Λίγες ώρες πριν η γυναίκα μου γεννήσει την κόρη μας την περασμένη εβδομάδα, γύρισα στη ντούλα μας και είπα, "Μπορείς να βρεις χρόνο για μένα όταν έρθει το μωρό;" Είπε, «Θα βάλω τα δυνατά μου, ναι!» Μετά, όταν επιτέλους ήρθε το μωρό, γύρισε προς το μέρος μου και μου ανακοίνωσε την ώρα. Για μια στιγμή έμεινα άναυδος. Γιατί ανακοίνωσε την ώρα; Στην ομορφιά και την ένταση της στιγμής, είχα ξεχάσει ότι ήμουν αστρολόγος, ότι οι ουρανοί γύριζαν κυκλικά κάπου ψηλά πάνω από το κέντρο τοκετού των μαιών μας στο νοσοκομείο και ότι η νεογέννητη κόρη μου μπορεί να ήταν το ένα ή το άλλο ζώδιο. το ένα ζώδιο της Σελήνης ή το άλλο. Ήταν ειλικρινά το τελευταίο πράγμα στο μυαλό μου εκείνη τη στιγμή, και έτσι μου πήρε ένα δευτερόλεπτο για να υπολογίσω τι μου έλεγε. «Α, σωστά», είπα γελώντας. "Ευχαριστώ! Φοβερό."
Η ντούλα αργότερα με ρώτησε:«Είσαι ενθουσιασμένη που θα κάνεις το τσαρτ;» Είπα, «Στην πραγματικότητα, όχι. Περίμενα έναν ολόκληρο χρόνο με τη Βιρτζίνια για να παίξω το chart της και θα περιμένω και έναν ολόκληρο χρόνο με το baby Summer.»
"Ω, ουάου", είπε χαμογελώντας. Δεν χρειάστηκε να της πω ή να της εξηγήσω τίποτα. Εκείνη τη στιγμή δεν χρειαζόταν καμία εξήγηση. Τα αστέρια έρχονται αργότερα, η αγάπη έρχεται πρώτη. Όχι μόνο στην άναυδη στιγμή της κυριολεκτικής γέννησης, αλλά ως πρακτική, θα έρθω, για τον επόμενο χρόνο, ένα πλήρες ταξίδι γύρω από τον Ήλιο πριν θέλω οτιδήποτε από τα αστέρια ή την επαγγελματική μου δουλειά ως αστρολόγος να χρωματίσει το μυαλό μου σε σχέση με κόρη μου.
Λοιπόν, γιατί να το κάνω αυτό; Εδώ είναι οι σημειώσεις και μια επισκόπηση των όσων είπα στην πρόσφατη ομιλία που έδωσα σχετικά με την Αστρολογία των Παιδιών, των Γονέων και της Γονείας…
Περιμένω να δω τα τσαρτ των παιδιών μου γιατί…
* Η ψυχή, όχι το σώμα, είναι αυτό που είναι αιώνια πραγματικό. Για να γνωρίσεις την ψυχή θέλει αγάπη και στοργή.
* Ο γενέθλιος χάρτης περιγράφει τις προσωρινές υλικές ονομασίες του κάρμα και του πεπρωμένου μας σε αυτό το σώμα και σε αυτόν τον υλικό κόσμο στον οποίο κατοικούμε προσωρινά. Δεν είναι ότι το σώμα ή ο υλικός κόσμος είναι κακός ή κακός, και δεν είναι ότι ο γενέθλιος χάρτης δεν μπορεί να μας δώσει χρήσιμες πληροφορίες για να κατανοήσουμε τη ζωή μας, αλλά η απλή αλήθεια είναι ότι δεν είμαστε οι γενέθλιοί μας χάρτες και για να φτάσουμε πραγματικά σε Γνωρίστε κάποιον πρέπει να γνωρίσετε την ανείπωτη, αιώνια φύση της ψυχής, την οποία ο γενέθλιος χάρτης δεν μπορεί να φτάσει. Όπως έγραψε κάποτε ο Ηράκλειτος, «Η ψυχή εξερευνάται για πάντα, σε βάθος πέρα από αναφορά».
* Στη χειρότερη περίπτωση, η αστρολογία ΜΠΟΡΕΙ να μας ενθαρρύνει να βλέπουμε τους εαυτούς μας ως τους προσωρινούς υλικούς μας χαρακτηρισμούς, «Είμαι Λέων, είμαι Καρκίνος» ή «Είμαι η ψυχολογία μου , είμαι η τύχη ή το υλικό μου πεπρωμένο σε αυτή τη ζωή κ.λπ.»
* Ένα παιδί που έρχεται σε αυτόν τον κόσμο θα πλημμυρίσει ήδη από την ιδέα ότι αυτό που αξίζει βασίζεται σε αυτό που παράγει, τι επιτυγχάνει ή τι κάνει ή δεν δεν συμβαίνει σε αυτούς ή γύρω τους, πώς χρησιμοποιεί κάποιος την ελεύθερη βούλησή του για να δημιουργήσει ένα καλό ή κακό αποτέλεσμα, κ.λπ. Μας λένε τόσο σπάνια ότι μας αγαπούν και μπορούμε να αγαπάμε μόνο και μόνο επειδή είμαστε (όπως άρεσε να λέει ο κ. Rogers!) . Η αστρολογία, στη χειρότερη περίπτωση, συμμετέχει πραγματικά σε όλα αυτά καθώς μας ενθαρρύνει να τυλιγόμαστε στα «αποτελέσματα» της ζωής μας, τα οποία με τη σειρά τους είναι τυλιγμένα στις επιθυμίες και τις προσδοκίες, τους φόβους και τις ανησυχίες μας. Στην πραγματικότητα, οι αρχαίοι αστρολόγοι συχνά ονόμαζαν τα σπουδαία έργα τους «Αποτελεσματική», που σήμαινε «η μελέτη των αποτελεσμάτων». Υπάρχουν υπέροχοι πνευματικοί λόγοι για τη χρήση της αστρολογίας, αλλά υπάρχουν επίσης πολλοί τρόποι με τους οποίους η αστρολογία μπορεί να αποσπά την προσοχή στη γνώση του εαυτού μας και στη γνώση των άλλων, όπως πραγματικά είμαστε… θεϊκοί, αιώνιοι, αισθανόμενοι, όντα, αναπόσπαστο κομμάτι του εαυτού μας πρωτότυπη, θεϊκή πηγή.
* Μπορούμε εύκολα να χρησιμοποιήσουμε τη γνώση του χάρτη ενός παιδιού για να δικαιολογήσουμε το άγχος που έχουμε για τα παιδιά μας, για την ασφάλεια και την ευημερία τους ή για το δικό μας κάρμα σε σχέση με τα παιδιά μας . Αλλά σκεφτείτε αυτό… ακόμα κι αν η αστρολογία ΜΠΟΡΕΙ να είναι πολύ χρήσιμη για να μας βοηθήσει να γίνουμε γονείς ή να μας βοηθήσει να θεραπεύσουμε οικογενειακά καρμικά μοτίβα, η καλύτερη και ευκολότερη θεραπεία για κάθε άγχος που νιώθουμε στη ζωή, για τον εαυτό μας, για τα παιδιά μας ή τις οικογένειές μας, είναι η αγάπη. . Να αγαπάμε και να αγαπιόμαστε… ακριβώς επειδή είμαστε, και ακριβώς όπως είμαστε. Εάν η αστρολογία δεν συνδυάζεται με αυτή τη διορατικότητα, τότε είναι τόσο χρεοκοπημένη όσο η γνώση ενός κηπουρού χωρίς πραγματικό κήπο ή χωρίς βροχή.
* Πρέπει να σταματήσουμε να χρησιμοποιούμε τόσο κτητικές αντωνυμίες με την αστρολογία, «Αφροδίτη μου, Άρη μου, Ήλιος μου κ.λπ.». Γιατί; Πρώτα απ 'όλα, για τους αρχαίους αστρολόγους, αυτό πιθανότατα θα ήταν προσβολή. Οι πλανήτες θεωρούνταν τα αστέρια των θεών ή οι ίδιοι οι θεοί. Οι θέσεις τους αντικατοπτρίζουν τις κρίσεις τους μέσα σε ένα είδος κοσμικής αίθουσας δικαστηρίου… τα αστέρια τη στιγμή της γέννησής μας μιλούν ένα είδος ετυμηγορίας για τη ζωή που πρόκειται να ζήσουμε αυτή τη φορά. Δεν είμαστε τα αστέρια μας παρά μόνο οι ίδιοι οι θεοί. Ομοίως, όταν έχουμε εμμονή με τους χάρτες των παιδιών μας, ενισχύουμε την ιδέα ότι είναι «η Αφροδίτη τους, ο Δίας τους, ο Κρόνος τους», ακριβώς έτσι. Πλανητοποιούμε τα παιδιά μας και μετά ευχόμαστε ΔΥΣΚΟΛΑ να σηκωθούν για να ξεπεράσουν ή να μεγιστοποιήσουν τις «δυνατότητες» των ίδιων των πραγμάτων που τους έχουμε προβάλει… καταραμένα αν το κάνετε, καταραμένα αν δεν το κάνετε. Εάν το παιδί σας δεν μπορεί να ξεπεράσει τα αστέρια του, αυτό είναι επειδή «χτυπιέται» από αυτή τη δύσκολη κατάσταση στην Αφροδίτη/Κρόνο, εάν ανέβει σε μεγάλα ύψη, είναι επειδή πραγματικά ΚΟΝΤΑΙ αυτόν τον Δία/Δία στο μεσόγειο. Όλα αυτά είναι ύβρις όταν σκεφτόμαστε, για άλλη μια φορά, ότι μας αγαπούν και μπορεί να αγαπάμε μόνο και μόνο επειδή είμαστε.
* Έτσι, για αυτούς και άλλους λόγους, δεν κοιτάζω τα charts των παιδιών μου για τον πρώτο χρόνο, για να μου τονίσει ότι το να γνωρίζεις αυτή τη μικρή ψυχή είναι κάτι πολύ περισσότερο μεγαλειώδες και μυστηριώδες από το να γνωρίζουν τις λεπτομέρειες της ψυχολογίας, της προσωπικότητας ή του υλικού πεπρωμένου τους. Όλα αυτά θα έρθουν με τον καιρό…ίσως νωρίτερα από όσο θα ήθελα, αλλά προς το παρόν, δεν θέλω να ξέρω, μη με νοιάζει, θέλω να αγαπήσω το παιδί μου μόνο και μόνο επειδή είναι.
* Εντάξει, αυτοί είναι οι λόγοι για τους οποίους ΔΕΝ κοιτάζω τα charts των παιδιών μου για τον πρώτο χρόνο. Αλλά τελικά κοιτάζω τους χάρτες τους και βρίσκω αξία στην αστρολογία και αξία στην αστρολογία για τα παιδιά, οπότε πώς καταλαβαίνω την αξία της αστρολογίας ως γονιός; Όταν τελικά κοιτάξω τους πίνακες των παιδιών μου, τι μαθαίνω και τι ψάχνω;
* Αναζητώ τα εγγενή χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς τους, τα χαρίσματα, τα ταλέντα και τα φυσικά ενδιαφέροντα ή διαθέσεις τους, ώστε να μπορώ να προσπαθήσω να τα υποστηρίξω όσο καλύτερα μπορώ… πρώτα και κύρια κατανοώντας την προσωπικότητα «κοστούμι» που φορούν ως πνεύμα/ψυχή. Θα προσπαθήσω να διορθώσω λιγότερα και να επιτρέψω σε τόσα περισσότερα να ΕΙΜΑΙ απλά όταν έχω κάποια εικόνα για την προσωπικότητα, την ιδιοσυγκρασία και τη σύσταση των παιδιών μου. Άρα η αστρολογία μπορεί να είναι πολύ χρήσιμη από αυτή την άποψη. Αν ξέρω ότι ο ωροσκόπος κυβερνήτης της κόρης μου βρίσκεται στον 5ο οίκο σε ένα ζώδιο της γης και παρατηρήσω ότι ενδιαφέρεται για τεχνικές/καλλιτεχνικές/εκτελεστικές δεξιότητες, μπορώ εύκολα να υποστηρίξω αυτά τα ενδιαφέροντα αντί να προβάλλω τα δικά μου ενδιαφέροντα πάνω της!
* Ψάχνω για αγχωτικές διελεύσεις για να είμαι προετοιμασμένος όταν ξέρω ότι τα παιδιά μου μπορεί να παλεύουν με κάτι. Για παράδειγμα, πέρυσι η κόρη μου είχε τον Κρόνο στον Ήλιο της και πάλευε με τη δυσκοιλιότητα. Η αστρολογία του Κρόνου στον Ήλιο περιέγραψε εύκολα την κατάσταση:να υποφέρει, να μπλοκάρει, να απογοητεύεται, να παλεύει με θέματα ελέγχου κ.λπ. έφυγε από τον Ήλιο της, τα πράγματα μπορεί να φωτιστούν ξανά, και σίγουρα το έκαναν. Καμία ιατρική παρέμβαση κανενός είδους, όσο φυσική κι αν ήταν, δεν έκανε πολύ καλό (όσο μπορούσαμε να πούμε). Μια μέρα, λίγο αφότου ο Κρόνος κατέβηκε από τον Ήλιο της, έγινε ξανά «κανονική». Έτσι, έχοντας κάποιες γνώσεις σχετικά με τις αγχωτικές διελεύσεις, ως γονέας, μπορεί να με βοηθήσει να προετοιμαστώ και μπορεί να μειώσει το άγχος μου όταν αντιμετωπίζω τις δύσκολες εποχές των παιδιών μου. Για ορισμένους, αυτή η προσέγγιση μπορεί να προκαλέσει περισσότερο άγχος από οτιδήποτε άλλο, επομένως δεν είναι μια προσέγγιση που ακολουθώ με τους πελάτες μου, εκτός κι αν το ζητήσουν!
* Προσπαθώ να καταλάβω πώς εμφανιζόμαστε εγώ και η γυναίκα μου στη ζωή των παιδιών μας. Ίσως υπάρχουν κάποια πράγματα πάνω στα οποία μπορώ να δουλέψω ή να αλλάξω, ίσως όχι, αλλά επιδιώκοντας να κατανοήσω τον ρόλο μου στις ζωές των κορών μου, δεσμεύομαι επίσης να σκεφτώ τη σχέση μου μαζί τους καθώς μεγαλώνει και ωριμάζει μέσα από τα γεγονότα του πεπρωμένο.
* Είναι εύκολο να έχεις εμμονή με το οικογενειακό κάρμα, την οικογενειακή επούλωση, τις παιδικές πληγές κ.λπ. Πάντα υπενθυμίζω στον εαυτό μου ότι ο σκοπός αυτού του είδους δουλειάς δεν είναι να επιλύσεις τελικά κάτι από το παρελθόν… αυτό δεν είναι δυνατό αν σκεφτεί κανείς την κυκλική άποψη του χρόνου που είχαν οι αρχαίοι αστρολόγοι (το υλικό οικογενειακό δράμα δεν εξαφανίζεται εδώ, επαναλαμβάνεται μόνο μέσα από κύκλους φωτός και σκότους!). Ο σκοπός κάθε είδους θεραπευτικής εργασίας είναι η επιστροφή στη συγχώρεση, η οποία είναι σαν την αντανάκλαση του φωτός στα νερά της αγάπης.
* Προσπαθώ επίσης να κατανοήσω τις σχέσεις με τα αδέρφια. Αυτό μπορεί επίσης να είναι πολύ χρήσιμο, αλλά είναι επίσης σημαντικό να μην δημιουργούμε προκαταλήψεις σχετικά με συγκρούσεις που δεν μπορούμε να κατανοήσουμε πλήρως από την τρέχουσα καρμική μας θέση. Πρέπει να αναρωτηθούμε:«Καταλαβαίνω πραγματικά τη φύση όλων των δικών μου συγκρούσεων και σχέσεων και γιατί είναι αυτό που είναι;» Αν είμαστε ειλικρινείς, η απάντηση είναι «όχι», επομένως μόνο και μόνο επειδή βλέπουμε συγκεκριμένα είδη αγώνων στον γενέθλιο χάρτη ενός παιδιού δεν σημαίνει ότι πρέπει να προσπαθήσουμε να αποτρέψουμε ή να παραβιάσουμε οτιδήποτε. Μερικές φορές χρειάζεται να είμαστε λιγότερο «απεχθές στον αγώνα», συνολικά. Ο αγώνας σε αυτή την υλική ζωή είναι αναπόφευκτος… Το ΠΩΣ αγωνιζόμαστε είναι αυτό που έχει σημασία. Οι εμπειρίες κάθε είδους γίνονται ψυχικές, γίνονται συνειδητές και αγαπητικές, όταν μένουμε ξύπνιοι για αυτές. Έτσι, το ερώτημα γίνεται, πώς μπορώ να πάρω αυτό που βλέπω στον γενέθλιο χάρτη και να το χρησιμοποιήσω για να βοηθήσω το παιδί μου να μείνει ξύπνιο για να αγαπήσει στη μέση του πεπρωμένου του μονοπατιού, ΟΠΟΙΑ ΚΑΙ ΝΑ είναι η μοίρα του;
* Τέλος, όποια γνώση και αν έχουμε για τους πίνακες των παιδιών μας, η γνώση της είναι άχρηστη, εκτός κι αν δημιουργούμε ένα περιβάλλον αγάπης που ενισχύει το απλό γεγονός:γλυκό μου παιδί… είσαι αγέννητο και αθάνατο αιώνιο ον. Η αληθινή σας φύση είναι ευτυχισμένη, στοργική και έξυπνη.
Προσευχή:Δίδαξέ μας να είμαστε σαν παιδιά στην αγκαλιά η αιώνια πηγή μας. Διδάξτε μας να χρησιμοποιούμε τα αστέρια ως λάμπες, φωτίζοντας τα μονοπάτια μας και πάντα να μας οδηγούν στο σπίτι.