Een reeks schokgolven gehoord over de hele wereld. Natuurrampen en bewegende platen, vreedzame protesten tegen politiegeweld en gelijktijdige stadsrellen, een transgender-atleet die uit de kast komt en ruzies over het homohuwelijk voor het Hooggerechtshof. Hoewel we altijd kunnen stellen dat de media deze heldendichten creëren of vervormen, of we kunnen zeggen dat we gewoon zien wat we willen zien, verandert dit niets aan het feit dat de collectieve "focus" beweegt in de richting van wat het wordt bewogen door . Er is een kans voor diepere reflectie op momenten als deze, maar we moeten oppassen dat we niet te snel in dezelfde oude scripts worden gezogen.
Omdat we net uit een krachtige eclipscyclus komen ( een wiens volle maan het Pluto/Uranus-vierkant raakte), ervaren we nu enkele van de naschokken van die cyclus. Freddy Gray's arrestatie vond bijvoorbeeld plaats onder de bol van de laatste kwartiermaan van het recente eclipsseizoen (een zeer krachtig symbool van laatste lessen of het oogsten van een cyclus), direct na de laatste ontmoeting van het Pluto/Uranus-vierkant (een ander beeld van laatste lessen of het oogsten van een cyclus). Freddy's dood vond plaats onder de bol van de daaropvolgende nieuwe maan, een week na zijn arrestatie. Nu de volle maan nadert, zien we aanzienlijke vreedzame protesten rond zijn dood in Baltimore, evenals rellen, vernielingen en geweld.
Hoewel het gemakkelijk is om één groep de schuld te geven of snel een label te geven versus een ander (relschoppers, versus vreedzame demonstranten, versus 'misdadigers' versus opstandelingen, versus kinderen) moeten we erkennen dat deze exacte discoursdilemma's deel uitmaken van de aard van het Pluto/Uranus-vierkant en waarom het zo verschilt van de Pluto/Uranus-conjunctie van de jaren 60. Wanneer twee planetaire energieën in een conjunctie combineren, hebben ze de neiging om als één samenhangend energetisch/archetypisch front te fungeren. Dit betekent niet dat de jaren zestig volledig vrij waren van een aantal van dezelfde tegenstellingen waar we nu doorheen proberen te werken (waar we binnenkort naar zullen kijken), maar het betekent wel dat hun algemene uitdrukking "zag en voelde" meer verenigd met een doel.
Met het Pluto/Uranus "vierkante" tijdperk hebben we nu te maken met de voortzetting van veel van dezelfde thema's uit de jaren 60:sociale transformatie, rebellie, krachtige golven van opgekropte energie van het collectief, enz. Het verschil is dat de planetaire archetypen meer op gespannen voet met elkaar staan dan in de jaren zestig (in het algemeen). Enkele voorbeelden van hoe het discours zich rondom het plein heeft gevormd:
* Occupy Wall Street wordt gezien als revolutionair maar niet per se diepgaand of transformerend, of vice versa... er zijn gemengde gevoelens en reacties over het al dan niet de beweging was effectief, volwassen, goed georganiseerd, gefocust, enz., terwijl anderen het als diepgaand transformatief ervoeren.
* Er wordt een zwarte president gekozen, maar er wervelt een voortdurend gesprek rond zijn presidentschap over de vraag of hij wel of niet gewoon "meer van dezelfde politiek" of als zijn verkiezing daadwerkelijk iets authentieks revolutionairs heeft opgeleverd.
Dit zijn slechts twee zeer duidelijke voorbeelden van grote collectieve gebeurtenissen die de spanning van het plein hebben belichaamd (ik ben niet partij kiezen bij een van de bovengenoemde kwesties). Wanneer we hetzelfde begrip toepassen op de gebeurtenissen die zich in Baltimore voltrekken, zien we dezelfde spanning. Vreedzame protesten en dan relschoppers en vernielingen. Of wacht... is het een natuurlijke opstand die verder gaat dan de simpele categorieën goed en slecht, zwart en wit? Zoals iemand gisteren opmerkte in een eerdere post die ik plaatste, zei dokter King zelf in 1968 (toen het laatste Pluto/Uranus-tijdperk op dezelfde manier zijn hoogtepunt bereikte):"Deze omstandigheden zijn de dingen die mensen het gevoel geven dat ze geen ander alternatief hebben dan deelnemen aan gewelddadige opstanden om aandacht te krijgen. En ik moet vanavond zeggen dat een rel de taal is van de ongehoorden.”
We prijzen bijvoorbeeld een zwarte moeder die haar zoon van de straat heeft gehaald te midden van de rellen, maar vergeten die opstanden zijn een natuurlijk onderdeel van hoe de jeugd een revolutie teweegbrengt in gebroken systemen. Dit leidt ertoe dat we ons afvragen in hoeverre de manier waarop die moeder met haar zoon omging gebaseerd was op hetzelfde gebroken waardesysteem (houd je mond, werk hard en hoop dat het gebroken wit-voorkeursysteem je gelijk geeft, terwijl dat hoogstwaarschijnlijk niet het geval is). Kunnen we tegelijkertijd een van de vreedzame demonstranten verwijten dat ze boos zijn dat hun marsen worden gecompromitteerd door geweld? Maar kunnen we dan echt zulke strakke lijnen trekken als het allemaal gewoon gebeurt? Als we uitzoomen, is het dan niet eerlijk om te zeggen dat iets ronduit menselijks, in al onze menselijkheid, zich eenvoudig uitdrukt, collectief met verschillende stemmen zeggend:"genoeg is genoeg."
Toch hebben we gouverneurs en burgemeesters en predikers en leraren (zowel zwart als wit) die het inlijsten alsof "een deel hiervan goed is en een deel slecht." Dat is een helaas beperkte manier om deze gebeurtenissen waar te nemen, en toch….en toch…is niet een deel van dit goed en een deel ervan slecht? Kunnen we dit soort geweld echt door de vingers zien? Opnieuw het dilemma van het plein en zijn onwil om compromissen te sluiten.
Lagen op lagen van de geschiedenis botsen in gebeurtenissen als deze, en de moeilijkheid die we hebben om er doorheen te komen, gebeurt specifiek omdat we niet kunnen denken dus gewoon niet meer. De categorieën "zwart en wit" zijn zoveel meer en ook zoveel minder dan wat hun namen impliceren. Met dit soort conflicten, met zoveel delicate complicaties, brengen we langzaam maar zeker een revolutie teweeg in ons bewustzijn voorbij of dieper in de meest stompe en eenvoudige vormen van categorische conflicten:geslacht, ras, geslacht, religie, leeftijd, klasse, enz. Het zal interessant om te zien wat er gebeurt tijdens de Pluto/Uranus oppositie over 35+ jaar vanaf nu wanneer deze planetaire energieën een hoogtepunt bereiken voor conflict en synthese.
In de tussentijd is het belangrijk dat we erkennen hoe gemakkelijk het is is om verstrikt te raken in een of andere laag van de vele gevoelige scripts die nu rondzweven. Revolutie is niet hetzelfde als reactie, en toch maakt reactie deel uit van revolutie. Dus wat kunnen we anders doen dan deelnemen aan de tegenstrijdigheden van de tijd waarin we leven?
Gebed:Er is niet slechts één probleem en er is niet slechts één oplossing... help ons de complicaties van deze krachtige gebeurtenissen en we doen ons best om in de paradox van de tijd te leven.