De Saturnus/Neptunus-dynamiek in astrologie

Misschien wel de meest interessante transit die momenteel wordt geïntensiveerd, is het vierkant tussen Saturnus en Neptunus. Een transit die het verschil benadrukt tussen wat werkelijk is en wat imaginair is, of de verwerkelijking van de droom, visie of fantasie. Laten we deze transit vandaag uitgebreider bespreken.

Laten we eerst proberen te onthouden dat planeten ons niets "doen" en ook niet veroorzaken dat er iets gebeurt (deze astroloog ziet de planetaire dynamiek tenminste niet op deze manier). De planeten worden beter begrepen als tekens en symbolen. In een geboortehoroscoop symboliseren of duiden ze het leven van het individu aan. Niet uitputtend of absoluut, tot in het kleinste detail, maar eerder in termen van grote gebeurtenissen, thema's, mensen, plaatsen, deugden/ondeugden, relatief gemak/moeilijkheid, en in termen van de timing van deze verschillende tekens. Voor beter of slechter betekent dit dat astrologie geïnteresseerd is in het lot, of misschien meer positief 'lot'. Je komt pas in aanraking met astrologie als je op een bepaald niveau het idee hebt dat facetten van je leven vooraf bepaald zijn of gebonden zijn door verschillende mysterieuze wetten of patronen of cyclische thema's.

James Hillman zei graag dat Saturnus de echte heerser van astrologie is. Dit is om een ​​aantal redenen logisch als een archetypische uitspraak. Om te beginnen was er de ontdekking en/of het gebruik van trigonometrie en talrijke wiskundige en astronomische wetten nodig om het systeem van astrologie te vestigen. Dit betekende dat astrologie tot op zekere hoogte een waarzeggerij was die voorbehouden was aan de elite-intellectuelen of astrale priesters van de beschavingen waarin het begon. Je moest geletterd, wiskundig, astronomisch geschoold zijn, en ook in staat zijn om tekens en voortekenen duidelijk te lezen en te zien. Om een ​​van de vroege geboortehoroscooplezers te zien (en geboortehoroscopen zijn er al een tijdje niet meer), zou veel werk en inspanning hebben gekost van de kant van de astroloog, wiens berekeningen niet werden geholpen door de razendsnelle rekenkracht van Apple- of pc-computers!

De reden waarom het belangrijk is om deze eenvoudige feiten in herinnering te brengen, is dat historisch gezien het gevoel van "wet" en de grenzen van "lot" veel sterker waren, gezien alles wat in het beroep en de roeping van de astroloog kwam kijken. Tegen de tijd dat een kaart werd opgesteld, hoewel deze waarschijnlijk nog steeds in een voornamelijk waarzeggerij licht werd gezien (deze kaart is een kaart van tekenen/voortekenen over je leven, geen blauwdruk of empirische wetenschap), was deze in wezen verfijnd vanuit de eeuwige luchten boven een bepaalde reeks parameters gebaseerd op een specifiek waarzeggerij moment. Het meest gewaardeerde moment in onze lange traditie is de eerste verschijning van iemand, of het initiëren van een vraag of gebeurtenis. Deze "eerste verschijningen" werden beschouwd als het tijdanker van de kaartberekening in overeenstemming met het idee van de ascendant, de plaats waar de horizon het eclipticavlak ontmoet en planeten/sterren voor het eerst aan de zichtbare hemel verschijnen.

Om iets over dit beeld of beeld te zeggen, eren we dus al het idee dat een leven wordt bepaald door tijd en plaats. Dat leven wordt vastgehouden en tot op zekere hoogte ingeperkt of beperkt door grenzen en parameters. Hoe strak of hoe losjes altijd ter discussie stond, maar toch begint astrologie hier. De kruising van tijd en plaats en de planetaire rangschikking ten opzichte van die tijd en plaats als een reeks tekens over de aard van ons leven.
Vanaf hier, de meeste oude astrologen, helemaal tot misschien de renaissance, en nog steeds vandaag in India en door de heropleving van oude tradities in de moderne astrologie, waren geïnteresseerd in het afbakenen van de meest nauwkeurige informatie die beschikbaar is via de tekens/voortekenen van de kaart. Hoewel de kaart temperament en karakter onthulde, lag de nadruk bij het lezen van een kaart meer op de objectieve kenmerken van wat het leven zal zijn of hoe het zich zou ontwikkelen. Binnen deze praktijk zijn de ideeën van participatieve magie en vrije wil, geneeskunde en gebed, genezing en transformatie altijd het onderwerp van discussie geweest. Hoeveel van dit beeld kunnen we veranderen en hoeveel is gewoon "wat gaat er gebeuren?" Maar nogmaals, voor de langste tijd in de astrologie is het waarschijnlijk veilig om te zeggen dat de manier waarop naar grafieken werd gekeken fundamenteel meer deterministisch was dan nu het geval is.

In het midden tot het einde van de 19e eeuw beleefde astrologie een opleving na bijna vergeten te zijn sinds het tijdperk van de rede een eeuw + eerder begon. Het was gedegradeerd tot amusement en bijgeloof. Toen werd de planeet Neptunus ontdekt, en misschien synchroon (veel astrologen beweren dit, zie Richard Tarnas in het bijzonder!) was er een soort massale/collectieve periode van fascinatie voor oosterse mystiek of wat in het westen 'oriëntalisme' werd genoemd. Gedurende deze tijd werd de theosofische beweging erg populair en kwam astrologie weer in de mode (via verschillende belangrijke astrologen, maar misschien niet meer dan Alan Leo!). Sinds deze tijd is astrologie echter in veel opzichten een uitdrukking geworden van de planeet Neptunus, in plaats van Saturnus.
Het feit dat ik het zelfs heb over de verschillende tijdperken van astrologie in termen van het ene planetaire archetype versus het andere, is in veel opzichten de exacte deugd en zegen van wat de planeet Neptunus op het gebied van astrologie heeft gebracht. Want Neptunus is de grote veelvoud en symbolische veelheid van tekens en symbolen. Neptunus is verbeelding, metaforische werkelijkheid, subjectiviteit als absoluut, en droom of beeld als MEEST substantieel. Neptunus is film en Neptunus is het idee dat de werkelijkheid niet is wat ze lijkt te zijn. Neptunus is ook glamour en bedwelming en hypnose en dopey woo-woo zwakte. Neptunus is ontkenning, excuses maken, escapisme en fantastische vermijding. Neptunus is de dronkenschap van idealen en ideeën, en Neptunus is de kracht van het beeld en de oneindige variabiliteit en oneindigheid van geest en gevoel of gedachte en sensatie.

In veel opzichten is astrologie een verlengstuk van deze kwaliteiten geworden. Tegenwoordig begrijpt of beoefent bijna niemand (inclusief ikzelf) de oorspronkelijke wiskundige en logische denkwijze die de astrologie duizenden jaren geleden tot een systeem maakte. We zijn extreem allergisch voor het alledaagse, grondende en beperkende idee van de kaart als een concrete reeks beschrijvingen van ons lot, en in plaats daarvan geven we de voorkeur aan het idee dat 'de kaart psyche IS'. En met psyche bedoelen we het vage, oneindige, veelzijdige droomzelf ... het idee van persoonlijke identiteit dat oneindig belangrijk is gemaakt en toch slechts losjes wordt gedefinieerd door steeds veranderende en doorschijnende beelden, neigingen, bijvoeglijke naamwoorden en mogelijkheden. Transits voorspellen niet wat er zal gebeuren, ze zeggen alleen losjes wat "mogelijk" of "thematisch waarschijnlijk" is. En natuurlijk, op elk moment, is het hele doel om de hogere en hogere aard van onze individualiteit te manifesteren, creëren, evolueren, verbeteren, transformeren en ontwaken. Ons droomzelf wordt wakker met onze oneindige aard en ons creatieve potentieel. Want als dromen oneindige mogelijkheden zijn, en wij zijn dromen, dan zijn we ook oneindige mogelijkheden, wachtend om te worden geleid door woorden als 'intentie' of 'evolutie'.

Tegelijkertijd zien we in de moderne/Neptuniaanse astrologie de geschiedenis en de gebeurtenissen van ons dagelijks leven als manifestaties van de archetypische "velden" van de planeten... zoals geschiedenis een bewegende mandala is van archetypische beelden, enigszins mechanisch maar ook numineus en volledig open voor collectieve co-creatie.
Is het een verrassing dat veel van deze ideeën, of religieuze/spirituele percepties en waarden, letterlijk het resultaat zijn van psychedelische drugs of veranderde bewustzijnstoestanden? Is dit een goede zaak? Worden we mogelijk misleid? Hebben we letterlijk een kom slaapsap gedronken?

Ik heb geen antwoorden, maar het volstaat te zeggen dat moderne astrologie, in haar eigen archetypische terminologie, voldoende meer 'Neptunus' is dan 'Saturnus'. In feite zijn veelvoorkomende dingen waar moderne astrologen moeite mee hebben de studie van genetica, wiskunde, astronomie, wetenschap, logica en rede. Hoe meer iets ruikt naar determinisme of definitieve grenzen en gevestigde wetten, hoe meer moderne astrologie met de vinger wijst en zegt:"SLECHT!" Dit is ironisch als je bedenkt hoeveel moderne astrologen (waaronder ikzelf soms) traditionele astrologie verachten, met name vanwege haar prescriptieve eigenschappen (zeggen dat dingen relatief slecht of goed zijn, gemakkelijk/moeilijk, enz.).

Aangezien Saturnus/Neptunus het afgelopen jaar in de orb is gekomen, merkte ik dat ik volledig uitgeput was door wat ik heb beschreven als Neptuniaanse astrologie. Voor mij komt deze uitputting rechtstreeks voort uit een jaar van zeer intense studie van de aard van woorden als 'psyche' en 'onbewust' en 'ziel' en 'archetype'. James Hillman zegt vaak graag dat het woord 'psyche' de metafoor is van metaforen. En net zoals we een psyche 'hebben', als we 'psychisch' reflecteren, denken, waarnemen of handelen, heeft de psyche ons. Na een decennium van intense betrokkenheid bij veranderde bewustzijnstoestanden, was het begrijpen van dit eenvoudige concept van Hillman hetzelfde als erkennen dat de psyche net zo goed in staat is om het idool van ons geestesoog te worden als al het andere. Psyche zelf is een archetype, en misschien is het symbool in de astrologie Neptunus.

De voordelen van psychisch leven zijn enorm, en we mogen de behoefte die we allemaal hebben aan psyche/ziel en archetype in ons leven niet onderschatten. Evenzo zijn de voordelen van psychologie, van psychologische reflectie, of het nu door 'zelfhulp' of symbolisch bewustzijn is, diepgaande geschenken. Ze zijn de zalf voor de beperkte kosmische verbeelding van Saturnus, voor zijn onmacht en controlerende natuur. En toch, met Saturnus en Neptunus die met elkaar in een vierkant komen te staan, is het een fantastische tijd om wat nuchterheid, afstand en duidelijk/objectief begrip te krijgen OVER Neptunus, vooral als studenten astrologie.

Hier zijn enkele duidelijk Saturnus-ideeën om over na te denken in het licht van het naderende Saturnus/Neptunus-vierkant:

* Mijn leven is veel beperkter, gebonden en vastbeslotener dan ik me op mijn gemak voel... dit erkennen en leren accepteren is de definitie van vrijheid

* Ik ben geen Stier, Kreeft, Boogschutter, enz. De kaart gaat niet in de eerste plaats over MIJ of MIJN IDENTITEIT of MIJN PSYCHE, maar het is eerder een reeks tekens die het lot van mijn leven weerspiegelen...temidden hiervan, veel stiller dan Ik ben gewend aan SOMMIGE beschrijvingen van mijn karakter/psychologie, hoewel praten over mezelf in termen van deze tekens is om mezelf en mijn leven te verwarren met hemelse symbolen

* Wie ik uiteindelijk ben, is niet te beschrijven, en ik verwar mezelf alleen door mezelf constant te proberen te beschrijven met de psychologische bijvoeglijke naamwoorden van astrologie

* Ik ben hier niet om te evolueren; het idee alleen al impliceert dat ik meer macht heb dan ik

* Wat mijn leven heilig of heilig maakt, is het vermogen om mijn beperkingen te herkennen en te bidden voor de genade/begeleiding van hogere machten om mijn ervaringen binnen deze beperkingen te heiligen... aangezien ik niet precies weet hoe ik dat moet doen of hoe dat gebeurt, Ik bid om leiding in plaats van "van plan te zijn" of "manifesteren" wat ik denk dat het beste is

* Ik leef in een realiteit die onmiskenbaar gebonden is aan mooie en intelligente wetten en orde... Ik kan deze wetten bestuderen om dieper na te denken over mijn plaats binnen de orde der dingen... het vermogen om dit te bestuderen en hierover na te denken is een groot vrijheid en ik ben er dankbaar voor

Het is duidelijk dat sommige van deze ideeën ons meer zullen irriteren dan andere, en als we Neptunus trouw blijven, zouden we kunnen zeggen dat dit allemaal "relatieve" inzichten of "subjectieve/archetypische" waarheden zijn. Dat is gewoon "Saturnus" die Neptunus zou kunnen zeggen... verander gewoon je bureaubladafbeelding, tweet je fantasie en laat al die Saturnus-ideeën terugdrijven in de ether van "iemand anders zijn slechte reis".