Een goede dag om het gebruik van taal en zijn taalgebruik te overwegen vermogen om wonden te helen, evenals de manier waarop woorden kunnen worden verdraaid of onbewust kunnen worden gebruikt om wonden te verdiepen of te verergeren.
Bijvoorbeeld... het gebruik van het woord 'misdadiger', gebruikt door onze president en ook de burgemeester van Baltimore om te verwijzen naar wat ook wel een natuurlijke opstand van boze jongeren zou kunnen worden genoemd. Gaat het gebruik van woorden als 'crimineel' of 'misdadiger' adequaat of gevoelig in op de complexiteiten die spelen in gebeurtenissen zoals die we in Baltimore hebben gezien? Op een bepaald niveau kunnen we het er allemaal over eens zijn dat een deel van de rellen en plunderingen een soort menigte-mentaliteit weerspiegelt die waarschijnlijk bekritiseerd moet worden. Tegelijkertijd, drukt de natuur rellen niet altijd op zoveel verschillende manieren uit? Is het niet natuurlijk dat een systeem zo heet wordt dat het explodeert? En is chaos geen onderdeel van dat proces?
Laten we eens kijken naar de verwondende en gewonde aard van het woord 'thug', evenals de mythische diepte en vitaliteit ervan.
De Het woord 'thug' komt van een Indiaas/Hindi-woord 'thag/thak', wat bedriegen of oplichten betekent. Als we dieper ingaan op het Sanskriet, betekent de wortel zoiets als 'hij bedekt' of 'hij verbergt'. Het woord heeft een lange geschiedenis van geassocieerd worden met groepen religieuze fanatici die onder het mom van marskramers door het platteland van India zwierven en het vertrouwen wonnen van andere reizigers, die ze zouden wurgen. Een bron die ik vond zegt:“Het motief van de misdadigers was niet zozeer plundering als wel een bepaald religieus fanatisme. De lichamen van hun slachtoffers werden verborgen in graven die met een gewijde houweel waren gegraven, en van hun buit werd een derde gewijd aan de godin Kali, die ze aanbaden.”
Zou het kunnen dat, hoewel we door het woord 'misdadiger' negatief te gebruiken, dat de wortels ervan een onbewuste verbinding hebben met de godin Kali, wiens eisen voor bloed en opoffering worden 'verborgen' door de geschiedenis en wortels van het woord?
I' Ik probeer niet vandalisme of vernietiging van buurten te verheerlijken. Maar op welk punt herkennen we niet de hypocrisie of poëtische ironie van de woorden die we gebruiken om sommige gebeurtenissen te beschrijven die zich voor ons afspelen? Op welk punt stoppen we onszelf en doen we het innerlijke werk van het zien van de goden in ons midden?
Misdadigers, zoals veel leiders vandaag zeggen in reactie op onze president en andere leiders, is misschien gewoon de nieuwe "N-woord." En zelfs het 'n-woord' betekent zoiets als 'zwart'. Hoe bang zijn we voor de archetypische betekenis van wat zwart is en wat zwart doet. Niet alleen als een race, maar als een uitdrukking van goddelijke krachten. Hoe lang duurt het voordat we beseffen dat de woorden waar we bang voor zijn dezelfde woorden zijn die we het meest ongevoelig of agressief gebruiken? Is het niet het moeilijkste om Kali in ons midden toe te laten? Is het niet het moeilijkste om de echte diepte en kracht te erkennen en te eren van wat er zojuist over de hele wereld is gebeurd? Is het niet zo moeilijk om dat te doen, want als we dat zouden doen, zouden we onszelf echt toelaten in het zwart... in de diepten... in iets anders dan de voortdurende polarisatie van 'zwart en wit', altijd in de richting van het veredelende wit.
Woorden kunnen helpen en woorden kunnen genezen; wanneer we woorden bestuderen, weerklinkt hun geschiedenis met goddelijke kracht. Kunnen we onze zwarte mannelijke president de schuld geven van het willen scheiden van het ene soort zwarte mannelijke beeld van het andere? Nee, op één niveau begrijpen we het natuurlijk allemaal. Maar op een ander niveau moeten we serieus nadenken over de ironie van het gebruik van een woord als 'misdadiger' van onze politieke leider, en de manier waarop het woord de neiging heeft om de zwarte te 'wit maken' in plaats van ons echt te laten doordringen door zijn archetypische autonomie .
Kali woedt totdat ze het heeft gehoord... hoewel, net als de geschiedenis van de "misdadigers" uit India, de praktijken van Kali ook gedeeltelijk verborgen of verborgen zijn, hoe zou anders de zwarte nacht de onzichtbare landschappen kunnen beschermen tegen de overtreders van de dagwereld? Woorden als 'misdadiger' lijken meer op het bewijs van de frustratie van de dagwereld met de tegenstrijdigheden of complexiteiten van de zwarte nacht.
De subtiele taal en de gevoeligheid van taal maken het zwart zwart en bieden donkere rozen van dankbaarheid bij het altaar van de tempel van Kali. Mogen we de moed vinden om de goden in onze woorden en ideeën te gedenken...in plaats van woorden te snel of onwetend te gebruiken of woorden te veroordelen als lege "woorden".
Gebed:Help ons de goden in ons te voelen onze woorden en gedachten, en mogen onze woorden en gedachten genezend, geduldig, gevoelig en wijs zijn.