Als je vanmorgen in de buurt van DC/Maryland bent, dan weet je wat een prachtige dag we ervaren. Dus vanmorgen nam ik mijn twee honden mee voor een wandeling over het Sligo Creek-pad, vlakbij mijn huis, en terwijl ik verder liep, kwam ik een gezin tegen dat in mijn straat woont. Ze stonden met hun zoontje op de brug neer te kijken op de kreek beneden. De man hield me tegen en zei:"Hé man, weet jij iets van slangen?"
Hij had een bezorgde blik op zijn gezicht.
"Hmm," zei ik . "Weinig. Wat is er aan de hand?'
Hij wees naar de rivier beneden.
'Ik heb net twee slangen naar beneden gegooid die in mijn tuin waren. Je kunt ze zien bij dat sintelblok. Zie je ze? Ze zijn bruin. Ja, daar.'
'Huh,' zei ik. "Ja. Ze zijn groot!”
“Ik ken de mens. Ik maak me zorgen over mijn kinderen die nu in de tuin spelen. Kun je zien wat voor soort slang het zijn?'
'Ik wou dat ik het je kon vertellen,' zei ik. “Maar ik heb geen idee wat voor slangen hier in de buurt leven.”
“Ja, ze waren bruin, maar ik ben bang dat het ratelslangen zijn. Oh kijk, die beweegt. Ik dacht dat hij dood was!'
'O ja,' zei ik. "Ik zie het."
We zaten daar een paar tellen, we keken allemaal naar de slang. De kleine jongen wees naar de lucht. Mijn honden zaten glimlachend naar de lucht te kijken.
“Je kunt altijd de inheemse slangen van Maryland/DC googlen en kijken of je de match vindt. Zo weet je of ze gevaarlijk zijn.'
'Denk je dat ze kunnen zwemmen?'
De man was zo gefixeerd op zijn angst voor slangen, zijn angst dat ze zouden zijn kinderen halen, dat het was alsof hij me niet kon horen.
'Waarschijnlijk', zei ik. “Ik denk dat veel slangen kunnen zwemmen. Maar je weet dat ik wed dat het niet eens giftig is. Je zou het heel snel kunnen nagaan en ontdekken.'
'Ok, ja,' zei hij. Zijn vrouw keek naar de lucht. De jongen ook. Mijn honden ook.
Toen ik me realiseerde dat hij me nog steeds niet "echt" hoorde, zei ik:"Ik ga naar huis om ze op te zoeken en de volgende keer dat ik langsloop, zal ik wat Ik vind. Jij woont daar op de hoek, toch?”
“Ja, zei hij,” draaide zich even om om me aan te kijken, zijn ogen nog steeds gehypnotiseerd door de waterslang.
En ik wilde zeggen:'Maak je geen zorgen. Venus staat in Kreeft tegenover Pluto. Het is normaal om je nu beschermend te voelen."
En ik wilde zeggen:"Het is niet alleen een slang waar je bang voor bent. Het is de affaire die je hebt. Of de te veel alcohol die je drinkt waardoor je je kinderen negeert."
En ik wilde zeggen:"Het is jouw huwelijk. Je weet dat er iets aan het veranderen is. Of maak je geen zorgen, je vrouw is net weer zwanger. Jullie weten het gewoon nog niet."
En ik wilde zeggen:"Astrologie is zo echt. Laat me je erover vertellen en we kunnen uitzoeken wat deze slangen zouden kunnen zeggen."
En ik wilde zeggen:"Wees niet bang. Slangen hebben geluk! Misschien gaat er iets nieuws gebeuren."
OF zelfs:"Binnenkort zal je moeder overlijden en je haar huis en geld achterlaten, en je zult hier weggaan."
Want als je de astrologie kent, kun je op elk moment in de lucht kijken... het dierenwiel van de dierenriem zien, draaien in de mensen die je ontmoet, de bruggen die je oversteekt, en de willekeurige gesprekken die opvallen als sterren tussen de verder donkere en vloeiende passages van je leven. Je kunt de mogelijkheden zien, je voelt als een dier de aard van de geheime symbolen die zich aandienen.
Maar als je de astrologie kent, ben je ook verborgen, gehuld en in sommige opzichten houd je de oude staf vast opgerold met slangen. Een krachtige kennis moet zo vaak worden verborgen om de kracht ervan integraal te houden.
Een man die bang is om plotseling slangen te verschijnen, vraagt een astroloog om hulp bij het identificeren of de slangen echt gevaarlijk zijn, hoewel hij dat niet doet' Ik weet dat de man een astroloog is.
Hij vraagt toch niet om astrologisch advies?
Ik heb zojuist twee verschillende geïllustreerde gidsen voor DC/Maryland-slangen uitgeprint, en ik Ik ga het nu afgeven bij het huis van mijn buurman op weg om boodschappen te doen. Als ik hem geen astrologisch advies kan geven, dan kan ik hem tenminste een pamflet over slangen overhandigen en hopen dat hij daardoor het gevoel krijgt dat hij een beetje kan ontspannen. Aan de foto's te zien, leek het op een wormslang, die blijkbaar heel gewoon en niet giftig is. Ik twijfel er niet aan dat dit iets meer voor hem kan betekenen... een diepere opluchting dan we nu kunnen noemen.
gebed:mogen we het verborgene zien dat pijn zal doen en de deugden verborgen houden die zullen genezen