Ik denk het niet, en ik zal proberen zo eenvoudig mogelijk uit te leggen waarom.
br />Voordat ik dat doe, heb ik het gevoel dat ik de bezorgdheid over de negatieve taal of stemming van de essentiële waardigheden op een dieper niveau moet erkennen. Ja, ze kunnen prescriptief worden gebruikt. In feite kunnen ze als vloeken overkomen als ze op de verkeerde manier worden gebruikt. Ze kunnen klinken als fundamentalistisch jargon, en ze kunnen mensen echt pijn doen als ze worden gebruikt als paranormale wapens of noodlottige voortekenen, of wat dan ook.
Aan de andere kant is hier een lijst met eenvoudige redenen Ik heb persoonlijk besloten dat astrologie ze nog steeds nodig heeft (hoewel ik mensen respecteer die ze niet gebruiken).
1. Traditie
Hoewel astrologie altijd in ontwikkeling is, is het soms beter om vast te houden aan de inzichten van enkele duizenden jaren astrologische geschiedenis en niet te proberen het wiel opnieuw uit te vinden. Als we naar de verzwakte planeten in onze geboortehoroscoop kijken, krijgen we altijd een aantal van de diepste inzichten in onze relatieve sterke en zwakke punten. En hoewel het altijd geweldig is om citroenen in limonade te veranderen, komt het echte geschenk van een kaart soms door onze beperkingen te accepteren, echt te accepteren in plaats van te proberen elke uitdaging te herformuleren als een 'zegen' of 'vermomd geschenk'. Soms moeten we gewoon een beetje meer accepterend worden over woorden als negatief, moeilijk, slecht of uitdagend. We zijn zo allergisch geworden voor dit soort woorden in de astrologie dat soms de enige manier om ons allergische pacifisme te behandelen, is met kleine doses van de dingen die we verachten... een paar goede oude boosdoeners, gevallen planeten en zwakheden.
James Hillman zei graag dat alle psychologie begint met pathologie. Dat de verdieping van de ziel en het ontwaken van de psyche gebeuren door onze problemen, niet door onze heroïsche krachten. Hij zei ook graag dat vrienden over het algemeen gaan zitten om de problemen van het leven te bespreken, en dat intimiteit wordt gesmeed door het delen van problemen en niet door deugden.
In sommige opzichten moeten we iets doen zoals het ophalen van de ziel voor astrologie . Als astrologie allergisch wordt voor de taal van problemen, verliezen we het toegangspunt voor de ziel.
Ik vind het bijvoorbeeld ironisch dat veel astrologen die ik heb ontmoet zullen praten over de 'giftige' taal van zwakheden en toch spreken over de zuidelijke knoop alsof het het teken is van onze erfzonde, of de reis van de ziel alsof de kernmythos gaat over de "val uit de vereniging met god en de uiteindelijke verlossing ervan". Voorschrijvende metafysica gebaseerd op problemen, maar geen smaak voor een oude astrologische taal waarvan de inzichten over problemen veel ouder en meer beproefd zijn dan de evolutionaire theorieën waarvan de oorsprong relatief nieuw is... dit is een ironie die het waard is om op een dieper niveau over na te denken.
Nogmaals, dit is niet om enige denkrichting te bagatelliseren of in diskrediet te brengen, maar eerder om te verduidelijken waarom het gebruik van zwakheden nog steeds enorm nuttig kan zijn. Traditie wordt te gemakkelijk terzijde geschoven in naam van goedkope ideeën over evolutie. Er is ruimte voor intelligent en medelevend/wijs gebruik van veel verschillende talen in de astrologie.
2. Het fascisme van positiviteit
Na tien jaar ayahuasca gedronken te hebben, is mijn ervaring van positiviteit dat het gewoon een andere gemoedstoestand is om mogelijk gehecht aan te raken... het is net zo moeilijk om het los te laten en ideeën te koesteren die moeilijker te slikken omdat het moeilijk is om chronisch drinken of roken los te laten. Tot de reeks moeilijke ideeën die we vaak moeten accepteren als 'onderdeel van de werkelijkheid', behoren de ervaring van beperkingen, dingen die we niet kunnen veranderen, pijn en lijden, mysterie, dingen die niet gaan zoals we hopen of wensen, de dood , oneerlijkheid en wreedheid, veel goden versus slechts één alles verenigende god, geen verlossing of oplossing voor de problemen van leven of bestaan, verlating, verraad, enz. Niet alleen helpt de taal van zwakheden ons om de plaatsen die op dezelfde manier zijn moeilijk te accepteren, maar ze helpen ons ook om te zien waar er hulp of verlichting of verlichting van deze moeilijkheden is via planeten of plaatsen in de kaart waarvan de posities relatief of contextueel sterker en gezonder zijn (om zo te zeggen). Nogmaals, we hoeven de taal van verzwakking niet af te schaffen of citroenen van limonade te maken als we beginnen met een basisacceptatie van de donkere gezichten van de psyche. We hoeven ons niet gedoemd en noodlottig te voelen, tenzij we beginnen met te veel gehechtheid aan het idee dat ons leven rooskleurig of verlossend MOET zijn. Het is alsof spirituele ambitie zich in mededogen heeft gehuld met sommige van deze klachten over zwakheden en vervolgens door zijn vermomming heeft geprobeerd de rol van de reddende held te spelen. In feite moeten we het idee serieus overwegen dat het precies het tegenovergestelde is en dat astrologie een soort zielsverlies heeft doorgemaakt vanwege het onvermogen om de traditionele taal van astrologie vanaf het begin zorgvuldig te gebruiken.
Alleen omdat mensen vals spelen met kaarten, betekent niet dat het antwoord is om het kaartspel weg te gooien. Het wrede of vloekende/vernietigende en voorgeschreven gebruik van de oude astrologische taal is het probleem, niet de theorie of de taal zelf. Dit is een cruciaal punt dat doelbewust wordt genegeerd omwille van een soort valse astrologische heldhaftigheid of vooruitstrevendheid. Te veel astrologen hebben hun carrière opgebouwd door te proberen eruit te zien als de "aardige jongens" in tegenstelling tot de vervelende "old school" astrologen, en het is zowel fantasieloos als zielzuigend voor onze zeer diverse traditie.
3 . Alles kan met aandacht worden gebruikt
Ik wil teruggaan naar het honoreren van de klacht, omdat ik opnieuw denk dat onze problemen het beginpunt zijn voor de ziel. Deze vervolging van zwakheden voelt voor mij ironisch genoeg somber aan. Het voelt alsof de oude duivel zijn lastige manieren uitstippelt ... met behulp van een van zijn favoriete hulpmiddelen, "de zondebok", om ons te laten geloven dat hij iets is wat hij niet is. Lastige oude duivel! Maar is dat niet geweldig? Is het niet verbazingwekkend om te bedenken dat de meest gerichte ontslagen van planetaire zwakheden vanuit een verzwakt gezichtspunt kunnen komen? Is het niet mogelijk dat de oude taakmeester zelf gewoon ziek werd van mensen die hem altijd de schuld gaven van hun problemen? Kunnen we ons niet voorstellen dat Saturnus (de grote boosdoener) op het idee komt dat de taal van zwakheden allemaal samen giftig en archaïsch is? Is dat niet het soort hardhandige "probleem" met Saturnus... hij kan zijn problemen met zijn problemen nooit echt oplossen.
James Hillman schreef ook eens, over Saturnus, dat we krijgen het meeste uit Saturnus wanneer Saturnus in het reine komt met zijn problemen met problemen. Wanneer Saturnus eindelijk zijn taak op zich kan nemen, zoals de alchemisten zeiden, " treedt het zwart worden van het zwart op." Het gif wordt een archetypische realiteit in plaats van een letterlijk probleem dat letterlijke oplossingen nodig heeft.
Nogmaals..het is niet de taal, maar de manier waarop we het gebruiken. Net als Jupiter in zijn val in Steenbok... worden we snel gecorrumpeerd door onze al te ambitieuze percepties van deugd en goedheid.
Dus om al deze redenen ben ik de poëtische diepte gaan omarmen die de mindful gebruiken van zwakheden en waardigheden kan geven aan de geboortekaart. Ik ben de uitdaging aangegaan om deze classificaties zo creatief mogelijk te gebruiken. Misschien zal ik ooit anders over hen denken, en ik respecteer zeker het grote debat dat ons veld over dit onderwerp voert, maar voor nu is dit waar ik ben.
Ik hoop dat dit interessant is en nuttig voor iedereen - ik voelde me gedwongen om te schrijven omdat ik verschillende e-mails tegelijk ontving met vragen!