Η είσοδος του Δία στον Σκορπιό, μαζί με τον Ήλιο φέρνει στο νου μια ποικιλία από ενδιαφέροντα θέματα, χάρη εν μέρει στον Δία που ήταν ο διαθέτης για την οριστικοποίηση του τετραγώνου Κρόνου/Ποσειδώνα.
* Καθώς ο Κρόνος και ο Ποσειδώνας βρίσκονται σε τετράγωνο μεταξύ τους εδώ και αρκετό καιρό, βρισκόμαστε στη μέση μιας κρίσης αλήθειας. Τι είναι αλήθεια; Είναι η αλήθεια κατασκευή; Είναι σχετικό; Είναι αληθινό? Είναι κάτι αληθινό; Από τη μια πλευρά, έχουμε δει οποιονδήποτε και όλους να αμφισβητούν τη φύση της αλήθειας, αλλά από την άλλη, έχουμε δει φανατικούς όλων των ειδών, ανθρώπους που δεν έχουν κανένα πρόβλημα να αποδίδουν ευθύνες όσο το δυνατόν πιο συγκεκριμένα, να ορίζουν τα θύματα και τους επιτιθέμενους ως όσο το δυνατόν πιο στενά, στοχεύοντας συγκεκριμένα άτομα ή ομάδες χωρίς τύψεις, και ενισχύοντας τις δυαδότητες απαιτώντας ότι για να έχει δίκιο ή να ακουστεί μια ομάδα, πρέπει να καταστείλονται άλλες. Αυτό είναι συστημικό. Είναι στην άκρα δεξιά και στην άκρα αριστερά. Είναι μακριά, αλλά είναι εδώ και είναι στο εξωτερικό. Είναι στο σπίτι και μέσα και είναι έξω. Αυτά τα άκρα μάς έχουν δελεάσει να καταρρεύσουμε σε απόλυτη ακαμψία και αυτοδικαίωση ή πλήρη νεφελοποίηση και αποσωματοποίηση. Θυμηθείτε, την τελευταία φορά που ο Κρόνος και ο Ποσειδώνας ήταν σε αυτό το συγκεκριμένο τετράγωνο, σε αυτά τα συγκεκριμένα ζώδια, γίνονταν οι δίκες της Μάγισσας του Σάλεμ και υπήρχε επίσης μια γενική αύρα θρησκευτικού και πολιτικού φανατισμού.
* Έτσι, καθώς συμβαίνουν αυτά τα πράγματα, ο Κρόνος βρίσκεται στο ζώδιο του Δία και ο Ποσειδώνας στο ζώδιο του Δία (Τοξότης και Ιχθείς).
* Ο Δίας ήταν στη ζυγαριά αλλά τώρα μπαίνει στον Σκορπιό.
* Ο τόνος του τρέχοντος τετραγώνου Κρόνου/Ποσειδώνα αλλάζει ακριβώς καθώς ολοκληρώνεται το τετράγωνο Κρόνου/Ποσειδώνα.
* Ο Δίας στον Σκορπιό θέλει να αποκαλύψει ό,τι κρύβεται στο σκοτάδι. Ο Δίας στον Σκορπιό είναι επίσης η μαγεία της έκθεσης ή το κυνήγι μαγισσών της έκθεσης. Η μαγεία της παραδοχής και η μαγεία της εξομολόγησης. Όλοι, κατά κάποιο τρόπο, δελεαζόμαστε, χειραγωγούμαστε, στο βωμό, για να παραμορφωθούμε και να στρίψουμε και να σκοτώσουμε τον εαυτό μας και τους άλλους με τις ένοχες απολαύσεις μας και την ευχαρίστηση της ενοχής μας. Η κατοχή που απλά ορίζεται είναι κοινή:όταν δεν καταλαβαίνουμε γιατί κάνουμε αυτό που κάνουμε, έχουμε δυνάμεις που δεν καταλαβαίνουμε. Από αυτή την άποψη, ο Δίας στον Σκορπιό μπορεί μερικές φορές να λειτουργεί σαν κουκλοθέατρος. Ο Δίας στον Σκορπιό μπορεί να μας ωθήσει να πούμε αλληλούγια ή να ουρλιάξουμε για έλεος. Ο Δίας στον Σκορπιό μπορεί να μας κάνει στο δισκοπότηρο και τη λεπίδα της θυσίας και στη συνέχεια να μας οδηγήσει στην κόλαση επειδή κάναμε την εντολή μιας δύναμης που νομίζαμε ότι καταλάβαμε, μιας παρόρμησης που πιστεύαμε ότι ήταν στο υψηλότερο καλό, μιας ενέργειας στην οποία νομίζαμε ότι ήμασταν έλεγχος του.
* Υπάρχει πολλή μάθηση όσο ο Δίας βρίσκεται στον Σκορπιό, αλλά δεν μπορούμε να χάσουμε το γεγονός ότι η εκδίκηση, η προδοσία, η ζήλια και η καταστροφή αποτελούν βασικό μέρος αυτής της κυριαρχίας του Άρη σημάδι. Αυτά τα στοιχεία του Σκορπιού μπορεί να φαίνονται πιο ευγενή καθώς ο Δίας διέρχεται από τον Σκορπιό, αλλά επειδή ο Δίας είναι ο αποθέτης του τετραγώνου Κρόνου/Ποσειδώνα, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι μπορεί επίσης να συμμετέχουν στις ίδιες προκλήσεις για την αλήθεια και στον ίδιο πειρασμό στον φανατισμό.
* Από την άλλη πλευρά, ο Δίας στον Σκορπιό είναι η σοφία που αποκτάται με την κατανόηση του τι βρίσκεται στις σκιές μας, τι είναι καταπιεσμένο, κρυμμένο ή φοβισμένο. Είναι η σήψη στις ρίζες και η ψυχική θεραπευτική παρέμβαση, μεγάλη, συναρπαστική και τρομακτική.
* Ένα άλλο πράγμα που πρέπει να λάβετε υπόψη, δεδομένης της θέσης του Δία σε σχέση με τον Κρόνο και τον Ποσειδώνα. Οι αιτίες πεθαίνουν ποτέ για τους ανθρώπους ή οι άνθρωποι πεθαίνουν μόνο για αιτίες; Μπορούμε να σταματήσουμε και να φανταστούμε ότι οι μόνες αιτίες για τις οποίες αξίζει να πεθάνουμε είναι οι αιτίες που είναι επίσης ικανές να πεθάνουν για εμάς; Μπορεί να ακούγεται παράξενο, αλλά φανταστείτε για μια στιγμή ότι είστε αιώνιοι και ότι οι αιτίες είναι αιώνιες, αλλά ότι δεν υπάρχει καμία πολιτική, κοινωνική, καλλιτεχνική ή ηθική αιτία που να έχει κάνει οτιδήποτε αιώνιο και καμία αιτία αυτού του είδους που μπορεί να αφαιρέσει την αιωνιότητα.
Ποια είναι λοιπόν η σχέση μεταξύ της ψυχής και όλων αυτών των αιτιών;
Σε αυτόν τον υλικό κόσμο, όπως τα σώματά μας έρχονται και παρέρχονται, το ίδιο συμβαίνει και με τις αιτίες του σώματος και του νου, των εθνών και των αυτοκρατοριών και των ανθρώπων. Αλλά το ξεχνάμε αυτό συνεχώς και ενεργούμε σαν οι αιτίες να είναι πιο αιώνιες από εμάς και ότι κερδίζουμε ή χάνουμε την αιωνιότητα, προσωπικά, κοινωνικά κ.λπ., χάρη στις αιτίες που υπερασπιζόμαστε. Είναι ένα δύσκολο είδος άσκησης να φανταστούμε ότι προκαλεί εξίσου συχνά ότι μας προάγει, που προκαλεί τη χρήση μας, που προκαλεί συνεκτίμηση της συνείδησής μας, ότι αιτίες μας κυριεύουν, ότι αιτίες μας απασχολούν όσο νομίζουμε ότι ζούμε για να τις υποστηρίξουμε . Μερικές φορές ενεργούμε σαν να μας χρειάζονται οι αιτίες. Σκεφτόμαστε:«Μια αιτία με χρειάζεται. Μια αιτία μπορεί να οδηγήσει σε κάτι μεγαλύτερο, μια αιτία μπορεί να πραγματοποιηθεί, τελικά, με κάποια κυριολεκτική υλική έννοια, αν τα δώσω όλα, και οι καλές αιτίες θα ζήσουν επίσης πέρα από τη θνητή ζωή μου». Και έτσι κερδίζουμε κάποια αίσθηση αθανασίας υιοθετώντας αιτίες, ταυτιζόμαστε με αίτια, ειδικά εκείνα που φαίνονται να εκτείνονται πολύ πέρα από τη ζωή μας. Αλλά η αλήθεια είναι ότι τα πάντα σε αυτόν τον υλικό κόσμο πεθαίνουν. Τελικά διαλύεται και αλλάζει μορφή. Οι αιτίες, με άλλα λόγια, πεθαίνουν όπως πεθαίνουμε εμείς.
Από την άλλη πλευρά, όπως το σώμα μας είναι το όχημα για τις αιώνιες ψυχές μας, οι αιτίες αντικατοπτρίζουν αιώνια αρχέτυπα. Οι αιτίες αντανακλούν πράγματι εικόνες αιωνιότητας. Επομένως, βρίσκουμε αντανακλάσεις των προσωπικοτήτων της ψυχής μας, τόσο συχνά καλυμμένες και σκοτεινές από την υλικότητα, στις αιτίες που επιλέγουμε ή στις αιτίες που μας επιλέγουν. Αιτίες βοηθούν στην υπόθεση της ψυχής, που είναι η ανάμνηση του εαυτού της.
Αλλά αρκεί να επαναλαμβάνεται… αν δεν μπορούμε να φανταστούμε μια αιτία να πεθαίνει για εμάς, να πεθαίνει για λογαριασμό μας, να πεθαίνει για να εμβαθύνει τη δική της ψυχή, βλέποντας τις ανθρώπινες ψυχές μας ως αιτίες εξίσου αξίζει να είμαστε σε υπηρεσία, τότε αξίζει τον χρόνο μας; Μπορούμε να φανταστούμε ότι οι αιτίες δεν είναι νεκρά αντικείμενα αλλά ζωντανά όντα; Οινοπνευματώδη? Φαντάσματα; Δαίμονες; Άγγελοι; Μορφή αναζήτησης κινήσεων.
Διασκεδαστικά πράγματα που πρέπει να σκεφτείτε όταν ο Δίας βρίσκεται στον Σκορπιό!
Προσευχή:Κάνε μας τον σκοπό σου και κάνε μας να αγαπάμε. Εκθέστε τις αιτίες μας και κάντε τους να μας ερωτευτούν. Ας πεθάνουμε χωρίς καλούς λόγους, για να ηχήσει η ψυχή από το σκοτάδι, με όλα τα μυστηριώδη και αστραφτερά του χρώματα.