onthulling die een nieuwe cyclus opende. Sindsdien worstel ik met het verlangen om te klagen, ruzie te maken en op te treden tegen wat naar voren is gekomen. Toen merkte ik dat mijn geest me probeerde te misleiden door te suggereren dat de archetypen van haat, wraak, minachting, agressie, frustratie en oordeel 'net zo geldig' zijn als liefde en vrede. In feite zijn ze misschien meer "echt" en "eerlijk" en "zanderig" dan woorden als "acceptatie" en "liefde" en "geduld" en "vrede". Misschien zijn ze poëtischer, meer waarachtig en oprecht in vrede met de manier waarop de dingen zijn... enz.
Maar toen betrapte ik mezelf erop en zette mijn voet neer. "Nee ik zei. "Dat werkt niet voor mij." En toen sloeg ik het vers over niet klagen of ruzie maken open en vond dit diepere inzicht over de Mercurius/zon-verbranding in Schorpioen.
Als we niet houden van de manier waarop iets is... iets over onszelf of anderen of het leven, ontkrachten we de realiteit van die klacht niet door ervoor te kiezen niet te klagen of er iets over te doen het. In feite is een van de diepste vormen van validatie die er bestaat, wanneer we ons laten overspoelen door frustratie en we die betreden met de eerbied die voorbehouden is aan heiligdommen. De stilte of de acceptatie gaat niet over vergoelijken, maar over oprecht communiceren. Als we dan uit die heilige duisternis komen, zijn we voorbij onze heilige woede of een of andere naïeve vorm van heilige acceptatie gegaan... zulke dichotomieën worden weggewassen door een ander soort acceptatie. Dezelfde acceptatie die de schrijver vergelijkt met de helderheid van sterren... grote karnende vuurballen.
De combinatie Mercurius/Zon in Schorpioen kan iets betekenen dat ons probeert te overtuigen dat onze klacht of overtreding heilig is... of op zijn beurt kan het ons proberen te overtuigen dat onze " ergens boven staan' is heilig... maar we moeten bedenken dat beide benaderingen van onze pijn in het geheim de geest van mopperen en klagen zijn die ons proberen te misleiden tot een valse reactie.
Gebed:we aanbidden onze klachten niet, en we aanbidden onze acceptatie niet...herinner ons eraan wat de woorden werkelijk betekenen, "alle dingen zonder te klagen of ruzie.”