Het is niet gemakkelijk om over de dood te praten of zelfs maar het woord 'dood' in een blogtitel te gebruiken. Ik probeerde een paar verschillende versies in de titel van dit blogartikel en liet uiteindelijk het woord 'dood' helemaal weg.
En toch is een van Pluto's symbolen de dood, want in de mythologie was Pluto Hades, God van de onderwereld, en later vandaag maandag 22 september 2014 Pluto draait direct na een lange, langzame 5 maanden retrograde beweging.
Wanneer de langzamer bewegende planeten van richting veranderen, voel je vaak de intensiteit van de planeet en vandaag las ik op Facebook twee artikelen achter elkaar die me diep raakten en ze gingen allebei over de dood.
Het eerste was een artikel in de Huffington Post, And So There Must Come An End, geschreven door een vrouw genaamd Charley die na haar dood werd gepubliceerd en daarin nam ze afscheid omdat ze wist dat ze niet lang meer zou overleven. Ze stierf op 36-jarige leeftijd aan darmkanker en liet een echtgenoot en twee jonge kinderen achter en ongetwijfeld nog veel meer mensen, dichtbij en ver weg, wiens leven ze heeft geraakt.
Het tweede was een gedicht 'Japanse esdoorn' geschreven door de auteur en presentator, Clive James (geb. 7 oktober 1939) die terminaal ziek is. Het gedicht is hieronder volledig afgedrukt en opnieuw ontroerde het me. Ik vond het angstaanjagend mooi.
De ironie van de dood is dat wanneer het op handen is of ieder van ons treft door het verlies van een naaste of iemand over wie we lezen of over horen, het ons eraan herinnert hoe kostbaar het leven is. Er is een rijkdom, een zoetheid aan het leven die je intens voelt vanwege de aanwezigheid of dreiging van de dood.
Pluto staat dus in de astrologie voor verlies en transformatie, maar is ook een symbool van ‘verborgen rijkdom’. De diepten van de aarde onthullen schatten, juwelen, diamanten, zelfs olie; allemaal zeer gewaardeerd en soms ongelooflijk waardevol, zelfs onbetaalbaar. Op een innerlijk persoonlijk niveau, door verdriet en lijden en verlies en strijd en al die andere 'moeilijke' fasen, voelen we ons vaak het meest volledig en ervaren we diepgaande verschuivingen en transformatie die niet alleen over het duister gaan, maar ook verhelderend, inzichtelijk en soms zelfs lief.
Ik heb in mijn leven de dood van drie van mijn directe familie meegemaakt; mijn vader, mijn moeder en mijn broer en ik weten hoe diep het verdriet is en hoe pijnlijk het kan zijn om een naaste te verliezen. En toch waren het ook momenten in mijn leven waarin ik liefde intens ervoer en diep lachte en stevig omhelsde en me intens gezegend voelde toen ik me samen met anderen die drie dierbare mensen herinnerde wiens leven het onze had geraakt en getransformeerd.
Nu ik vandaag beide artikelen heb gelezen, denk ik weer met liefde en genegenheid aan mijn familieleden:de verborgen rijkdommen van de dood.
Pluto's verandering van richting kan intens voor je zijn; er kunnen inzichten of verborgen goudklompjes zijn die de afgelopen vijf maanden zijn gevormd en geperfectioneerd en die je nu uit het donker kunt voortbrengen en ze kunt gebruiken om je te leiden en het pad dat voor je ligt te verlichten. Ik hoop het.
Hier is "Japanse esdoorn" door Clive James: