Ακριβώς όπως οι σαμανικές πρακτικές διδάσκουν για οδηγούς πνευμάτων ζώων και μας στέλνουν σε αστρικά αεροπλάνα όπου μπορούμε να συζητήσουμε τα προς το ζην μαζί τους, η Αστρολογία μπορεί να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε, να επανασυνδεθούμε, να οραματιστούμε και ακόμη και να επιλέξουμε ενέργειες από τον φυσικό κόσμο για να έρθουμε σε επαφή. Κάθε επαφή με ένα ζώο, είτε είναι το κατοικίδιό μας στο σπίτι είτε μια καμηλοπάρδαλη στον διαλογισμό μας, απαιτεί άνοιγμα της καρδιάς και καθαρή κατάσταση της Σελήνης. Εάν η ροή του συναισθήματος στο τσάκρα της καρδιάς είναι κολλημένη ή μπλοκαρισμένη, μπορεί να είναι δύσκολο να συνδεθούμε, αλλά οι προσπάθειες και η σωστή επιλογή ενός οδηγού ζώων μπορούν να μας βοηθήσουν να θεραπεύσουμε τον εαυτό μας μέσω μιας εσωτερικής σχέσης με την ίδια τη Φύση. Η καθημερινή μας επαφή με τον κόσμο των ζώων μιλά για τη βαθιά σύνδεση που έχει η φυσιολογία μας με τις παρορμήσεις της Γης. Ακόμα κι αν δεν συζητάμε τη ζωή μας με αστρικούς λύκους σήμερα, μπορούμε να αντιληφθούμε τη συναισθηματική απόκριση σε μια βασική, σωματική κλίμακα κάθε μέρα, αν ξέρουμε πού να κοιτάξουμε.
Έχοντας ένα κατοικίδιο
Όλα τα κατοικίδια ανήκουν στον έκτο οίκο του γενέθλιου χάρτη κάποιου και βρίσκουν την ιδιαίτερη θέση τους στο ζώδιο της Παρθένου, ως υπηρέτες των προσωπικών ή οικογενειακών μας ιστοριών που επιθυμούν να ειπωθούν. Κάθε ζώο που υιοθετούμε ή παίρνουμε σπίτι είναι για να αναπνέουμε την ενέργεια και τη ζωή σε έναν από τους προγόνους μας. Με κάποιους, θα συνδεθούμε αμέσως και θα νιώσουμε την ενέργειά τους τόσο στενή και προσωπική, ενώ με άλλους μπορεί να έχουμε πρόβλημα στην επικοινωνία. Ωστόσο, η παρουσία τους τους καθιστά μέρος του συστήματός μας με έναν απλό έλεγχο πραγματικότητας. Κάθε κατοικίδιο είναι ένας υπηρέτης, κατά κάποιο τρόπο, που μας δείχνει πού ρέει η ενέργειά μας με ευκολία ή πού μπορεί να μπλοκαριστεί. Οι σχέσεις με τα ζώα στη φυσική σφαίρα μας δίνουν την ευκαιρία να παρατηρήσουμε σχέσεις από τη γραμμή αίματος μας και να διορθώσουμε ό,τι έχει χαλάσει ή να απολαύσουμε ιστορίες που μας έλειπαν στο καθημερινό μας περιβάλλον. Η αγάπη γι 'αυτούς είναι πραγματική, και το ζώο σε ένα σπίτι είναι στην πραγματικότητα ένα μέλος της οικογένειας για όσους το φροντίζουν, ανεξάρτητα από το τι «λογικά» άτομα μπορούν να πουν σχετικά με το θέμα.
Αυτή η λογική περιλαμβάνει επίσης όλα τα οικόσιτα και τα ζώα εκτροφής, και ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζονται μιλάει για τον τρόπο με τον οποίο οι εμπλεκόμενοι σχετίζονται με συλλογικούς τρόπους, πολέμους από το παρελθόν, σχέσεις σε πολύ ευρύτερη κλίμακα που απέφεραν κέρδη ή τάισαν τα προηγούμενα μας. Αυτός είναι ένας έντονος δεσμός Παρθένου και Ιχθύων, καθώς ο Παρθένος σπάνια μιλάει για τη συλλογικότητα χωρίς την αποστολή να ξεκινήσει, που βρίσκεται στους Ιχθύς. Μερικές φορές αυτή η αποστολή είναι να ταΐσουμε τους πεινασμένους με κάθε δυνατό μέσο (και κάτι πρέπει να εξυπηρετήσουμε) ή να ξαναζήσουμε τα βασανιστήρια κάποιου που δεν βλέπουμε ως «άνθρωπο», μη αναγνωρίζοντας την «ψυχή» του λόγω των διαφορών που μοιραζόμαστε. Εξάλλου, δεν είναι τόσο εύκολο να βρούμε μια σύνδεση μεταξύ των πεποιθήσεων και του τρόπου σκέψης μας με εκείνον μιας αγελάδας.
Η κύρια διαφορά μεταξύ των κατοικίδιων ζώων και των ζώων φάρμας είναι στην έννοια της «απόστασης» που νιώθουμε με τα τελευταία, δεν αντιλαμβανόμαστε από πού προέρχεται η μπριζόλα μας, δεν δημιουργούμε συναισθηματικό δεσμό με ένα κοτόπουλο ή βλέποντας ότι το ποτήρι γάλα μας προοριζόταν για ένα μοσχάρι, το οποίο γινόμαστε καθώς το πίνουμε, με μια φυσική ενεργειακή ώθηση. Αυτή είναι η διαφορά Παρθένου και Ιχθύων, αλλά και όλων των μικρών, κοντινών και προσωπικών πλανητών και αυτών που είναι πιο απομακρυσμένοι. Μια αγελάδα δεν θα ήταν τόσο μεγάλη αν την κυβερνά απλώς ο Ερμής, αλλά εξακολουθεί να είναι δυνατό να τη χαϊδέψεις, να της μιλήσεις και να συνδεθείς μαζί της, αν ένα άτομο το επιλέξει.
Η ενοχή και οι επιλογές των βίγκαν
Αν και φαίνεται φυσικό να γίνουμε βίγκαν για να απαλλαγούμε από τις ενοχές, τη σφαγή και την έλλειψη ευγνωμοσύνης στην πορεία μας, πρέπει να καταλάβουμε ότι όλες οι διατροφικές προτιμήσεις μιλούν για κάτι θεμελιώδες στην οικογενειακή μας γραμμή. Παρόλο που φαίνεται να είναι η συναισθηματική αιχμή, μερικές φορές, όσοι στρέφονται σε επιλογές για vegan φαγητό παίρνουν το ρόλο του θύματος, αντικρούοντας εκείνους που απλώς – επιλέγουν να είναι ο νικητής, ανεξάρτητα από το ποιος πέφτει θύμα. Καθώς η ντροπή πέφτει από το ένα άτομο στο άλλο, προκαλώντας πολυάριθμες συλλογικές και βαθιά τραυματικές εμπειρίες από γενιές που προηγήθηκαν, συνήθως κανένας δεν θα πάει πολύ μακριά αν δεν αγκαλιάσει ο ένας τις επιλογές του άλλου.
Όσο δύσκολο κι αν είναι να το καταλάβουμε αυτό, η κατανάλωση κρέατος είναι μέρος του ενστικτώδους ζωώδους ενστίκτου μας να επιβιώσουμε, και όπως η τίγρη τρώει ένα ζώο για να το κάνει, χωρίς ενοχές, θα το κάνουν και μερικοί άνθρωποι. Ωστόσο, το επίπεδο συνειδητοποίησης είναι να ανέβουμε στο επίπεδο επαφής που έχουμε με κάθε ζώο στο πέρασμά μας, καθώς οι καρδιές μας μπορεί να θάβονται από τον τρόπο που φέρθηκαν οι άλλοι πριν από εμάς. Εδώ η υπερηφάνεια (Ήλιος) μπορεί να γίνει πιο έντονη από τη δική μας ανάγκη για θεραπεία (Σελήνη) και συχνά θα δούμε αυτοκαταστροφικές ή καταστροφικές τάσεις σε όσους καταναλώνουν πολύ κόκκινο κρέας για να ταΐσουν τον Άρη τους.
Αν βλέπετε τον εαυτό σας ως ένα αρπακτικό που δεν του αρέσει τίποτα περισσότερο από τις φτερούγες κοτόπουλου ή μια ωμή μπριζόλα, είναι καλή ιδέα να διαλογιστείτε πάνω στο θέμα και να δείτε ότι ο πρόγονος που μας δίνει δύναμη δεν καθορίζει πραγματικά τον τρόπο που δείχνουμε δύναμη σήμερα. Εάν, από την άλλη πλευρά, προωθείτε «πιο υγιεινούς τρόπους ζωής» ενώ στερείτε τον εαυτό σας φαγητό, νιώθετε την επιθυμία να φάτε, απλώς για να ταιριάζει σε μια ηθική επιταγή, είναι συνετό να διαλογιστείτε και σε αυτό το θέμα και να δείτε ότι δεν κινδυνεύετε ή κυνηγημένος από το παρελθόν και κανείς δεν είναι «έξω να σε πάρει» σήμερα. Κανένας βίγκαν δεν προορίζεται να κρίνει ή να υποφέρει για έναν υψηλότερο σκοπό χωρίς να αποκαλύπτει συναισθήματα κάτω από την επιφάνεια, όπως κανένας κρεατοφάγος δεν πρέπει να βιάζεται στις σχέσεις του, κυρίως με τον εαυτό του, αγνοώντας τον φόβο που έχει σκοπό να τον προστατεύσει από αυτό που η καρδιά δεν είναι έτοιμη. επεξεργάζομαι.
Η φύση δίνει
Η φύση είναι υποχρεωμένη να δώσει, και δεν είμαστε ακόμη φωτισμένα «ηλιακά όντα» που τρέφονται με πράνα. Υπάρχει μια συλλογική ιστορία πίσω από όλα αυτά και η πλήρης κατανόηση της πιθανότατα θα μας πήγαινε πέρα από τον ίδιο τον θάνατο. Μέχρι τότε, είναι καθήκον μας να δούμε την υπογραμμισμένη ιστορία με τους προσωπικούς μας τρόπους, την κρίση που νιώθουμε για εκείνους που κάνουν εντελώς διαφορετικές επιλογές και τις πολικότητες του θύματος και του επιτιθέμενου. Είμαστε πολύ μικρότεροι από όσο φανταζόμαστε, και αυτή ακριβώς τη σεμνότητα προσπαθεί να διδάξει η Παρθένος, συχνά παραμερισμένη ως απλό ζώδιο υπηρέτη του ζωδιακού κύκλου. Επιπλέον, είμαστε ήδη Θεϊκοί και μεγάλοι, συγγενείς με Ιχθύες και μέρος ενός πολύ μεγαλύτερου συνόλου. Η εμπλοκή μας σε εγκόσμιες προσεγγίσεις στον κόσμο των ζώων μιλά για τη σύνδεσή μας με τον μεγαλειώδη Εαυτό μας. Όλοι έχουμε τον δωδέκατο οίκο μας στον οποίο πρέπει να δεσμευτούμε, να μας εμπνεύσει και να φυσήξει ανέμους στα πανιά μας.
Όσο μικρότερο είναι το κατοικίδιό μας στον συναισθηματικό μας κόσμο, τόσο πιο μικροί νιώθουμε ότι είμαστε στα μάτια του απέραντου κόσμου και των προσφορών του. Όσο υψηλότερες είναι οι ελπίδες μας, τόσο μεγαλύτερο είναι το σκυλί που θα επιλέξουμε. Αναζητώντας δύναμη και επιθετική ενέργεια για να μας ωθήσει μέσα από οδυνηρές δοκιμασίες και τοίχους στο δρόμο μας, θα φάμε κόκκινο κρέας και θα επιδιώξουμε σκληρά κάποιους στόχους. Από πίστη σε αυτούς που χάθηκαν και όσους υπέφεραν άδικα, θα επιλέξουμε να μην φάμε ποτέ ομελέτα, παρόλο που το στόμα μας βουίζει. Όταν παρατηρούνται από μια νοητική απόσταση που ισχυρίζεται ο Ουρανός, όλοι αυτοί είναι δεσμοί που μας συνδέουν με το παρελθόν και ο μόνος τρόπος για να απελευθερωθούμε είναι να δούμε ότι είμαστε ήδη ελεύθεροι από οποιαδήποτε από αυτές τις επιλογές όπως μας καλεί η καρδιά μας σήμερα.
Ιστορίες που πρέπει να αποκαλυφθούν
Κανείς από εμάς δεν καθορίζεται από την επιλογή της τροφής, αλλά ολόκληρο το σώμα μας θα δείξει αν εξυπηρετεί πραγματικά το πνεύμα μας ή όχι, και τι πρέπει να μάθουμε από αυτό. Όταν τρώτε, αισθανθείτε τι συμβαίνει, ακολουθήστε τα σήματα από τη φυσιολογία σας και μπορεί να βρείτε θησαυρούς στον συναισθηματικό σας κόσμο. Ενώ χαϊδεύετε τον σκύλο σας, αισθανθείτε την κοιλιά σας να χαλαρώνει καθώς δίνει τη θέση του σε κάποιον που χάνεται εδώ και καιρό και σε κάποιον ξεχασμένο που λαχταρά να τον θυμούνται. Όταν γρατσουνιστείτε από μια γάτα, αναγνωρίστε αυτόν τον παραπλανημένο και τρελό πρόγονο που θάφτηκε και ξεχάστηκε καθώς όλοι τον ντράπηκαν αντί να δώσετε ένα χέρι βοήθειας.
Κάθε κατάσταση με κατοικίδια έχει μια ιστορία να πει, και αυτό είναι το θαύμα της Παρθένου και εκείνων των ραφιών με τα δισεκατομμύρια βιβλία που αντιπροσωπεύει. Κάθε ζώο είναι ένα σύνολο από ιστορίες που είναι τώρα έτοιμες να ακουστούν. Κάθε γεύμα είναι θέμα των συνηθειών και της φυσιολογίας μας, που διέπεται από το ίδιο ζώδιο, κουβαλώντας μια δική του ιστορία. Και ενώ σκέφτεστε όλες αυτές τις πολυάριθμες λεπτομέρειες, θυμηθείτε ότι αυτό που λείπει περισσότερο από την Παρθένο στη γήινη ύπαρξή μας είναι η ισορροπία. Εδώ, η Αφροδίτη έπεσε να δείξει ότι κάτι είναι υπερβολικά λογικό και άκαμπτο στη σχέση μας με τον Εαυτό μας. Είναι η απόλυτη θυσία που παίρνουμε ως δικά μας θύματα, γιατί ποτέ δεν αφιερώσαμε χρόνο για να απολαύσουμε τον εαυτό μας και να αγαπήσουμε περισσότερο το σώμα μας, ακούγοντάς τα πιο προσεκτικά, χωρίς να φοβόμαστε ότι θα επέμβουν σκοτεινά τραύματα από το μακρινό παρελθόν. Επομένως, αντί να συγκρίνετε τη σχέση σας με οποιοδήποτε ζώο ή οποιοδήποτε γεύμα με αυτή των άλλων, ακούστε τα μηνύματα που σας φέρνει, νιώστε τα μέσα σας και δείτε πώς μπορείτε να μάθετε και να εξελιχτείτε από τον ιδιαίτερο δεσμό που έχετε με τον εαυτό σας.