Πρώτα ένα ευχαριστώ σε όλους όσους συνέβαλαν χθες σε ένα γρήγορο ξεκίνημα στο kickstarter μου. Την πρώτη μέρα της συγκέντρωσης κεφαλαίων, ξεπεράσαμε το όριο των 2.000 $ στο δρόμο προς τον στόχο μας των 7.500 $. Εάν διαβάσατε τα ωροσκόπια μου ή αν είχαν αντίκτυπο στη ζωή σας τον περασμένο χρόνο, σκεφτείτε να συνεισφέρετε σε ένα ακόμη έτος καθημερινών ωροσκοπίων το 2016! Μπορείτε να επισκεφτείτε τον σύνδεσμο του kickstarter εδώ:https://www.kickstarter.com/projects/1163009170/nightlight-daily-horoscopes-2016. Κάθε λίγο βοηθάει και σήμερα δημοσίευσα ένα νέο επίπεδο ανταμοιβής. Εάν συνεισφέρετε 75 $ στο kickstarter μου, θα λάβετε μια ξεχωριστή χρονιά μπροστά, προσωπικά ηχογραφημένη ανάγνωση Ταρώ (σας αποστέλλεται μέσω mp3). Έχω διαθέσει έναν περιορισμένο αριθμό από αυτά, γι' αυτό συνεισφέρετε σήμερα όσο υπάρχουν ακόμα. Πέρυσι πήγαν αρκετά γρήγορα!
Εν τω μεταξύ, ας μιλήσουμε για τον Τοξότη σήμερα, μιας και μόλις μπήκαμε στην εποχή του Τοξότη!
Ας θυμηθούμε πρώτα ένα απλό γεγονός που πολλοί άνθρωποι που σπουδάζουν αστρολογία δεν γνωρίζουν. Οι έννοιες του ζωδίου δεν προήλθαν αρχικά από εικόνες αστερισμών. Στην πραγματικότητα, ο ίδιος ο ζωδιακός κύκλος γίνεται καλύτερα κατανοητός ως ένα μαθηματικό και αριθμολογικό σύστημα μαντείας του οποίου οι τέλειες δώδεκα διαιρέσεις προορίζονται μόνο να δηλώνονται χαλαρά από τους αστερισμούς στον ουρανό. Στην πραγματικότητα, αν κοιτάξετε απλώς τους ζωδιακούς αστερισμούς κατά μήκος της εκλειπτικής, θα καταλάβετε γρήγορα ότι είναι άνισοι και δεν αποτελούν πολύ καλά εργαλεία χαρτογράφησης από αυτή την άποψη.
Προσωπικά μου πήρε λίγο χρόνο για να νιώσω πραγματικά τη σημασία αυτής της απλής παρατήρησης στη δουλειά μου. Στην αρχαία αστρολογία τα ζώδια ονομάζονταν σπίτια ή κατοικίες των πλανητών. Αυτό που τώρα ονομάζουμε «σπίτια» στην πραγματικότητα αναφέρεται ως «μέρη», ενώ η λέξη «σπίτι» θα περιέγραφε καταλληλότερα ένα σημάδι. Έτσι, για παράδειγμα, ο Τοξότης μπορεί να αναφέρεται ποιητικά ως η ουράνια έπαυλη ή το σπίτι/σπίτι του Δία. Το βασίλειο του Τοξότη δεν είναι επομένως το βασίλειο του αστερισμού του Κενταύρου, αλλά μάλλον ο Κένταυρος είναι ένα σημάδι στον ουρανό που αναφέρεται στη μαθηματική διαίρεση της εκλειπτικής που προσγειώνεται μεταξύ 240 και 270 μοιρών της εκλειπτικής, ξεκινώντας από το σημείο εαρινής ισημερίας. Αυτή η διαίρεση 30 μοιρών πέφτει κατά τις τελευταίες τριάντα ημέρες του Φθινοπώρου και οδηγεί στο Χειμερινό Ηλιοστάσιο στο τέλος του. Αυτή η διαίρεση των τριάντα μοιρών αναφερόταν ως φλογερό και κοινό ή διπλό σώμα, μια εποχή του χρόνου ή μια θέση στην εκλειπτική που μοιράζεται τόσο τις πιο σταθερές ιδιότητες του Φθινοπώρου όσο και την έναρξη του Χειμώνα. Μια περιοχή του ζωδιακού κύκλου που θεωρούνταν αρσενική και οι ιδιότητες της φωτιάς που σχετίζονται με το ζώδιο ήταν η ζέστη και η ξηρότητα. Ο Κένταυρος ήταν η εικόνα του αστερισμού για αυτόν τον τομέα. Τώρα μου αρέσει να το σκέφτομαι σαν το λάβαρο ή το έμβλημα μιας ουράνιας φυλής, βασιλείου, βασιλείου ή οικογένειας. Ίσως έχω παρακολουθήσει πάρα πολλά επεισόδια του Game of Thrones! Ωστόσο, είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι η λέξη "sigel" σημαίνει στην πραγματικότητα "Ήλιος" στα παλιά αγγλικά, και τα sigel πιστεύεται ότι έχουν συμβολικές/μαγικές ιδιότητες.
Ο λόγος που ασχολούμαι με αυτά τα σημεία είναι ότι μπορεί να μας βοηθήσει να κάνουμε πίσω και να δούμε τα σημάδια από την άποψη αυτών των πολύ τεράστιων βασιλείων των πλανητών, αντί να πηδήξουμε αμέσως σε αρχέτυπα ή ψυχολογική ή προσωπική κτητική γλώσσα. Όπως το «Ο Τοξότης είναι αλαζονικός και σοφός» ή «Η αγάπη του Τοξότη για πάρτι και ταξίδια» κ.λπ. Ή ακόμα και επίπονες μακροχρόνιες εξηγήσεις σχετικά με τον μυθικό συμβολισμό των Κενταύρων. Για να κάνετε έναν λογοτεχνικό συσχετισμό…αν έχετε διαβάσει τη σειρά Game of Thrones, ξέρετε ότι κάθε οικογένεια έχει ένα sigel. Έτσι, οι Starks έχουν τον τρομερό λύκο, οι Lannisters το λιοντάρι, κ.λπ. Αλλά αυτό που κάνει το παιχνίδι των θρόνων τόσο ενδιαφέρον είναι ο τρόπος με τον οποίο κάθε μοναδικός χαρακτήρας, ενώ έχει κάποια ομοιότητα με το σιέλ του, έχει τη δική του μοίρα ή μοίρα που είναι μακριά πολύ περίπλοκο και συγκεκριμένο για να συνοψιστεί επαρκώς από το χαρακτηριστικό τους.
Σκέφτομαι με παρόμοιο τρόπο το γεγονός ότι κατάγομαι από τη Μινεσότα, κάτι που μου δίνει μια συγκεκριμένη αξιοπιστία, για παράδειγμα, όταν συζητώ για την τηλεοπτική σειρά και την ταινία, "Fargo". Κατάγομαι από τη γη της Μινεσότα, που είναι σαν να λέμε ότι γεννήθηκα ενώ η Σελήνη ήταν στον Καρκίνο ή ο Δίας ήταν στον Τοξότη (τα ζώδια αυτών των πλανητών). Μέσα στη συζήτηση για το Fargo, έχω ένα ορισμένο βαθμό εξουσίας για το θέμα, επειδή φέρω το σημάδι του ουράνιου σιγέλ του Fargo στο πολύ ευγενικό, μεσοδυτικό μέτωπό μου. Αλλά τώρα ζω στο Μέριλαντ, απέναντι στη Νέα Υόρκη και μια μακρά εκδρομή στον ψυχεδικό σαμανισμό του Αμαζονίου. Σε αυτές τις σφαίρες είμαι πολύ «επισκέπτης» και καθόλου ειδικός. Αυτά τα σίγκελ δεν είναι τα σίγκελ του σπιτιού μου, θα πείτε. Ωστόσο τώρα ξέρω κάτι για αυτούς…
Για παράδειγμα, όταν οι άνθρωποι μου ζητούν να τους μιλήσω για την Ayahuasca ή κάποιος που δεν έχει ζήσει ποτέ στη Νέα Υόρκη ή με ρωτάει για αυτό, έχω κάποιες εμπειρίες να αξιοποιήσω, αλλά παρόλο που οι εμπειρίες μου αναφέρονται σε τοπία και κοινωνικές/πολιτιστικές θέσεις που είναι εξαιρετικά αχανείς και πιο ξένες για μένα, και έτσι πρέπει να μιλήσω για αυτά με πολύ λιγότερη τοπογραφική εξειδίκευση ή αυτοπεποίθηση από ό,τι θα μπορούσα να μιλήσω για το βασίλειο της Μινεσότα.
Τα ζώδια είναι σαν τις ουράνιες διαστάσεις. Πόσο πιο απέραντες είναι λοιπόν αυτές οι σφαίρες από την απεραντοσύνη των ανθρώπινων βασιλείων από τις οποίες εξακολουθούμε να βρισκόμαστε τρομερά συγκλονισμένοι;
Πόσο μεγάλο και ευρύ και ποικιλόμορφο είναι το αρσενικό/πυρικό βασίλειο του Δία; Την τελευταία φορά που έλεγξα ο Δίας θα μπορούσε σχεδόν να γίνει αστέρι. Και ενώ λατρεύω τη μυθική εικόνα του κένταυρου…είναι επίσης πρακτική για μένα να βλέπω την εικόνα του αστερισμού σαν ένα απλό σιγκέλ ή πανό να κυματίζει πάνω από τις πύλες σε μια χώρα που έχει πάρα πολλές εισόδους για να μετρήσει, και πάρα πολύ γη, χώρο, έδαφος και βάθος που πρέπει να συνοψιστεί προσεκτικά με λέξεις όπως "ταξίδι, ανώτερη εκπαίδευση και αγάπη για την ελευθερία".
Όταν η μυθολογία γίνεται τυπολογία, ξεχνάμε τις αχανείς σφαίρες από τις οποίες ζει και αναπνέει ο πλανητικός συμβολισμός και ρέει στη ζωή μας.
Για σήμερα λοιπόν, στέκομαι πίσω και επιλέγω να μην μιλήσω για τον Τοξότη (μόνο για σήμερα) με όρους "τύπους ανθρώπων" ή "οι μύθοι γίνονται συμπεριφορές". Αντίθετα, βλέπω μια τρομερά μεγάλη πύλη να ανοίγει σε ένα απέραντο βασίλειο, το ουράνιο σπίτι του Δία. Πάνω από την πύλη βλέπω ένα πανό να φυσά στους κοσμικούς ανέμους του βαθέως διαστήματος…την εικόνα ενός Κένταυρου.
Προσευχή:Μας βοηθά να αναγνωρίσουμε τις πατρίδες των πλανητών, αντί να ψωνίζουμε από τα τουριστικά επίθετα έξω από τις πύλες τους…