Omdat Mars net het thuisteken Vissen van Neptunus is binnengegaan en het onmiddellijk van toepassing is om zich bij Neptunus te voegen, is het een goed moment om naar de Mars te kijken /Neptunus relatie tot seksualiteit. Aangezien Mars de begeerte regeert en Neptunus het streven naar of het verlangen naar het onuitsprekelijke, is er een zeer duidelijke relatie tussen deze twee planeten in aspect met elkaar en de werelden van seksualiteit, vooral de complexiteit van het orgasme.
Het woord 'orgasme' betekent zoiets als 'zwellen' of 'rijpen', en er is zelfs een etymologisch verband met de woorden 'woede' en 'hitte'. Een andere uitdrukking die door de Fransen wordt gebruikt om een orgasme te beschrijven, is "la petite mort", wat "de kleine dood" betekent, hoewel men denkt dat het Franse gezegde meer verwijst naar de post-orgastische toestand dan naar het orgasme zelf. Hoe dan ook, de planetaire krachten van Mars en Neptunus zijn nauw verbonden met zowel de seksuele drift, de opwinding, de zwelling, het loslaten of oplossen, en zelfs de dood die volgt op een orgasme of seksuele climax.
Als de heersers van het eerste en laatste teken van de dierenriem, zijn Mars en Neptunus als metaforen voor een grotere cyclus, waarvan de symboliek intiem wordt weergegeven door het orgasme. Het leven begint met een explosie, een zwelling, een frustratie ... of we nu kijken naar de oerknal of weeën (vrouwen komen soms zelfs tot een orgasme tijdens de bevalling), de opkomst van iets nieuws heeft een Mars-achtige kwaliteit. En toch impliceert Mars ook verlangen, een doel waarnaar iets wordt voortgestuwd... een leidende fantasie of beeld of archetype dat ons roept. De leidende fantasie, het beeld, is Neptunus. De droom, het mythologische verhaal, het verlangen naar finaliteit of terugkeer, naar verlossing of ontbinding, dit is de oproep van Neptunus naar Mars. En toch is Neptunus ook de dood. Een illusie van verlossing die al snel de lege ogen worden van een ontbindend lichaam... as tot as... geblazen door de wind over de zee.
Orgasmes hebben hetzelfde patroon en vertonen ook vergelijkbare complicaties als onze relatiefantasieën. We ontmoeten iemand, we delen een connectie, warmte en opwinding en frustraties worden opgebouwd, er ontstaat een zwelling. We zien in die persoon een beeld van verlossing, van finaliteit, van alles wat we ooit hebben gewild. We dansen de uitgebreide dans van paring en verkering (Mars onder andere voor de Grieken was een god van de dans), en dan exploderen we in de puinhoop van liefde, en door onze climaxen vallen we van elkaar weg en sterven.
We vallen uit elkaar omdat de leidende fantasie op is, en we raken verveeld met elkaar. De glans is weg. De fantasie is te vertrouwd en we beginnen te verlangen naar iets nieuws. Misschien vinden we iets nieuws en wordt er nieuwe warmte gebouwd... maar na verloop van tijd zal dezelfde uitputting zich waarschijnlijk herhalen. Waarom gebeurt dit?
Alle discussies en debatten over monogamie terzijde, het gebeurt omdat het een archetypische ervaring is. En met kennis van de ervaring is het mogelijk om onze relatie met het patroon te verschuiven.
Bijvoorbeeld, in de Taoïstische traditie zijn er specifieke suggesties voor hoe vaak los te laten tijdens geslachtsgemeenschap zodat de vitale essentie (laten we het vermogen van onze leidende fantasieën om aantrekkelijk en krachtig te blijven) blijft intact. In veel andere tradities worden periodes van celibaat aanbevolen omwille van een lang leven, gezondheid en intimiteit. Met de planeten Mars en Neptunus is het altijd mogelijk dat onze fysieke kracht, uithoudingsvermogen en vitaliteit gemakkelijk uitgeput raken of overweldigd worden door onze verlangens naar extase of verlossing.
De meeste mensen weten dit van nature allemaal, maar hebben er desondanks moeite mee ermee in hun relaties. Zelfs als het alleen maar betekent dat de leidende fantasieën van ons seksuele leven afwisseling nodig hebben, tijd nodig hebben om te rusten en op verschillende manieren intiem te zijn om de "lading" tussen ons terug op te bouwen... we moeten leren hoe we wijzer kunnen zijn over dit patroon. Het effect van Neptunus op onze verlangensaard is vaak om onze seksuele potentie en onze rijkste fantasieën volledig uit te putten en uit te doven, zoals zalmen die snel sterven nadat ze hun paaigrond stroomopwaarts hebben bereikt.
Tegelijkertijd gaat de hele Mars / Neptunus-patroon kan omgekeerd werken, wat een ander probleem oplevert. Het verlangen naar dat wat "buiten deze wereld" is, kan ook in zijn neus kijken naar de hitte en zwelling van Mars. Neptunus/Mars kan dus de krijgsmacht van onze fantasieën worden, omdat we ons alleen bezighouden met 'hogere en heiligere' dingen. Dit patroon heeft duidelijk een hele geschiedenis van seksuele onderdrukking gecreëerd die net zo verontrustend, zo niet verontrustender is dan ons onvermogen om onze seksuele ladingen in de loop van de tijd met elkaar levend te houden.
Een ander patroon met Mars/Neptunus is het onvermogen om onze orgasmen vast te houden. Nachtelijke emissies of natte dromen, evenals voortijdige ejaculaties zijn allemaal voorbeelden van het Mars / Neptunus-fenomeen. En ook hier spelen een aantal complexe vraagstukken. Aan de ene kant worden orgasmes duizenden jaren lang door religies over de hele wereld als onrein beschouwd, en toch hebben de meeste religies een soort speciale uitzondering voor nachtelijke emissies. Natte dromen werden beschouwd als het product van een kwaadaardige succubus die tijdens de middeleeuwen op mannen in hun slaap aasde, terwijl St. Augustinus ze neutraal bezag (het waren geen zonden) omdat ze onvrijwillig waren, terwijl verschillende Joodse teksten impliceren dat ze het resultaat zijn van onzuivere "dag"-gedachten (we zouden de voorafschaduwing van Freud in dit idee kunnen herkennen). Maar aan de andere kant suggereerde de beroemde seksonderzoeker Alfred Kinsey dat ze vaker voorkwamen bij mannen die niet masturbeerden (misschien een indicatie van seksuele onderdrukking).
We kunnen niet anders dan leven met een aanzwellend en erotisch, zelfs boos en frustrerend verlangenkarakter. Mars maakt deel uit van wie we zijn. Maar binnen die natuur is er ook de implicatie van onze sterfelijkheid. Onze beperkingen. We kunnen geen verlangens hebben naar iets 'meer' zonder het gevoel te worden beperkt door of gefrustreerd door wat 'is'. Neptunus daarentegen is de leidende fantasie, illusie of hoop op een definitieve verlossing van deze beperkingen. In combinatie met Mars zullen we tot het uiterste gaan om deze uiteindelijke redding te bereiken. We zullen tot het uiterste gaan om onze onbedwingbare trek weg te nemen. De vraag wordt:"Verzwakken en putten mijn hemelse verlangens mijn levenskracht uit, of houden ze die in stand?" En het antwoord is over het algemeen te vinden in ons vermogen om de dynamiek tussen Mars en Neptunus te begrijpen en deze creatief te blijven gebruiken in ons leven en onze relaties.
Enkele ideeën om te overwegen:
* Niet alle orgasmen zijn goed
* Niet alle geestelijke terughoudendheid van seksuele bevrijding is gezond
* Niet alle hemelse verlangens versterken ons
* Niet alle aardse woede en frustraties zijn "lager" of "minder dan ”
* Niet alle zwellingen hoeven onder controle te worden gehouden
* Niet alle afscheiding hoeft te worden toegestaan
* Alleen omdat we van elkaar houden, wil dat nog niet zeggen dat we geen pauzes van seks nodig hebben. niet dat we geen tijd nodig hebben om de lading weer op te bouwen
* Soms is seks zonder orgasme beter, het houdt de leidende fantasie van de verbinding levend
* Soms is seks MET orgasme beter, het staat toe voor de leidende fantasie van de verbinding om te sterven en te veranderen
* Soms heb je echt een opruimdouche nodig na de seks
* Soms is het schuldgevoel van seks goed voor je
* Soms is het niet
* Soms kun je het niet vasthouden, dus probeer het niet
* Soms kun je het dus moet je eraan werken
Gebed:ik kan het houd het niet veel langer vol, het wordt sterker... Schat, ik werd ziek vanmorgen, Er stormde een zee in mij, Schat, ik denk dat ik kapseis, de golven stijgen en stijgen. En als ik dat gevoel krijg, wil ik seksuele genezing... (Marvin Gaye)