Ik was tijd aan het verspillen met surfen op het web (de maan is tenslotte leeg in Stier en mijn massage niet voor een paar uur!) en kwam dit tegen. Schud het stof van Anis Mojgani. Hij is een spoken word-dichter en deze is een juweeltje.
Met de stationering van Neptunus (1 - 12 juni) wachten de dromen van iedereen op hun volgende wending. Mededogen wordt mogelijk als de zachtheid in jou de zachtheid in anderen herkent. Dit kan je hart raken zoals het het mijne raakt, en misschien zullen we op dit moment, net als de tweejarigen, onthouden hoe we 'half-god' moeten spreken.
Enkele regels uit het gedicht vond ik ontroerend:
” Voor de 2-jarigen die niet begrepen kunnen worden omdat ze half Engels en half God spreken. Schud het stof.'
"Dit is voor de harde mannen die liefde willen, maar weten dat het niet zal komen."
"Laat geen moment voorbijgaan dat je er niet aan herinnert dat je hart elke dag duizenden keren klopt en dat er genoeg liters bloed zijn om van ieder van ons een oceaan te maken."
"Dit is voor de vermoeiden en voor de dromers."
"Dus als de wereld aan je deur klopt, grijp dan de knop stevig vast en open hem. En naar voren rennen. Ren zo snel en zo ver vooruit als je moet. Ren in zijn wijdverspreide begroetingsarmen met je handen uitgestrekt voor je, vingertoppen trillen hoe ze ook mogen zijn."
Wat wordt er nu in je ziel geroerd?